Oj aby opisać cały mój ród potrzebowałbym dużego grona autorów. Zacznę od lat najwcześniejszych. Ostatnie i najświeższe wydarzenia musiałby opisywać Kuba Wojewódzki patrząc na nasze rodzinne paradoksalno-komiczno-tragiczne sytuacje.
Lata starsze dotyczące moich pradziadków musiałby opisać Jan Długosz, a lata pradawne i początki rodu ewangelista Św. Marek.
Codo imprez rodzinnych i wydarzeń z nim związanych. Do opisania rozważań politycznych po alkoholu najlepiej nadałby się Hugo Kołłątaj.
Do moich kłótni i „walk” z ojcem potrzebne byłoby epickie pióro J.R.R. Tolkiena.
Miłości i związki mojego brata najlepiej opisałaby E.L. James.
Opisy miejsc świata z których pochodzą moi przodkowie zostawiłby Panu Cejrowskiemu, natomiast wszelkie sytuacje do których dochodzi gdy moja mama (i wszystkie kobiety z jej linii genealogicznej) jest zła (np. sprzątanie pokoju) musiałby opisać specjalista od Sci-Fi George Lucas ponieważ on ma największą wiedzę o szybkości nadprzestrzennej.
Oczywiście nikt nie zaprzeczy, że kiedyś i tak „wszyscy umrzemy” dlatego epilog księgi napisałby George R.R. Martin.

Oj aby opisać cały mój ród potrzebowałbym dużego grona autorów. Zacznę od lat najwcześniejszych. Ostatnie i najświeższe wydarzenia musiałby opisywać Kuba Wojewódzki patrząc na nasze rodzinne paradoksalno-komiczno-tragiczne sytuacje.
Lata starsze dotyczące moich pradziadków musiałby opisać Jan Długosz, a lata pradawne i początki rodu ewangelista Św. Marek.
Codo imprez...

Zaprosiłbym chyba APULEJUSZA...któż by jeszcze podołał? Napisać o każdym interesujący epizod, ze "wszystkim, co lubią czytelnicy": przygodą, erotyką, magią (by ożywić dłużyzny realności) ale tak, by oprócz mglistej świadomości jakiegoś powiązania wszystkich wątków, czytający nie miał wrażenia, że to jedna, wspólna historia, że to jedna, bliska rodzina? Bo nie jest. Kto dziś jeszcze utrzymuje kontakty rodzinne? Często najbliższa nawet rodzina spotyka się ledwie od święta, a dalsza co najwyżej na rodzinnych zjazdach raz na kilka lat. Jeśli w ogóle. Dziś Reymont by się załamał - jedność miejsca, czasu, akcji? Zapomnij - wszyscy rozpierzchli się po świecie, każdy orze jak może. Na uczuciowym ugorze. Wyobraźcie sobie, że Antek wraca raz na miesiąc z Saksów, ksiądz rzucił sutannę, Jagna nie wróciła ze studiów z drugiego końca Polski (i nikt się nie chwali, co też tam robi), zaś Boryna szuka pociechy na Tinderze?

Apulejusz świetnie się nadaje do ożywienia nieciekawych, rozbieżnych wątków w epoce wielkich przemian i orientalnych wpływów. Lektura będzie zajmująca, choć za nic nie zapamiętasz ani jednej postaci. Ot, kwintesencja życia rodzinnego doby ponowoczesnej. Bo po dwóch tysiącach lat być może powtórzą się, choć zmienione, stosunki społeczne i polityczne, tworzące niegdyś rozwinięte, synkretyczne Imperium Rzymskie na kilkadziesiąt lat przed upadkiem.

Zaprosiłbym chyba APULEJUSZA...któż by jeszcze podołał? Napisać o każdym interesujący epizod, ze "wszystkim, co lubią czytelnicy": przygodą, erotyką, magią (by ożywić dłużyzny realności) ale tak, by oprócz mglistej świadomości jakiegoś powiązania wszystkich wątków, czytający nie miał wrażenia, że to jedna, wspólna historia, że to jedna, bliska rodzina? Bo nie jest. Kto dziś...

STEPHEN KING!
Jest on mistrzem nawiązywania w jednej książce do drugiej, mieszanie bohaterów w różnych powieściach- W jednej jest główną postacią, w innej pojawia się jako druga albo trzecio planowa- ale ma związek z poprzednią książką.
Moja rodzina jest ogromna- moja mama ma 3 braci i siostrę, każdy z nich ma co najmniej jedno dziecko i 90% z nich również ma już swoje rodziny i dzieci
U taty sytuacja jest bardzo podobna.
Żeby to opisać i do wszystkiego nawiązać potrzebna jest długa saga i prawdziwy Król i Mistrz, a Stephen King był by w stanie opisać nasze losy i był by to światowy bestseler.

