Mrugam.
Oddycham.
Żyję.
Jestem przerażona. Przygryzam wargi i sięgam do torby. „Mały Książę”.
Cieszę się, że wzięłam ze sobą tę książkę. Chociaż znam ją na pamięć, moje palce kartkują strony, a oczy czytają pobieżnie tekst. Wiem, dlaczego ją zabrałam i zdaję sobie sprawę, że być może była to najlepsza decyzja w moim krótkim życiu. Mały Książę podróżuje, spotyka nowych ludzi, zwierzęta, istoty… Może nie widzieć codziennie kilkudziesięciu zachodów słońca, nie wycinać baobabów, nie wyczyścić wulkanów… może być na innych planetach, w innej galaktyce, w innym wymiarze, ale wie, że nigdy nie jest sam. Zawsze w jego sercu jest róża. Jego róża.
Łzy płyną mi po policzkach. Spuszczam wzrok i głaszczę okładkę. Tak, wzięcie tej książki było dobrą decyzją. Przypomina mi, że gdzieś tam, pośród nieskończoności, czeka na mnie moja róża.

Chciałam wyróżnić moją wypowiedź spośród innych tekstów i mam nadzieję, że mi się udało 
Pozdrawiam

Mrugam.
Oddycham.
Żyję.
Jestem przerażona. Przygryzam wargi i sięgam do torby. „Mały Książę”.
Cieszę się, że wzięłam ze sobą tę książkę. Chociaż znam ją na pamięć, moje palce kartkują strony, a oczy czytają pobieżnie tekst. Wiem, dlaczego ją zabrałam i zdaję sobie sprawę, że być może była to najlepsza decyzja w moim krótkim życiu. Mały Książę podróżuje, spotyka nowych...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie wyobrażam sobie, by na bezludnej planecie wylądować bez Maybe Someday Colleen Hoover. Uwielbiam tą autorkę, a do tej książki mam ogromny sentyment. Była jedną z pierwszych pozycji, które łączyły wszystko co kocham-książki, miłość i muzykę. Gdyż na stronach powieści znalazły się teksty piosenek ułożone i nagrane przez Griffina Pettersona. Książka jest poruszająca, miejscami zabawna i całkowicie fantastyczna. Na pewno bym się nie nudziła. Śpiewałabym piosenki, których linie melodyczne znam na pamięć. Wzruszałabym się na niektórych fragmentach. Śmiałabym się z poczynań bohaterów. I cieszyła się razem z nimi. Za każdym razem, gdy czytam tą książkę od nowa, znajduję w niej coś nowszego i zarazem piękniejszego. To mi daje możliwość zakochania się bohaterach tej powieści ponownie.

Nie wyobrażam sobie, by na bezludnej planecie wylądować bez Maybe Someday Colleen Hoover. Uwielbiam tą autorkę, a do tej książki mam ogromny sentyment. Była jedną z pierwszych pozycji, które łączyły wszystko co kocham-książki, miłość i muzykę. Gdyż na stronach powieści znalazły się teksty piosenek ułożone i nagrane przez Griffina Pettersona. Książka jest poruszająca,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Była to podróż mrożąca krew w żyłach,
-Coś się zepsuło! – krzyczeli na tyłach.
Katastrofa, BUM i trach,
mnie ogarnął wielki strach.
Wyleciałam z wraku statku,
zupełnie sama w dodatku.
Wylądowałam na bezludnej planecie,
byłam przerażona najbardziej na świecie.
Gdy już trochę oprzytomniałam,
to mój ekwipunek posprawdzałam.
Mimo okoliczności się uśmiechnęłam,
Bo moją ulubioną książkę wzięłam.
Bez „Zabić Drozda” bym nie wytrwała,
a w tej podróży wiele otuchy mi dodała.
Rady Atticusa, przygody Smyka
i samotna rzeczywistość szybko umyka.

