rozwiń zwiń
JamesJoplin

Profil użytkownika: JamesJoplin

Nie podano miasta Nie podano
Status Czytelnik
Aktywność 2 tygodnie temu
422
Przeczytanych
książek
422
Książek
w biblioteczce
14
Opinii
221
Polubień
opinii
Nie podano
miasta
Nie podano
Dodane| Nie dodano
Ten użytkownik nie posiada opisu konta.

Opinie


Na półkach: ,

Pamiętam czasy, kiedy Joy Division było niemal jedynym zespołem, jakiego mogłam słuchać. I nie były to dla mnie dobre czasy. Mimo wszystko książkę przeczytałam z wielkim zainteresowaniem, a wręcz nieznaną przyjemnością. Z podobnymi uczuciami wróciłam do słuchania zespołu, a nie gościli w moich głośnikach od kilku dobrych lat. Sama książka na mojej półce przeczekała swoje, choć mam aż dwa egzemplarze, jeden kupiłam sama, a drugi dostałam od przyjaciela, oba egzemplarze są właśnie z tamtych moich czasów. No, ale dość o mnie, bo wszak recenzja książki to nie ma być kolejna autobiografia, tym razem czytelnika.

Hooky napisał (lub, w co bardziej wierzę, podyktował) niezwykle interesującą rzecz. Bo nigdy bym się nie spodziewała, że tak depresyjny zespół to w rzeczywistości jajcarze. Fantastycznie potraktowane zostały fakty dotyczące relacji między chłopakami, sposobu opracowywania materiału, podziału ról czy opisy samych koncertów i prób. Na plus zaliczam na pewno też to, ile jest w tej pozycji faktów dotyczących życia i postaci Iana. Oczywiście musiało być o nim więcej niż o innych (z wyjątkiem samego) Petera Hooka, bo był wszak liderem. Ale też z innego powodu: sam już tego wszystkiego nie opowie, a inni mogą. Dodatkowo wysoko oceniam kalendarium między rozdziałami i opis każdej piosenki z dwóch wydanych płyt.

Dlaczego więc tylko taka ocena, a nie wyższa? Powiedziałabym, że z porównania z innymi książkami, które są po prostu dla mnie ciekawsze.

Pamiętam czasy, kiedy Joy Division było niemal jedynym zespołem, jakiego mogłam słuchać. I nie były to dla mnie dobre czasy. Mimo wszystko książkę przeczytałam z wielkim zainteresowaniem, a wręcz nieznaną przyjemnością. Z podobnymi uczuciami wróciłam do słuchania zespołu, a nie gościli w moich głośnikach od kilku dobrych lat. Sama książka na mojej półce przeczekała swoje,...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Nie jestem typem czytelnika, który potrafi przeczytać całą książkę na raz. Najczęściej zajmuje mi to około tygodnia-dwóch, w zasadzie niezależnie od tego, czy książka mi się podoba, czy nie (chyba że budzi we mnie wyjątkowy zachwyt, ale to się zdarza raczej rzadko). Niestety, podobnie jest nawet z niepełnoprawnymi książkami, które są raczej opowiadaniami. Używając słowa „niepełnoprawne”, nie uderzam w ich walory stylowe czy treściowe, ani nawet wizualne, które czasami są naprawdę wysokie, nawet wyższe od grubych tomiszczy. Chciałabym, żeby każdy podarunek, który komuś daję był taką perełką jak Dom z papieru Carlosa Marii Domingueza.

Książka o książkach to dla książkomaniaków gratka podwójna, zwłaszcza, jeśli te książki, które są opisane, wokół których toczy się akcja, to dzieła same w sobie, pozycje, ważne, uznane, interesujące i zaczytywane. Nie czytałam jeszcze Smugi cienia Josepha Conrada (więcej – nie czytałam jeszcze nic tego autora!), ale Carlos Maria Dominguez skutecznie mnie do tego zachęcił swoim Domem z papieru. Skoro jakaś książka zasłużyła na to, żeby stać się bohaterką innej, to coś musi w niej być, a w tym przypadku jestem o tym zupełnie przekonana.

