Powiedziałabym: Aniu pamiętaj, że w tym całym świecie to ty jesteś najważniejsza. Nie to co cię otacza, nie ci ludzie, którzy stawiają tobie poprzeczkę, coraz to wyżej. Żyjesz dla siebie nie dla innych. Jeżeli nie akceptują cię takiej jaką jesteś, niech spadają, nie są ciebie warci.

Powiedziałabym: Aniu pamiętaj, że w tym całym świecie to ty jesteś najważniejsza. Nie to co cię otacza, nie ci ludzie, którzy stawiają tobie poprzeczkę, coraz to wyżej. Żyjesz dla siebie nie dla innych. Jeżeli nie akceptują cię takiej jaką jesteś, niech spadają, nie są ciebie warci.

Nie bierz sobie do serca, że "dziewczynce z dobrego domu nie wypada". Nie wierz, że dziewczynki są słabsze, głupsze i powinny stać w cieniu kolegów. Pamiętaj by życiowych wyborów dokonywać samodzielnie, by nie poddawać się żadnym naciskom, a jedynym ograniczeniem jest twoja własna wyobraźnia. Bądź w życiu tym, kim chcesz i sięgaj gwiazd!

Nie bierz sobie do serca, że "dziewczynce z dobrego domu nie wypada". Nie wierz, że dziewczynki są słabsze, głupsze i powinny stać w cieniu kolegów. Pamiętaj by życiowych wyborów dokonywać samodzielnie, by nie poddawać się żadnym naciskom, a jedynym ograniczeniem jest twoja własna wyobraźnia. Bądź w życiu tym, kim chcesz i sięgaj gwiazd!

- Dawidku, wyjmij paluszek z nosa, odłóż na chwilę swój foliowy woreczek na skarby zebrane z ulicy i posłuchaj mnie bardzo uważnie: teraz pewnie nie zrozumiesz tych słów, ale ważne, żebyś je zapamiętał, bo kiedyś bardzo Ci się przydadzą. Kiedy za kilka, kilkanaście lat będziesz stać przed wyborem swojej zawodowej ścieżki, nie słuchaj rad mamy! Wybierz to, co uczyni Cię szczęśliwym - chcesz iść do zawodówki? Idź do zawodówki. Olej prestiż i tytuły, jeśli sam ich nie potrzebujesz i rób co tylko zapragniesz! A mama? Jakoś się z tym w końcu pogodzi, że pewnie nie będzie miała się czym pochwalić przed sąsiadkami ;)

- Dawidku, wyjmij paluszek z nosa, odłóż na chwilę swój foliowy woreczek na skarby zebrane z ulicy i posłuchaj mnie bardzo uważnie: teraz pewnie nie zrozumiesz tych słów, ale ważne, żebyś je zapamiętał, bo kiedyś bardzo Ci się przydadzą. Kiedy za kilka, kilkanaście lat będziesz stać przed wyborem swojej zawodowej ścieżki, nie słuchaj rad mamy! Wybierz to, co uczyni Cię...

Notorycznie spóźniam się do szkoły na pierwszą lekcję. Wiem, że się spóźniam bo dostałam od cioci Moniki zegarek na urodziny i codziennie w drodze sprawdzam ile to już minut trwa lekcja bez mojego udziału. Śmieszne co. Zegarek powinien chronić przed spóźnialstwem, a mój tylko mnie utwierdza w popełnieniu przewinienia. Przeważnie wychodzi 10 minut. Tato twierdzi, że to moja wina bo mam problemy ze wstawaniem i wszystko robię tylko po ponagleniach. Ja twierdzę, że to taty sprawka bo jest po prostu źle zorganizowany i całość zwala na mnie czyli na słabszego. I tak sobie w drodze dogadujemy wzajemnie się popędzając. Wczoraj nawet to z tego pośpiechu złapałam zająca i zgubiłam apaszkę. Na szczęście w drodze powrotnej zguba się znalazła. Ktoś ją przytomnie przywiązał w widocznym miejscu do ogrodzenia. Ale dzisiaj pobiliśmy niechlubny rekord. 20 minut spóźnienia. Oczywiście to wszystko wina taty. I tak już wychodziliśmy po czasie, ale dodatkowo tato zapomniał sprawdzić czy na dworze pada deszcz. Jak się okazało padał, więc zostawił mnie na klatce schodowej mówiąc że wraca do domu szukać kurtki przeciwdeszczowej, której przecież nie ma. Ja to wiem, mama to wie, tato wierzy w cuda. Oczywiście cud się nie zdarzył, kurtka się nie znalazła, tato wziął parasolkę. A 10 minut lekcji uciekło w siną dal. I wiecie co jest najgorsze. To ja muszę świecić oczami wchodząc cichutko, boczkiem, przy ścianie, do sali. Tato nawet nie zajrzy i nie powie przepraszam w moim imieniu. Cwaniaczek jeden.