STEPHEN KING!
Jest on mistrzem nawiązywania w jednej książce do drugiej, mieszanie bohaterów w różnych powieściach- W jednej jest główną postacią, w innej pojawia się jako druga albo trzecio planowa- ale ma związek z poprzednią książką.
Moja rodzina jest ogromna- moja mama ma 3 braci i siostrę, każdy z nich ma co najmniej jedno dziecko i 90% z nich również ma już swoje...

Bora Ćosić - lekkość, humor, dystans. Tego właśnie trzeba, żeby opisać losy mojej familii. Skoro już raz opisał rolę rodziny, i to w światowej rewolucji, mógłby zrobić to równie dobrze jeszcze raz opisując brak jakiejkolwiek roli mojej rodziny w jakiejkolwiek rewolucji. No chyba, że chodziłoby rewolucje lodówkowe lub walką o pilota. Tak, nie ma to jak zwykła, szara, polska rodzina - najlepsza!

Bora Ćosić - lekkość, humor, dystans. Tego właśnie trzeba, żeby opisać losy mojej familii. Skoro już raz opisał rolę rodziny, i to w światowej rewolucji, mógłby zrobić to równie dobrze jeszcze raz opisując brak jakiejkolwiek roli mojej rodziny w jakiejkolwiek rewolucji. No chyba, że chodziłoby rewolucje lodówkowe lub walką o pilota. Tak, nie ma to jak zwykła, szara, polska...

Dzieje mojej rodziny nie zawierają wielu dramatycznych wydarzeń, nieszczęśliwych miłości, kryminalnych zagadek, wielkich podróży, spektakularnych sukcesów. Ot... taka sobie zwykła rodzina, składająca się z różnych osobowości i temperamentów, powstała z połączenia różnych regionów Polski, posiadająca przedstawicieli w różnych zawodach, spotykająca się na święta i prowadząca płomienne dyskusje na tematy mniej lub bardziej polityczne. Kto mógłby o nas napisać? Tylko Joanna Chmielewska! Nikt inny nie umiałby wyłapać wszystkich drobnych psikusów zgotowanych nam przez los i zamienić ich w sensacyjną powieść zaprawioną czarnym humorem. Tylko ona wiedziałaby jak wykorzystać wszystkie żarty i dowcipy, by stworzyć historię, w pełni obrazującą charakter mojej familii. Bezpośrednio, dowcipnie, ironicznie - właśnie tak bym to wszystko widziała!

Dzieje mojej rodziny nie zawierają wielu dramatycznych wydarzeń, nieszczęśliwych miłości, kryminalnych zagadek, wielkich podróży, spektakularnych sukcesów. Ot... taka sobie zwykła rodzina, składająca się z różnych osobowości i temperamentów, powstała z połączenia różnych regionów Polski, posiadająca przedstawicieli w różnych zawodach, spotykająca się na święta i prowadząca...

Jest to niezwykle trudna decyzja. Historia całego rodu to duże przedsięwzięcie. Ja mogę podjąć decyzje tylko w swoim imieniu, nie mając pewności jak zareaguje na to reszta moich krewnych. Jednakże uważam,że pisarzem, który mógłby napisać dzieje mojej rodziny jest Ransom Riggs.
Czytałam jego książek i z tego, co można zauważyć, porusza się on w nieco fantastycznych, ale również biograficzno- historycznych klimatach.
Z pewnością powieść, która wyszłaby z pod jego pióra była by warta przeczytania, a może nawet stałaby się bestsellerem. W końcu każdy marzy o tym, by historię jego życia poznał nie tylko on i jego bliscy.
W dziele tego pisarza z pewnością nie zabrakłoby ciekawych zwrotów akcji i poruszających wątków. Może dodałby do tego nutki świata fantastycznego, aby wzbogacić treść utworu? Kto wie.

Jest to niezwykle trudna decyzja. Historia całego rodu to duże przedsięwzięcie. Ja mogę podjąć decyzje tylko w swoim imieniu, nie mając pewności jak zareaguje na to reszta moich krewnych. Jednakże uważam,że pisarzem, który mógłby napisać dzieje mojej rodziny jest Ransom Riggs.
Czytałam jego książek i z tego, co można zauważyć, porusza się on w nieco fantastycznych, ale...

