Myślę, że ludzie po prostu potrzebują tej rozrywki, by urozmaicić swoje życie. Gdy czytasz, przenosisz się do innego świata, możesz poczuć ten dreszczyk emocji, jakiego niektórym brakuje w życiu. Myślę, że od tego jest właśnie czytanie. Podczas gdy twój świat jest nudny, zawsze się dzieje to samo, możesz nagle przenieść się do innego miasta, do innych ludzi, bądź nieludzi, nawet do innej krainy. Dreszczyk emocji nadaje życiu barw... Zresztą, można się tak wiele nauczyć. Człowiek może nauczyć się ostrożności, asertywności, czym jest miłość, przyjaźń, oraz jacy potrafią być ludzie. Dreszczyk emocji to wszystko urozmaica.

Myślę, że ludzie po prostu potrzebują tej rozrywki, by urozmaicić swoje życie. Gdy czytasz, przenosisz się do innego świata, możesz poczuć ten dreszczyk emocji, jakiego niektórym brakuje w życiu. Myślę, że od tego jest właśnie czytanie. Podczas gdy twój świat jest nudny, zawsze się dzieje to samo, możesz nagle przenieść się do innego miasta, do innych ludzi, bądź nieludzi,...

Sięgamy po horrory, gdyż każdy z nas nosi w sobie pierwiastek psychopaty. Lubimy obserwować innych z bezpiecznego punktu, wiedząc, że sytuacja w żaden sposób nie dotknie nas w sposób bezpośredni. Wiele osób ma podwyższony poziom substancji w mózgu, odpowiadającej za emocje. Ci potrzebują szczególnej dawki adrenaliny,a książki tego typu dostarczają jej w zupełności.

Sięgamy po horrory, gdyż każdy z nas nosi w sobie pierwiastek psychopaty. Lubimy obserwować innych z bezpiecznego punktu, wiedząc, że sytuacja w żaden sposób nie dotknie nas w sposób bezpośredni. Wiele osób ma podwyższony poziom substancji w mózgu, odpowiadającej za emocje. Ci potrzebują szczególnej dawki adrenaliny,a książki tego typu dostarczają jej w zupełności.

Książki mrożące krew w żyłach są tak popularne, że chyba niepodobna, by istniał jeden ku temu powód. Spróbujmy spojrzeć na sprawę z różnych perspektyw.

1. Kwestia biologiczna

W skrócie: kiedy odczuwamy ekscytację, w naszym mózgu wytwarzają się różne hormony, m.in. adrenalina. Pozwala to na szybsze reagowanie i parę innych, niegdyś przydatnych do przetrwania rzeczy. W przypadku pozytywnych bodźców wytwarzają się też „hormony przyjemności”. Z tej hormonalnej zupy nie da się oddzielić składników, więc całą ekscytację interpretujemy jako przyjemną i dążymy do jej powtórzenia. Strach jest innym sposobem wywołania adrenaliny, więc... No tak, jesteśmy jakby uzależnieni.

2. Kwestia społeczna

Społeczeństwo opiera się na pewnej umowie. Wprowadzamy pewien ład, sztuczny ale konieczny. Jednak na pewnym poziomie cały ten porządek i wszystkie te zasady zaczynają nas po prostu wkurzać. Sięgamy więc do literatury, w której ów ład się załamuje – przez katastrofy naturalne, inwazję obcych, konflikty zbrojne. Cieszymy się, oglądając jak świat płonie, i pokrzepieni lekturą możemy wracać do porządku zza okna.

3. Kwestia psychologiczna

Nieustannie gromadzimy w sobie różnego rodzaju napięcia. Czasem musimy znaleźć dla nich ujście. Niektórzy lubią skoki na bungee, inni boks, a jeszcze inni wybierają rozwiązanie nieco bardziej wysublimowane i sięgają po książkę.

Te wyjaśnienia są równoprawne, przedstawiają tylko różne aspekty tego samego zjawiska – zainteresowania niepokojącą literaturą.