Była to podróż mrożąca krew w żyłach,
-Coś się zepsuło! – krzyczeli na tyłach.
Katastrofa, BUM i trach,
mnie ogarnął wielki strach.
Wyleciałam z wraku statku,
zupełnie sama w dodatku.
Wylądowałam na bezludnej planecie,
byłam przerażona najbardziej na świecie.
Gdy już trochę oprzytomniałam,
to mój ekwipunek posprawdzałam.
Mimo okoliczności się uśmiechnęłam,
Bo moją...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kurczę, mocno się waham nad tym, co chciałabym wybrać raz, a dobrze. Bo przecież jedna książka do dyspozycji to strasznie malutko, wiec jaką wybrać, by zawsze dostrzegać w niej to coś, ale i za każdym razem odkrywać coś nowego, coś co uciekło mi poprzednim razem?
Po zastanowieniu uznałam, że wybrałabym niedawno przeczytaną książkę, przez którą wciąż jestem oczarowana - "Światło, którego nie widać". Jest nie tylko poruszająca i mądra, ale i ciekawie zbudowana, przez co wcale nie muszę za każdym razem czytać jej od początku do końca i tak w kółko - mogę wybrać dowolny fragment i delektować się nim. Mogę wybrać coś z przeszłości, mogę postawić na coś nieco późniejszego, mogę wybrać coś od Marie-Laure lub niemieckiego żołnierza. A im większa dowolność, tym większe wyeliminowanie nudy. Choć tfu, co ja mówię! - przy tej książce chyba nie da się nudzić...

Kurczę, mocno się waham nad tym, co chciałabym wybrać raz, a dobrze. Bo przecież jedna książka do dyspozycji to strasznie malutko, wiec jaką wybrać, by zawsze dostrzegać w niej to coś, ale i za każdym razem odkrywać coś nowego, coś co uciekło mi poprzednim razem?
Po zastanowieniu uznałam, że wybrałabym niedawno przeczytaną książkę, przez którą wciąż jestem oczarowana -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie ruszam się z domu bez małej książki w torebce, po którą sięgnąć zawsze mogę przy każdej sposobności. Gdybym znaleźć miała się kiedyś sama, na bezludnej planecie chciałabym mieć przy sobie przede wszystkim coś dla wsparcia duchowego i psychicznego, zatem nie ograniczając się wyłącznie do jednej książki, wybrałabym Pismo Święte i tomik wierszy Haliny Poświatowskiej, której twórczość wielbię i na pewno byłaby dla mnie zastąpieniem towarzystwa, stanowiącego wsparcie psychiczne. Natomiast Pismo Święte stanowiłoby dla mnie wsparcie Duchowe, każde słowo dodawałoby mi sił i motywacji do przetrwania. W chwilach trudnych, z którymi zmierzyć musimy się sami, zdani wyłącznie na siebie, najważniejsza jest siła psychiczna. Gdy utrzymamy ją w dobrej kondycji zdołamy przetrwać wszystko, a odpowiednia książka niewątpliwie stanowić może dobrą formę wsparcia.

Nie ruszam się z domu bez małej książki w torebce, po którą sięgnąć zawsze mogę przy każdej sposobności. Gdybym znaleźć miała się kiedyś sama, na bezludnej planecie chciałabym mieć przy sobie przede wszystkim coś dla wsparcia duchowego i psychicznego, zatem nie ograniczając się wyłącznie do jednej książki, wybrałabym Pismo Święte i tomik wierszy Haliny Poświatowskiej,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na bezludną planetę wzięłabym "Księgę wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa", gdyż książka jest dość duża, a o przygodach detektywa z Baker Street można czytać non stop i nie tracą swojej magii.

