Stosunki międzyludzkie bywają skomplikowane przez co popełnia się wiele życiowych błędów. Uważam jednak, że zawsze można je naprawić. Trzeba ludziom wybaczać jednak nie można zapominać o krzywdzie którą nam wyrządzono aby się ona nie powtarzała. Dlatego zdecydowanie jestem za tym aby dawać drugą szansę, ale tylko pod warunkiem, że dana osoba zmieni swoje postępowanie o 180 stopni i zamierza naprawić swoje błędy, a nie tylko obiecuje i mówi słodkie słówka aby chwilowo załagodzić sytuację, a w rzeczywistości brnie dalej w niewłaściwym kierunku.

Stosunki międzyludzkie bywają skomplikowane przez co popełnia się wiele życiowych błędów. Uważam jednak, że zawsze można je naprawić. Trzeba ludziom wybaczać jednak nie można zapominać o krzywdzie którą nam wyrządzono aby się ona nie powtarzała. Dlatego zdecydowanie jestem za tym aby dawać drugą szansę, ale tylko pod warunkiem, że dana osoba zmieni swoje postępowanie o 180...

Gdybym kiedyś nie dała osobie, którą kocham drugiej szansy, odebrałabym sobie szansę na szczęście. Człowiek wciąż się zmienia, dojrzewa. Trzeba mieć w sobie dużo empatii i zaufania do drugiego człowieka, a także dużo odwagi by dać mu drugą szansę, ale z mojego doświadczenia wiem, że warto.

Gdybym kiedyś nie dała osobie, którą kocham drugiej szansy, odebrałabym sobie szansę na szczęście. Człowiek wciąż się zmienia, dojrzewa. Trzeba mieć w sobie dużo empatii i zaufania do drugiego człowieka, a także dużo odwagi by dać mu drugą szansę, ale z mojego doświadczenia wiem, że warto.

To wyjątkowo trudne pytanie, bo nie potrafię jednoznacznie na nie odpowiedzieć – to zależy od drugiego człowieka, od tego kim dla mnie jest i jaką krzywdę wyrządził. Przede wszystkim zależy to od wagi zbrodni – czy to wyrządzonej mnie, czy też osobie, na której mi zależy. Jestem w stanie spojrzeć na sprawę z kilku stron, ale to niekoniecznie sprawia, że potrafię być danej osobie przychylna; lecz ponownie – to zależy od ciężaru winy.
Myślę jednak, że do pewnego stopnia jestem w stanie dać drugiej osobie kolejną szansę – ale tylko jedną. Jeśli idzie o ludzi, nie jestem zwolenniczką „do trzech razy sztuka”.

To wyjątkowo trudne pytanie, bo nie potrafię jednoznacznie na nie odpowiedzieć – to zależy od drugiego człowieka, od tego kim dla mnie jest i jaką krzywdę wyrządził. Przede wszystkim zależy to od wagi zbrodni – czy to wyrządzonej mnie, czy też osobie, na której mi zależy. Jestem w stanie spojrzeć na sprawę z kilku stron, ale to niekoniecznie sprawia, że potrafię być danej...

Chciałabym być osobą, która łatwo wybacza. Osobą, która zapomina o krzywdach i wypowiedzianych w złości słowach. Chciałabym również być gwiazdą TVN-u. Ale nie jestem.

Nie umiem wybaczać. Nie umiem zapominać i udawać, że nic się nie stało. Kiedyś próbowałam. Wybaczyłam przyjaciółce "zdradę", chłopakowi oszustwa i kłamstwa. Ale mojego wybaczenia zdecydowanie nie napisałabym wielką literą. To było małe przebaczenie, które trwało krótko. Przy pierwszej kłótni zaczęłam wypominać niby zapomniane grzechy. I wtedy już wiedziałam, że nigdy więcej nie powinnam wchodzić do tej samej rzeki. Wiedziałam, że potrafię chcieć wybaczyć i zapomnieć ale nie potrafię wrócić do dawnej relacji i udawać. Takie sytuację mnie duszą i ograniczają. Dlatego jeśli ktoś postanowi zawieść moje zaufanie, to mogę mu jasno powiedzieć, że jest to podróż w jedną stronę.