Jeśli chcecie poznać całość opinii, odwiedzcie nas pod adresem: http://przeczytalnik.pl/dom-z-ksiazek/

Nie jestem typem czytelnika, który potrafi przeczytać całą książkę na raz. Najczęściej zajmuje mi to około tygodnia-dwóch, w zasadzie niezależnie od tego, czy książka mi się podoba, czy nie (chyba że budzi we mnie wyjątkowy zachwyt, ale to się zdarza raczej rzadko). Niestety, podobnie jest nawet z niepełnoprawnymi książkami, które są raczej opowiadaniami. Używając słowa...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Każdy gracz wie, czym są elfy i krasnoludy. Wszyscy fani Harry’ego Pottera słyszeli o trollach i smokach. Natomiast interesujące się fantastyką przedstawicielki płci pięknej (choć często się do tego nie przyznają) doskonale orientują się w kwestii przeuroczych wampirów i niezwykle męskich wilkołaków. Jednak rzadko zastanawiamy się, skąd w ogóle wzięły się te wszystkie przerażające (tak przynajmniej było dawniej) stworzenia. Z pomocą przychodzi nam trylogia Artura Szrejtera – Mitologia Germańska: opowieści o bogach mroźnej Północy, Bestiariusz Germański: potwory, olbrzymy i święte zwierzęta oraz Demonologia Germańska: duchy, demony i czarownice.

Pierwsza z książek – Mitologia Germańska: opowieści o bogach mroźnej Północy – traktuje o legendach i mitach wyjaśniających działanie zjawisk przyrody czy opowiadających losy bogów oraz stworzonych przez nich istot. Mitologia Germańska nie jest książką historyczną – osoby, które poszukują w niej wiedzy stricte akademickiej będą zawiedzione. Po pierwsze jest napisana bardzo przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się ją jak zwykłą powieść beletrystyczną. Nie jest również wypełniona setkami dat, definicjami i zajmującymi pół strony przypisami, przez co książka staje się jeszcze bardziej przystępna. Z drugiej strony, Mitologia Germańska bardzo przez to traci na merytorycznej wartości. Powinny po nią sięgnąć przede wszystkim osoby nieposiadające dużej wiedzy w zakresie mitologii germańskiej. Dostaną dzieło, które wprowadzi ich w problematykę – dowiedzą się, jak dawni ludzie tłumaczyli sobie rzeczy zachodzące wokół nich, dowiedzieć się, w co wierzyli oraz przekonać się, ile prawdy zawierają w sobie telewizyjne produkcje. Znawcy tematu nie znajdą tam zbyt wiele pionierskich informacji mogącymi poszerzyć zakres ich wiedzy.

Całość pod adresem: http://przeczytalnik.pl/477/

Każdy gracz wie, czym są elfy i krasnoludy. Wszyscy fani Harry’ego Pottera słyszeli o trollach i smokach. Natomiast interesujące się fantastyką przedstawicielki płci pięknej (choć często się do tego nie przyznają) doskonale orientują się w kwestii przeuroczych wampirów i niezwykle męskich wilkołaków. Jednak rzadko zastanawiamy się, skąd w ogóle wzięły się te wszystkie...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika JamesJoplin

z ostatnich 3 m-cy
2024-03-04 11:44:38
JamesJoplin wypowiedział się w dyskusji Alfabet tytułów
2024-03-04 11:44:38
JamesJoplin wypowiedział się w dyskusji Alfabet tytułów

G jak  Gorzko, gorzko

 Gorzko, gorzko
2024-03-04 10:12:07
JamesJoplin bierze udział: "Wyzwanie na czytanie 2024"
17 %
Przeczytane 2 z 12 książek
JamesJoplin
2024-02-09 20:29:21
JamesJoplin ocenił książkę Sufrażystki na
5 / 10
2024-02-09 20:29:21
JamesJoplin ocenił książkę Sufrażystki na
5 / 10
Sufrażystki Lucy Ribchester
Średnia ocena:
5.5 / 10
140 ocen
JamesJoplin
2024-01-23 20:50:51
JamesJoplin ocenił książkę Wyspiański. Dopóki starczy życia na
8 / 10
2024-01-23 20:50:51
JamesJoplin ocenił książkę Wyspiański. Dopóki starczy życia na
8 / 10

[11, 8, 7]

Pielęgniarka i aptekarz,

Przedszkolanka, piekarz, lekarz,

Całe kierownictwo budów,

“Detektyw w krainie cudów”,

“Dobry omen”, czyli znak,

Widzą we wszystkich swych snach.

*

Tam, gdzie si...

więcej więcej

ulubieni autorzy [1]

Jean Genet
Ocena książek:
7,0 / 10
11 książek
3 cykle
Pisze książki z:
49 fanów

statystyki

W sumie
przeczytano
422
książki
Średnio w roku
przeczytane
32
książki
Opinie były
pomocne
221
razy
W sumie
wystawione
415
ocen ze średnią 7,6

Spędzone
na czytaniu
1 954
godziny
Dziennie poświęcane
na czytanie
27
minut
W sumie
dodane
0
cytatów
W sumie
dodane
0
książek [+ Dodaj]