Na bezludną planetę wzięłabym "Księgę wszystkich dokonań Sherlocka Holmesa", gdyż książka jest dość duża, a o przygodach detektywa z Baker Street można czytać non stop i nie tracą swojej magii.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mgły Avalonu[bookLink]78502|Mgły Avalonu[/bookLink] albo Lód[bookLink]4332|Lód[/bookLink] :D W końcu bym miała czas i motywację, żeby przeczytać te grubaśne tomy :D Bo normalnie co rusz mnie coś odrywa i musiałabym je czytać chyba z miesiąc :D A tak? Cisza, spokój i książka, która wystarczy na długo :)

Mgły Avalonu[bookLink]78502|Mgły Avalonu[/bookLink] albo Lód[bookLink]4332|Lód[/bookLink] :D W końcu bym miała czas i motywację, żeby przeczytać te grubaśne tomy :D Bo normalnie co rusz mnie coś odrywa i musiałabym je czytać chyba z miesiąc :D A tak? Cisza, spokój i książka, która wystarczy na długo :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Gdybym znalazła się sama na obcej, bezludnej planecie to nawet ulubiona książka nie byłaby w stanie poprawić mi humoru. Z praktycznego punktu widzenia chciałabym z podręcznej torebki wyjąć wtedy 4-tomowe wydanie Encyklopedii PWN. Przez jakiś czas miałabym przynajmniej kontakt ze słowem pisanym, setki wymyślonych książkowych przyjaciół, papier do rozpalenia ogniska, papier toaletowy, materiał do zabawy w origami. Ba! Pewnie mogłabym nawet ułożyć z tych kartek napis SOS, który będzie widziany z kosmosu.

Gdybym znalazła się sama na obcej, bezludnej planecie to nawet ulubiona książka nie byłaby w stanie poprawić mi humoru. Z praktycznego punktu widzenia chciałabym z podręcznej torebki wyjąć wtedy 4-tomowe wydanie Encyklopedii PWN. Przez jakiś czas miałabym przynajmniej kontakt ze słowem pisanym, setki wymyślonych książkowych przyjaciół, papier do rozpalenia ogniska, papier...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Chłopcy z placu broni"
Nie lubię czytać lub oglądać czegoś kolejny raz... z jednym wyjątkiem! Emocje jakie wzbudziła we mnie ta książka (a było to w szkole podstawowej) pozwalają mi do niej wracać i wracać po latach. Przy niej nie byłabym samotna ani zawiedziona, odkrywałabym wraz ze swoim dojrzewaniem kolejne prawdy.

"Chłopcy z placu broni"
Nie lubię czytać lub oglądać czegoś kolejny raz... z jednym wyjątkiem! Emocje jakie wzbudziła we mnie ta książka (a było to w szkole podstawowej) pozwalają mi do niej wracać i wracać po latach. Przy niej nie byłabym samotna ani zawiedziona, odkrywałabym wraz ze swoim dojrzewaniem kolejne prawdy.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ponieważ lubię obracać się wśród ludzi, to pobyt na bezludnej planecie byłby dla mnie katorgą. Potrzebowałabym książek, które zdecydowanie poprawią mi humor, pomogą nabrać dystansu do rzeczywistości, dadzą kopa do działania.
Takie książki napisała Joanna Chmielewska. Jej „Lesio” niejednokrotnie poprawił mi humor, pozwolił wyjść z dołka. „ Wszystko czerwone” ciągle doprowadza mnie do łez. Uwielbiam też „Zwyczajne życie” i „ Całe zdanie nieboszczyka”.
Myślę, że te pozycje wzięłabym ze sobą na bezludną planetę, bo zawsze mnie bawią i nigdy mi się nie znudzą, chociaż czytałam je wiele razy. Dzięki nim pobyt na planecie byłby barwniejszy i lepiej wykorzystany.
Wzięłabym ze sobą zeszyt i długopisy. Może w końcu napisałabym własną książkę?

Ponieważ lubię obracać się wśród ludzi, to pobyt na bezludnej planecie byłby dla mnie katorgą. Potrzebowałabym książek, które zdecydowanie poprawią mi humor, pomogą nabrać dystansu do rzeczywistości, dadzą kopa do działania.
Takie książki napisała Joanna Chmielewska. Jej „Lesio” niejednokrotnie poprawił mi humor, pozwolił wyjść z dołka. „ Wszystko czerwone” ciągle...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej