Chciałabym się wcielić w osobę totalnie mi nieznaną i zabalować nieźle. Raz, a dobrze bez żadnych konsekwencji dla ciała tej osoby. Najlepiej za granicą, bo byłyby całkowicie inne możliwości niż w Polsce. Np.: w młodą, bogatą kobietę w Nowym Jorku.

Chciałabym się wcielić w osobę totalnie mi nieznaną i zabalować nieźle. Raz, a dobrze bez żadnych konsekwencji dla ciała tej osoby. Najlepiej za granicą, bo byłyby całkowicie inne możliwości niż w Polsce. Np.: w młodą, bogatą kobietę w Nowym Jorku.

Każdego dnia, stąpając ulicą zastanawiam się co kieruje życiem poszczególnych ludzi – co ich łączy, a co ich dzieli – co ich motywuje, a co neguje ich aspiracje. Oraz cóż jest satysfakcją życiową ? I czy aby nie jest to władza? Bo przecież jak inaczej ją osiągnąć, jak nie kontrolą niewinnych umysłów. Niezaprzeczalnie, od wieków wielcy dyktatorzy kierowali się dewizą „my kontra oni”, która doprowadziła do sporów nie tylko na tle religijnym, ale i rasowym.. Adolf Hitler, manipulator na masową skalę zgładził miliony niewinnych istot, jednakże dla jakich celów? Ideologicznych? Niestrudzone umysły tak jak mój chciałyby pojąć monstrualne zamysły wielkich dyktatorów.. spojrzeć choć na chwilę ich oczami; oczami przeszłości , które napędziły dany umysł do jakże karygodnego działania.. ujrzeć te niewinne zaszlochane, ludzkie twarze, które błagają o pomoc, jak i zmanipulowane masy brygadierów niemieckich, gotowych na masową zagładę w imię jednej istoty.. intryguję mnie zawziętość armii niemieckiej oraz jej uległość, oczami której Adolf mącił w głowach milionom piechurów szukającym ideologii. A przede wszystkim, chciałabym doszukać się skruchy w umyśle Hitlera.. czy kiedykolwiek ona była..i dlaczego nigdy nie się nie ujawniła.. Nie wierzę w brak obecności człowieczeństwa u kogokolwiek.. a jeżeli występuje.. jakie wydarzenia się do tego przyczyniły.. Bóg przecież powiedział, że jesteśmy stworzeni na jego podobieństwo.. czyim zatem podobieństwem był owy tyran?

Każdego dnia, stąpając ulicą zastanawiam się co kieruje życiem poszczególnych ludzi – co ich łączy, a co ich dzieli – co ich motywuje, a co neguje ich aspiracje. Oraz cóż jest satysfakcją życiową ? I czy aby nie jest to władza? Bo przecież jak inaczej ją osiągnąć, jak nie kontrolą niewinnych umysłów. Niezaprzeczalnie, od wieków wielcy dyktatorzy kierowali się dewizą „my...

Pierwszą osobą, która przyszła mi do głowy jest pewna znajoma. Czemu? Odpowiedź jest prosta. Znany się dość długo. Kiedyś nie było dla nas żadnych tematów tabu. Jednak pewnego dnia poznała kogoś, kto przewrócił jej świat do góry nogami. Razem z naszą znajomością. Zaczęła robić ze wszystkiego tajemnice, udawać inną osobę niż kiedyś była. Z jej szczerości nie zostało już nic. Mało rzeczy, z tego co mówiła, było prawdziwe. Wszystko zawsze musiało być „podkolorowane” albo wyidealizowane do granic możliwości. Próby rozmowy czy wyjaśnienia czegokolwiek nigdy nie dały żadnych rezultatów. Do tej pory utrzymujemy kontakt, co prawda dużo słabszy, ale patrząc na jakość tych relacji, tracę chęci do jakiegokolwiek powoli. I właśnie dlatego chciałabym się w nią wcielić. Wiedzieć co naprawdę się dzieje, co się wydarzyło, że wszystko budowane tyle czasu zniknęło. Czy mogę jej jakoś pomóc? Albo chociaż wiedzieć co o mnie myśli i czy jest sens walki o tą znajomość. Nadzieja umiera ostatnia przecież..

Pierwszą osobą, która przyszła mi do głowy jest pewna znajoma. Czemu? Odpowiedź jest prosta. Znany się dość długo. Kiedyś nie było dla nas żadnych tematów tabu. Jednak pewnego dnia poznała kogoś, kto przewrócił jej świat do góry nogami. Razem z naszą znajomością. Zaczęła robić ze wszystkiego tajemnice, udawać inną osobę niż kiedyś była. Z jej szczerości nie zostało już nic....

W cudzej skórze? A czy mózg też w to wchodzi? Czy jestem sobą i wyglądam jak ktoś inny czy naprawdę jestem kimś innym? Dużo bym dała za wcielenie się chociaż na chwilę w skórę Stephena Hawkinga, Bena Feringa, Takaaki Kajita... Mieć taką potęgę umysłową, która pozwala zmieniać postrzeganie świata przez wszystkich. Zmieniać istotę podstawowych praw rządzących światem. Zdobywać Noble na deser. Gdybym chociaż na chwilę mogła poczuć jak to jest żyć z tak niesamowitym umysłem byłoby spełnieniem wszystkich moich marzeń.

W cudzej skórze? A czy mózg też w to wchodzi? Czy jestem sobą i wyglądam jak ktoś inny czy naprawdę jestem kimś innym? Dużo bym dała za wcielenie się chociaż na chwilę w skórę Stephena Hawkinga, Bena Feringa, Takaaki Kajita... Mieć taką potęgę umysłową, która pozwala zmieniać postrzeganie świata przez wszystkich. Zmieniać istotę podstawowych praw rządzących światem....

Gdybym miał możliwość wcielić się w czyjąś skórę, to chętnie bym wszedł do ciała osoby z chorobą afektywną dwubiegunową.
Jestem ciekawy, czy taka osoba kiedy ma epizod manii ciągle w środku czuje coś do tych, których w tym czasie krzywdzi, a wcześniej ich kochała. Interesuje mnie, czy mając silną wolę można sobie poradzić z taką chorobą.
Na pewno byłoby to ciekawe doświadczenie i pomogłoby mi w pomocy dla bliskiej osoby.

Gdybym miał możliwość wcielić się w czyjąś skórę, to chętnie bym wszedł do ciała osoby z chorobą afektywną dwubiegunową.
Jestem ciekawy, czy taka osoba kiedy ma epizod manii ciągle w środku czuje coś do tych, których w tym czasie krzywdzi, a wcześniej ich kochała. Interesuje mnie, czy mając silną wolę można sobie poradzić z taką chorobą.
Na pewno byłoby to ciekawe...

Nie chciałabym się wcielić w inną osobę. Wchodząc w czyjąś skórę nadal pozostaję sobą ze wszystkimi swoimi wadami, zaletami i słabostkami. Jedyne co bym w takim wypadku zmieniła to kolor włosów, wzrost czy wagę ale nadal to bym była JA. Jeśli z kolei miałabym przejąć czyjeś myśli to po mnie już nie byłoby śladu a nie jestem gotowa zniknąć z tego świata. Jedyne o czym marzę, a nawet bardzo często śnię, już od małego dzieciaka, to umiejętność latania - zobaczenia świata z innej perspektywy. Tak więc wcieliłabym się na chwilę w postać sokoła wędrownego bo wędrówki podniebne muszą być niesamowitym przeżyciem.

Nie chciałabym się wcielić w inną osobę. Wchodząc w czyjąś skórę nadal pozostaję sobą ze wszystkimi swoimi wadami, zaletami i słabostkami. Jedyne co bym w takim wypadku zmieniła to kolor włosów, wzrost czy wagę ale nadal to bym była JA. Jeśli z kolei miałabym przejąć czyjeś myśli to po mnie już nie byłoby śladu a nie jestem gotowa zniknąć z tego świata. Jedyne o czym marzę,...

To pytanie zdaje się przenikać głębię mojej osobowości, ponieważ zawsze, od kiedy tylko pamiętam, moim marzeniem było posiąść niezwykłą umiejętność możliwości "zamiany miejscami", stania się na jakiś czas kimś innym. Zobaczyć, jak patrzy na świat seryjny zabójca. Odkryć myśli kilkuletniego dziecka, którym od tak dawna nie jestem. Poznać największe tajemnice serc ludzi przypadkowo mijanych na zatłoczonej ulicy. Prawdopodobnie pierwszą osobą, którą chciałabym się stać, byłby ktoś niekonwencjonalny. Być może osoba żyjąca w nędzy, biedna, brudna i udręczona. Znając głębię takiego człowieka, rozwinęłabym swoje wnętrze, uczuciowość i empatię. To piękne marzenie, jednak nie potrafię wyzbyć się niepokojącego wrażenia, że, gdybym miała taką moc, gdybym codziennie wcielała się w kogoś innego, to być może przez to gdzieś po drodze utraciłabym swoją własną tożsamość. Będąc co dzień kimś innym, zapomniałabym, kim jestem ja.

To pytanie zdaje się przenikać głębię mojej osobowości, ponieważ zawsze, od kiedy tylko pamiętam, moim marzeniem było posiąść niezwykłą umiejętność możliwości "zamiany miejscami", stania się na jakiś czas kimś innym. Zobaczyć, jak patrzy na świat seryjny zabójca. Odkryć myśli kilkuletniego dziecka, którym od tak dawna nie jestem. Poznać największe tajemnice serc ludzi...

Myśląc i patrząc wzrokiem zwykłego człowieka zastanawiam się nie raz nad sensem tego co nad naszymi głowami. Struktury, które nas otaczają i wszelkie zagadnienia stoją otworem przed odpowiednim umysłem. Mając wybór przeniósłbym się w ciało jakiegoś wybitnego astrofizyka lub fizyka kwantowego, który zajmował, by się zagadnieniami wszechświata. Ile razy zadając sobie pytanie od czego dana sytuacja, dane zjawisko jest zależne mieliście ochotę zajrzeć w temat głębiej, ale ta wiedza wymaga wielu kroków poprzedzających tą wiedzę, by w pełni ją zrozumieć. Mimo misz maszu, który otacza nas na co dzień, będąc uczonym zrozumiałbym wiele zagadnień, które mnie interesują, nie tylko powierzchownie łykając temat, ale głęboko go analizować. Jeżeli miałbym celować w jakąś osobę, był by to nikt inny jak Stephen Hawking, przy okazji dowiedział bym się jak to jest żyć z taką niepełnosprawnością co pozwoliło, by głębiej zrozumieć tak poważną chorobę i wiele wyrzeczeń z nią związanych.

Myśląc i patrząc wzrokiem zwykłego człowieka zastanawiam się nie raz nad sensem tego co nad naszymi głowami. Struktury, które nas otaczają i wszelkie zagadnienia stoją otworem przed odpowiednim umysłem. Mając wybór przeniósłbym się w ciało jakiegoś wybitnego astrofizyka lub fizyka kwantowego, który zajmował, by się zagadnieniami wszechświata. Ile razy zadając sobie pytanie...

Chciałabym się wcielić w postać mojej szefowej.Posadziłabym ją na kasie i kazała przez 8 godzin nie wychodzić z niej..

Chciałabym się wcielić w postać mojej szefowej.Posadziłabym ją na kasie i kazała przez 8 godzin nie wychodzić z niej..

Najbardziej chciałabym wcielić się w postać utalentowanego skoczka narciarskiego. Kibicowanie polskim skoczkom (a nawet samej tej dyscyplinie) to od przeszło 15 lat moja pasja. Oglądam ich od małego, nasiąknęłam atmosferą zawodów, byłam z nimi w gorszych i lepszych chwilach. Nadal jestem. Także przyjemnością byłoby raz zaznać przyjemności ruszenia z belki, odbicia się od progu i... latania. Przez kilka sekund czułabym się asem przestworzy, bohatersko radziłabym sobie z wiatrem i w tle słyszałabym dzielnie kibicujących mi ludzi. Najlepiej na mamucie, ponieważ wtedy lot trwa dłużej. Przy okazji pobiłabym rekord Polski, a może nawet świata. Coś wspaniałego!

Najbardziej chciałabym wcielić się w postać utalentowanego skoczka narciarskiego. Kibicowanie polskim skoczkom (a nawet samej tej dyscyplinie) to od przeszło 15 lat moja pasja. Oglądam ich od małego, nasiąknęłam atmosferą zawodów, byłam z nimi w gorszych i lepszych chwilach. Nadal jestem. Także przyjemnością byłoby raz zaznać przyjemności ruszenia z belki, odbicia się od...