Książki mrożące krew w żyłach są tak popularne, że chyba niepodobna, by istniał jeden ku temu powód. Spróbujmy spojrzeć na sprawę z różnych perspektyw.

1. Kwestia biologiczna

W skrócie: kiedy odczuwamy ekscytację, w naszym mózgu wytwarzają się różne hormony, m.in. adrenalina. Pozwala to na szybsze reagowanie i parę innych, niegdyś przydatnych do przetrwania rzeczy. W...

Tak, lubimy się bać. Ale nie każdy rodzaj strachu lubimy. Sięgając po kryminał, thriller czy horror mamy ciarci na plecach, ale wiemy że ten niepokój nie jest niebezpieczny, że to tylko literaka fikcja. Inaczej to wygląda w realnym świecie.. kiedy nam bądź naszym bliskim dzieje się krzywda, np wypadek, choroba.. wtedy strach jest paraliżujący, niszczy nas od środka. Takich odczuć nie lubimy, bo nie mamy nad tym kontroli. Lecz gdy w nasze życie wkrada się monotonia, nuda, rutyna.. książki z dreszczykim mocno nas przyciągają. Widocznie potrzebujemy jakichś kontrolowanych bodźców, których dozę dami ustalimy tak żeby nasze życie było bardziej kolorowe.

Tak, lubimy się bać. Ale nie każdy rodzaj strachu lubimy. Sięgając po kryminał, thriller czy horror mamy ciarci na plecach, ale wiemy że ten niepokój nie jest niebezpieczny, że to tylko literaka fikcja. Inaczej to wygląda w realnym świecie.. kiedy nam bądź naszym bliskim dzieje się krzywda, np wypadek, choroba.. wtedy strach jest paraliżujący, niszczy nas od środka. Takich...

Czytając o ludzkiej tragedii zaczynamy doceniać to w jak wielkim szczęściu żyjemy.

Czytając o ludzkiej tragedii zaczynamy doceniać to w jak wielkim szczęściu żyjemy.

Ludzie lubią się bać, ponieważ to w dość niecodzienny sposób odrywa nas od rzeczywistości. W momencie realnego zagrożenia nie bylibyśmy zadowoleni, natomiast jeśli chodzi o taki dreszczyk emocji, który daje nas coś nierealnego jest dość interesujące i powiedziałabym bardzo uzależniające. Wielu ludzi o dziwo czerpie przyjemność właśnie z takiego strachu. Lecz nie każdy niestety ma takie nerwy ze stali i po cięższym filmie już nie potrafi tak spokojnie zasnąć jak kiedyś ;)

Ludzie lubią się bać, ponieważ to w dość niecodzienny sposób odrywa nas od rzeczywistości. W momencie realnego zagrożenia nie bylibyśmy zadowoleni, natomiast jeśli chodzi o taki dreszczyk emocji, który daje nas coś nierealnego jest dość interesujące i powiedziałabym bardzo uzależniające. Wielu ludzi o dziwo czerpie przyjemność właśnie z takiego strachu. Lecz nie każdy...

Niektórzy po prostu cieszą się, że innym przytrafiają się gorsze rzeczy niż im - choćby tylko na papierze. To wredne, ale ludzie już tacy są.

Inni - w tym ja - chcą poznać ciemną stronę ludzkiej natury bez odczucia tego na własnej skórze. Brzmi to trochę bezdusznie, ale właśnie najwięcej o ludziach nauczyłam się studiując wyimaginowane zbrodnie, choć nie raz miałam po tym koszmary.

A jeszcze inni zaspokajają swoją żądzę krwi. Z dwojga złego lepiej żeby już czytali horrory i thrillery niż grali w te lasujące mózg gry komputerowe i oglądali szmiry typu "Wzgórza mają oczy".

Niektórzy po prostu cieszą się, że innym przytrafiają się gorsze rzeczy niż im - choćby tylko na papierze. To wredne, ale ludzie już tacy są.

Inni - w tym ja - chcą poznać ciemną stronę ludzkiej natury bez odczucia tego na własnej skórze. Brzmi to trochę bezdusznie, ale właśnie najwięcej o ludziach nauczyłam się studiując wyimaginowane zbrodnie, choć nie raz miałam po tym...