Notorycznie spóźniam się do szkoły na pierwszą lekcję. Wiem, że się spóźniam bo dostałam od cioci Moniki zegarek na urodziny i codziennie w drodze sprawdzam ile to już minut trwa lekcja bez mojego udziału. Śmieszne co. Zegarek powinien chronić przed spóźnialstwem, a mój tylko mnie utwierdza w popełnieniu przewinienia. Przeważnie wychodzi 10 minut. Tato twierdzi, że to moja...

Pamiętaj, mała Anksunamun, miłość nie wygląda wcale tak jak w bajkach. Wiesz, dlaczego relacje przedstawione w nich są tak wspaniałe? Bo nie istnieją w rzeczywistości, więc ludzie piszą o nich bajki, gdyż są spragnieni wielkiego uczucia. Gdyby mogli doświadczać takiej miłości na co dzień, nikt nie tworzyłby o niej książek, bo wówczas, traktując o zwykłej rzeczywistości, byłby po prostu nudne.
Pamiętaj, nie ma wcale takich porywów serca, odwzajemnionego zakochania, zadurzenia od pierwszego wejrzenia. Zostaw więc „Piotrusia Pana” i zacznij czytać komiksy o Batmanie, gdyż świat pełen jest przemocy i złych antagonistów. A gdy podrośniesz, od razu zabierz się za horrory i kryminały, zamiast powieści Nory Roberts.

Pamiętaj, mała Anksunamun, miłość nie wygląda wcale tak jak w bajkach. Wiesz, dlaczego relacje przedstawione w nich są tak wspaniałe? Bo nie istnieją w rzeczywistości, więc ludzie piszą o nich bajki, gdyż są spragnieni wielkiego uczucia. Gdyby mogli doświadczać takiej miłości na co dzień, nikt nie tworzyłby o niej książek, bo wówczas, traktując o zwykłej rzeczywistości,...

Edytko trzeba było być bardziej asertywną i nie pozwolić nikomu na sposób w jaki cię wówczas traktowano. Trzeba było coś powiedzieć.

Edytko trzeba było być bardziej asertywną i nie pozwolić nikomu na sposób w jaki cię wówczas traktowano. Trzeba było coś powiedzieć.

Dzień dobry Pani Anno!
Tak tak, jesteś już "Panią", chociaż dzisiaj masz tylko dziewięć lat. Wyobrażam sobie, że fajnie będzie kiedyś przeczytać ten list od samej siebie. Uśmiechasz się? Mam nadzieję, bo nie po to wymyśliłam taką niespodziankę żebyś smutna siedziała!
Czy dalej robisz to, co mama Ci każe? Czy nadal słowa taty są najważniejsze? Mam nadzieję, że masz własne zdanie, tak jak ja teraz. Tylko jakoś jeszcze nie umiem postawić na swoim, rodzice zawsze mnie przegadają. Na przykład wczoraj chciałam iść do Kasi, a mama mi nie pozwoliła i nie chciała nawet powiedzieć dlaczego. Mam nadzieję, że Ty chodzisz już do Kasi bez pytania o zgodę.
Pamiętaj, zawsze rób wszystko tak, żebyś była uśmiechnięta. Mama zawsze mi mówiła, że jest najszczęśliwsza wtedy, kiedy widzi mnie szczęśliwą. A wczoraj tak długo płakałam, a ona wcale nie była nieszczęśliwa!
Dlatego życzę Ci żebyś umiała decydować sama o sobie i robić to tak, żebyś była zadowolona. Świata dorosłych i tak nie zrozumiesz, wszystkich nie zadowolisz. Więc dbaj o siebie i swój uśmiech, to jest najważniejsze.
Całuję Cię z przeszłości. Odpiszesz mi?
Ania, 25.10.1995