Jo Nesbo!
Pewnie pomyślicie, że z patologicznej rodziny jestem...:-)
Tak źle nie ma, żadnej krwi na śniegu...:-)
Dlaczego zatem Nesbo? On nie tylko by się nadał, by opisać moją Familię, ale już zaczął pisać tę historię...
Tylko popatrzcie na cykl, rzekomo, o Harrym Hole...
"Człowiek nietoperz" - ileż to razy wujek Marian spał po imieninach głową w dół... "Karaluchy" - mieszkałem w dzieciństwie w bloku, czasy PRL, więc na porządku dziennym... "Czerwone gardło" - zdzierało się z kuzynami gardełka do czerwoności na meczach... "Trzeci klucz" - takiż właśnie mam do mieszkania, dwa poprzednie zgubiłem;-) "Pentagram" - wychowałem się na zespole Kat! "Wybawiciel" - brat kiedyś wyciągnął pijanego kuzyna ze stawu, także...:-) "Pierwszy śnieg" - na to czekaliśmy z rodzeństwem każdego roku! "Pancerne serce" - pradziadek ma 98 lat, bez pytań! "Upiory" - trzeba po prostu nas zobaczyć po Sylwestrze;-) "Policja" - tata był komendantem w naszej mieścinie:-) A czeka nas wkrótce "Pragnienie", czyli w naszej rodzinie konsekwencja chrzcin, wesel czy też innych okazji...:-) "Pragnienie" ukaże się w marcu, mam wtedy urodziny... Syndrom dnia po...:-)
Genialny Norweg już dawno rozpracował moją rodzinę... A nadal pisze...

Jo Nesbo!
Pewnie pomyślicie, że z patologicznej rodziny jestem...:-)
Tak źle nie ma, żadnej krwi na śniegu...:-)
Dlaczego zatem Nesbo? On nie tylko by się nadał, by opisać moją Familię, ale już zaczął pisać tę historię...
Tylko popatrzcie na cykl, rzekomo, o Harrym Hole...
"Człowiek nietoperz" - ileż to razy wujek Marian spał po imieninach głową w dół... "Karaluchy" -...

Na opisanie mojej historii wybrałabym Charlotte Link. Autorka potrafi tworzyć poruszające historie trzymające w napięciu, każdy z bohaterów skrywa jakąś tajemnicę. Autorka idealnie nadawałaby się do spisania losów mojego rodu, każdy rozdział byłby pisany z punktu widzenia innego bohatera a nie ukrywam lubię czytać w takiej narracji.

Na opisanie mojej historii wybrałabym Charlotte Link. Autorka potrafi tworzyć poruszające historie trzymające w napięciu, każdy z bohaterów skrywa jakąś tajemnicę. Autorka idealnie nadawałaby się do spisania losów mojego rodu, każdy rozdział byłby pisany z punktu widzenia innego bohatera a nie ukrywam lubię czytać w takiej narracji.

Na opisanie historii mojego rodu wybieram Philippę Gregory. Świetnie poradziła sobie z pierwszą cześcią sagi, czyli cyklem o Tudorach, więc może pociągnąć tę historię do końca. Niech wreszcie wyjdzie na jaW ta tajemnica, że Anna Boleyn jednak ma swoją prapraprapra...wnuczkę, czyli mnie rzecz jasna.

Na opisanie historii mojego rodu wybieram Philippę Gregory. Świetnie poradziła sobie z pierwszą cześcią sagi, czyli cyklem o Tudorach, więc może pociągnąć tę historię do końca. Niech wreszcie wyjdzie na jaW ta tajemnica, że Anna Boleyn jednak ma swoją prapraprapra...wnuczkę, czyli mnie rzecz jasna.

Ałbena Grabowska stworzyła sagę "Stulecie Winnych".
Czytając ją myślałam o losach mojej własnej rodziny. O rodzinnych tajemnicach, które do dziś nie znalazły rozwiązania i o tym jak fascynujące byłoby odkryć te wszystkie karty historii.
Napisałabym opowieść o zwykłych ludziach, którym nie brak wad, o lepszych i gorszych wyborach, o miłości, pragnieniach i tęsknotach.

Ałbena Grabowska stworzyła sagę "Stulecie Winnych".
Czytając ją myślałam o losach mojej własnej rodziny. O rodzinnych tajemnicach, które do dziś nie znalazły rozwiązania i o tym jak fascynujące byłoby odkryć te wszystkie karty historii.
Napisałabym opowieść o zwykłych ludziach, którym nie brak wad, o lepszych i gorszych wyborach, o miłości, pragnieniach i tęsknotach.