Chciałabym być osobą, która łatwo wybacza. Osobą, która zapomina o krzywdach i wypowiedzianych w złości słowach. Chciałabym również być gwiazdą TVN-u. Ale nie jestem.

Nie umiem wybaczać. Nie umiem zapominać i udawać, że nic się nie stało. Kiedyś próbowałam. Wybaczyłam przyjaciółce "zdradę", chłopakowi oszustwa i kłamstwa. Ale mojego wybaczenia zdecydowanie nie napisałabym...

Kiedyś sądziłam, że każdy, niezależnie od sytuacji, zasługuje na drugą szansę. Że wystarczy szczypta wyrzutów sumienia, wiadro kredytu zaufania i cysterna dobrych chęci. I że każdy może się zmienić.
Później przekonałam się, że życie ma dla nas własny program edukacji i doświadczenia weryfikują nasze poglądy, choćby nie wiem jak silne.
Stałam się ostrożniejsza. Owszem, wszyscy popełniamy błędy i nie ma w tym nic złego – tak po prostu jest i to samo dotyczy mnie. Nauczyłam się jednak dwóch rzeczy. Wartościowania sytuacji, w których ktoś mnie zawiódł i powodów dla tego. Oceniam, na ile były poważne i co się kryło za takim a nie innym zachowaniem. Drugą jest rachunek zysków i strat. Wyobrażam sobie, co się stanie, jeśli dam drugą szansę i co z tego wyniknie gdy nie wyjdzie, jakie straty poniosę. Jeśli dotyczy to kogoś bliskiego, przyjaciółki czy kogoś z rodziny – po prostu się zawiodę, a moje życie nie zmieni się wiele. Jeśli natomiast danie komuś drugiej szansy wiąże się z dostosowaniem swojego życia w jakiś sposób, zmusi do pozostania na jakimś etapie w życiu, zamiast pójść dalej, nie wchodzę w to.
Ponieważ przekonałam się, że czas jest jedną z najcenniejszych rzeczy, jakieczłowiek ma do stracenia.

Kiedyś sądziłam, że każdy, niezależnie od sytuacji, zasługuje na drugą szansę. Że wystarczy szczypta wyrzutów sumienia, wiadro kredytu zaufania i cysterna dobrych chęci. I że każdy może się zmienić.
Później przekonałam się, że życie ma dla nas własny program edukacji i doświadczenia weryfikują nasze poglądy, choćby nie wiem jak silne.
Stałam się ostrożniejsza. Owszem,...

Myślę, że to, czy dajemy człowiekowi drugą szansę czy nie, zależy od wielu czynników np. jak bliska i ważna jest dla nas ta osoba, co zrobiła, czyli jakiego kalibru był jej występek, czy już wcześniej nas zawiodła.
Generalnie uważam, że ludziom powinno się dawać drugą szansę, chociaż są rzeczy, których na dzień dzisiejszy nie byłabym w stanie wybaczyć.
Podobno najbardziej ranią nas ludzie, na których nam zależy, których kochamy, ale czy to nie im właśnie jesteśmy w stanie wybaczać nie raz, nie dwa, a trzy i cztery?
Mówi się też, że nie powinno się wchodzić dwa razy do tej samej wody/rzeki, że ludzie aż tak bardzo się nie zmieniają. Być może, ale słyszałam też komentarz do tego powiedzenia - woda płynie, idąc tym tropem - człowiek też nie stoi w miejscu, zmienia się pod wpływem różnych sytuacji, czynników, doświadczeń. To wszystko powinno dać nam do myślenia ;)

Myślę, że to, czy dajemy człowiekowi drugą szansę czy nie, zależy od wielu czynników np. jak bliska i ważna jest dla nas ta osoba, co zrobiła, czyli jakiego kalibru był jej występek, czy już wcześniej nas zawiodła.
Generalnie uważam, że ludziom powinno się dawać drugą szansę, chociaż są rzeczy, których na dzień dzisiejszy nie byłabym w stanie wybaczyć.
Podobno najbardziej...

Moja mądra babcia zawsze powtarza, że każdemu człowiekowi należy się DRUGA szansa, TRZECIA już niekoniecznie, a CZWARTA zdecydowanie nie. Przez większość swojego życia stosowałam właśnie taką hierarchię. Życie jednak lubi zaskakiwać i wprowadzać modyfikacje w nasze schematy postępowania. Jak mogę dawać druga szansę komuś, kto nie potrafił wykorzystać pierwszej? Jak mogę zaufać komuś, kto bawił się moimi uczuciami i źle mnie traktował? Nie potrafię tak... Czasami jednak marzę, żeby kiedyś w przyszłości znów nauczyć się dawać drugą, a może nawet trzecią szansę.

Moja mądra babcia zawsze powtarza, że każdemu człowiekowi należy się DRUGA szansa, TRZECIA już niekoniecznie, a CZWARTA zdecydowanie nie. Przez większość swojego życia stosowałam właśnie taką hierarchię. Życie jednak lubi zaskakiwać i wprowadzać modyfikacje w nasze schematy postępowania. Jak mogę dawać druga szansę komuś, kto nie potrafił wykorzystać pierwszej? Jak mogę...

Drugie szansy zawsze daję,
człowiek zasługuje na nie.
Wszyscy błędy popełniamy,
jakieś wady posiadamy.

Czasami każdy może się zagubić,
to nie znaczy, że przestaję go lubić.
Staram się zadry w sercu nie nosić,
szybko wybaczać, gdy ktoś o to prosi.

Zawsze warto się pogodzić,
los nam może to wynagrodzić.
Jeśli wierzysz w karmy istnienie,
postępuj zgodnie z własnym sumieniem.

Drugie szansy zawsze daję,
człowiek zasługuje na nie.
Wszyscy błędy popełniamy,
jakieś wady posiadamy.

Czasami każdy może się zagubić,
to nie znaczy, że przestaję go lubić.
Staram się zadry w sercu nie nosić,
szybko wybaczać, gdy ktoś o to prosi.

Zawsze warto się pogodzić,
los nam może to wynagrodzić.
Jeśli wierzysz w karmy istnienie,
postępuj zgodnie z własnym sumieniem.

To naiwne, ale tak. Wierzę w zdrowy rozsądek. Wierzę, że ludzie uczą się na błędach i jeśli komuś nie wyszedł jakiś przekręt, to nie będzie próbował go więcej. A zdolność wybaczania im potraktują jako objaw dojrzałości, a nie głupoty czy słabość. Jak już napisałem, to naiwne.

To naiwne, ale tak. Wierzę w zdrowy rozsądek. Wierzę, że ludzie uczą się na błędach i jeśli komuś nie wyszedł jakiś przekręt, to nie będzie próbował go więcej. A zdolność wybaczania im potraktują jako objaw dojrzałości, a nie głupoty czy słabość. Jak już napisałem, to naiwne.

Każdy zasługuje na druga szanse. Wszyscy ludzie popełniają błędy i nie ma ludzi idealnych.„Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem”. Wiadomo, błędy bliskich nas osób bardzo boli. Ale jeżeli ta osoba żałuję tego tak na prawdę to na zasługuje na druga szanse. Ludzie często dorastają rozstań się z nim/nia przecież co zrobił/a. A czy sami są bez winy? Czy oni nigdy nikogo nie skrzywili i nie dostali drugiej szansy? Ja uważam, że jeśli osoba która nas skrzywdziła potrafi się do tego sama przyznać oraz żałuję za to i próbuje naprawić swój błąd to zasługuje na druga szanse. Czy nie prościej wybaczyć i próbować naprawić wasze relacje,niz skreślić wszystko, a potem mówić jak bardzo się tęskni za ta osoba.

Każdy zasługuje na druga szanse. Wszyscy ludzie popełniają błędy i nie ma ludzi idealnych.„Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem”. Wiadomo, błędy bliskich nas osób bardzo boli. Ale jeżeli ta osoba żałuję tego tak na prawdę to na zasługuje na druga szanse. Ludzie często dorastają rozstań się z nim/nia przecież co zrobił/a. A czy sami są bez winy?...