Dzień dobry Pani Anno!
Tak tak, jesteś już "Panią", chociaż dzisiaj masz tylko dziewięć lat. Wyobrażam sobie, że fajnie będzie kiedyś przeczytać ten list od samej siebie. Uśmiechasz się? Mam nadzieję, bo nie po to wymyśliłam taką niespodziankę żebyś smutna siedziała!
Czy dalej robisz to, co mama Ci każe? Czy nadal słowa taty są najważniejsze? Mam nadzieję, że masz własne...

Nie bądź taka nieśmiała. Baw się, ucz się i nigdy nie pozwól, aby Twoje lęki wpływały za bardzo na Twoje życie.
Bądź bardziej uśmiechnięta:-) Nic tak nie poprawia nastroju jak uśmiech.
Postaraj się być wesoła i towarzyska. Niech inne dzieciaki wiedzą,że fajna i odważna z Ciebie dziewczynka!
Doskonale zdaję sobie sprawę z tego,że łatwo mówić, trudniej zrobić...
Ale pocieszę Cię- kiedyś będzie lepiej. Obiecuję.

Nie bądź taka nieśmiała. Baw się, ucz się i nigdy nie pozwól, aby Twoje lęki wpływały za bardzo na Twoje życie.
Bądź bardziej uśmiechnięta:-) Nic tak nie poprawia nastroju jak uśmiech.
Postaraj się być wesoła i towarzyska. Niech inne dzieciaki wiedzą,że fajna i odważna z Ciebie dziewczynka!
Doskonale zdaję sobie sprawę z tego,że łatwo mówić, trudniej zrobić...
Ale pocieszę...

Moja rada brzmiałaby ,,Nie bierz do siebie wszystkiego co mówią inni na Twój temat''.
Za wiele razy w przeszłości przejmowałam się opinią osób niewiele dla mnie znaczących. Niejednokrotnie psułam sobie przez to nastrój. Dopiero po długim czasie zrozumiałam, że to nie ma sensu. Dorosłość uświadomiła mi, że trzeba ostro selekcjonować to co pozostali członkowie społeczeństwa mówią na nasz temat. Trzeba znaleźć złoty środek. Nie popadać w samozachwyt, ale również nie uciekać w skrajność, by nie borykać się z kłopotem niskiej samooceny. Należy znać swoją wartość i robić to co się chce nie zważając na opinie innych. Nikt za nas życia nie przeżyje. Słuchajmy tych wartościowych ludzi, a resztę przepuszczajmy przez grube sito.

Moja rada brzmiałaby ,,Nie bierz do siebie wszystkiego co mówią inni na Twój temat''.
Za wiele razy w przeszłości przejmowałam się opinią osób niewiele dla mnie znaczących. Niejednokrotnie psułam sobie przez to nastrój. Dopiero po długim czasie zrozumiałam, że to nie ma sensu. Dorosłość uświadomiła mi, że trzeba ostro selekcjonować to co pozostali członkowie społeczeństwa...

Gdybym mogła cofnąć się w czasie...
Wróciłabym do klasy 8 i powiedziała sobie że mam się trzymać tego czego zawsze pragnęłam i co sprawiało mi dużą przyjemność czyli projektowanie i szycie tego co sobie zaprojektowałam. A nie za przymusem mamy kończyć liceum w którym bardzo się męczyłam po czym osiąść na laurach :( Fach w rękach jest czymś wspaniałym a wiedzę zawsze można wykuć... Niestety, zamiast za głosem serca podążyłam ścieżką którą wymyśliła sobie moja rodzicielka... Błąd którego już nie naprawię.

Gdybym mogła cofnąć się w czasie...
Wróciłabym do klasy 8 i powiedziała sobie że mam się trzymać tego czego zawsze pragnęłam i co sprawiało mi dużą przyjemność czyli projektowanie i szycie tego co sobie zaprojektowałam. A nie za przymusem mamy kończyć liceum w którym bardzo się męczyłam po czym osiąść na laurach :( Fach w rękach jest czymś wspaniałym a wiedzę zawsze można...