Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dygresja od dygresji, wielopoziomowe opisy domu rodzinnego listonosza stryja, ciągnące się podróże. A w tym ani miłości, ani zarazy. Chyba, że ktoś za miłość uważa wieloletnie natrętne listy do raz zobaczonej 13 latki. Może klasyka, ale nie zestarzała sie dobrze.

Dygresja od dygresji, wielopoziomowe opisy domu rodzinnego listonosza stryja, ciągnące się podróże. A w tym ani miłości, ani zarazy. Chyba, że ktoś za miłość uważa wieloletnie natrętne listy do raz zobaczonej 13 latki. Może klasyka, ale nie zestarzała sie dobrze.

O ile treść ciekawa i przerażająca, o tyle forma beznadziejna. Ciężko nazwać książka ten zbiór oderwanych historii i wątków. Bez pomysłu, bez myśli przewodniej.

O ile treść ciekawa i przerażająca, o tyle forma beznadziejna. Ciężko nazwać książka ten zbiór oderwanych historii i wątków. Bez pomysłu, bez myśli przewodniej.

Dziwne, że Olafovi w ogóle uda się samemu ubrać buty, tak bardzo nierozgarniętym człowiekiem jest. Taka ciamajda likwidatorem? Bardzo niespójna postać. Do tego naprawdę dziwne wstawki o jego miłosnych listach i wzdychaniu do kobiety za szybą. Na sam koniec - jakieś dziwne wojny gangów, chyba 5osobowych i bardzo prowincjonalnych. Dobrze, że taka krótka jest ta książka, bo nie miałabym motywacji żeby dotrzeć do końca.

Dziwne, że Olafovi w ogóle uda się samemu ubrać buty, tak bardzo nierozgarniętym człowiekiem jest. Taka ciamajda likwidatorem? Bardzo niespójna postać. Do tego naprawdę dziwne wstawki o jego miłosnych listach i wzdychaniu do kobiety za szybą. Na sam koniec - jakieś dziwne wojny gangów, chyba 5osobowych i bardzo prowincjonalnych. Dobrze, że taka krótka jest ta książka, bo...