Myślę, że ludzie poprzez czytanie książek "z dreszczykiem" mogą zaspokoić swoją ciekawość, myśli typu "a co by było gdyby...". Poza tym może to także wynikać z natury człowieka, która nie zawsze jest dobra (a już na pewno nie idealna); są ludzie karmiący się cierpieniem innych lub po prostu ciekawych tego, gdzie kończy się granica ludzkiej psychiki, kres cierpienia itd.

Myślę, że ludzie poprzez czytanie książek "z dreszczykiem" mogą zaspokoić swoją ciekawość, myśli typu "a co by było gdyby...". Poza tym może to także wynikać z natury człowieka, która nie zawsze jest dobra (a już na pewno nie idealna); są ludzie karmiący się cierpieniem innych lub po prostu ciekawych tego, gdzie kończy się granica ludzkiej psychiki, kres cierpienia...

Myślę, że lubimy się bać, gdyż na przestrzeni ostatnich lat bardzo zmieniła się rola strachu i jego postrzeganie we współczesnym świecie.

Historia pokazuje nam, że strach stanowi część naszej natury. Towarzyszy nam od zawsze, obecnie jednak w zupełnie innym charakterze niż kiedyś. W dzisiejszych czasach przestał on być bowiem jedynie przykrym doświadczeniem – strach stał się formą rozrywki i jako taki został odkryty przez nas na nowo. Stąd też popularność wszelkiego rodzaju horrorów i thrillerów czy to w formie filmów, czy książek, a nawet miejsc takich jak domy strachu czy pokoje ucieczek. Polubiliśmy się bać – strach stał się elementem zabawy.
W przytoczonych wyżej sytuacjach odbieramy ten rodzaj emocji w absolutnie pozytywny sposób. By go doświadczyć, celowo kreujemy warunki, które pozwalają nam go odczuwać w pełni bezpieczny dla nas sposób – i to właśnie tym różni się pożądany przez nas lęk będący rodzajem zabawy od tego realnego.
Analogiczna sytuacja występuje podczas czytania thrillerów czy horrorów. Zaczytujemy się w emocjonującej powieści, obgryzamy paznokcie drżąc nad losem bohatera, przeżywamy pełne grozy momenty – jednak zachowując w pełni kontrolę nad sytuacją (w każdej chwili możemy bowiem oderwać wzrok od książki, rozejrzeć po własnym mieszkaniu i sięgając po kubek herbaty z ulgą pomyśleć, że to tylko fikcja) – klasyfikujemy towarzyszący nam lęk jedynie jako przyjemną dla nas rozrywkę.
W takiej (i tylko w takiej!) formie życzę każdemu jak najwięcej strachu ;)

Myślę, że lubimy się bać, gdyż na przestrzeni ostatnich lat bardzo zmieniła się rola strachu i jego postrzeganie we współczesnym świecie.

Historia pokazuje nam, że strach stanowi część naszej natury. Towarzyszy nam od zawsze, obecnie jednak w zupełnie innym charakterze niż kiedyś. W dzisiejszych czasach przestał on być bowiem jedynie przykrym doświadczeniem – strach stał...

Myślę, że to taka wewnętrzna potrzeba. Można nawet powiedzieć — pierwotna potrzeba. Tak jak regularne przyjmowanie niewielkich dawek trucizny uodparnia nas na jej działanie, tak i tutaj trenujemy się na przyszłość. Może i robimy to podświadomie, ale dreszczyk emocji tu, dreszczyk emocji tam pewnie nie jednego Kowalskiego uchronił przez zawałem!

Myślę, że to taka wewnętrzna potrzeba. Można nawet powiedzieć — pierwotna potrzeba. Tak jak regularne przyjmowanie niewielkich dawek trucizny uodparnia nas na jej działanie, tak i tutaj trenujemy się na przyszłość. Może i robimy to podświadomie, ale dreszczyk emocji tu, dreszczyk emocji tam pewnie nie jednego Kowalskiego uchronił przez zawałem!