Na imię mi Kamil i właśnie zacząłem liceum. Jestem gejem, więc pozornie dziewczyny mnie nie obchodzą. Co prawda nie są obiektem mych westchnień, nie sypiam z nimi, ale jak już mnie zaakceptują jakim jestem to potrafią dać mi to co mają do zaoferowania – swoją kobiecą przyjaźń.
Zaczęło się jeszcze kilka lat temu z Klaudią kiedy wydawało mi się, że jestem innym człowiekiem. Tak naprawdę to ona wyciągnęła mnie z szafy. Ja cały czas upierałem się przy tym, że jestem heterykiem i próbowałem swoich pożal się boże podbojów kobiecych serc. Nic mi nie wychodziło, bo byłem niezdecydowany. Ona to zauważyła i próbowała o tym ze mną rozmawiać. Ja nie wiedziałem o co chodzi i starałem się uciec przed nią. A ona konsekwentnie szła za mną.
Pewnego razu zauroczył mnie chłopak o imieniu Fryderyk. Ja jak zwykle starałem się go unikać. Ona jednak poradziła mi abym z nim porozmawiał. Fryderyk okazał się bardzo miły i nie miał nic przeciwko naszej znajomości i mojemu zainteresowaniu nim. To był dla mnie prawdziwy szok. Przegadałem o tym z Klaudią całą noc i ona mi pomogła takim siebie zaakceptować. Fryderyk został moim pierwszym chłopakiem, a Klaudia moim doradcą w sprawach sercowych. Zawsze mogę na nią liczyć. Czasem ma dla mnie więcej zrozumienia i tolerancji niż ja sam, bo początkowo, o paradoksie, nienawidziłem gejów. Wyśmiewałem takie zachowania. Nie chciałem tego widzieć u siebie. Ona uczyniła mnie tolerancyjnym dla innych, a przede wszystkim dla samego siebie.

Na imię mi Kamil i właśnie zacząłem liceum. Jestem gejem, więc pozornie dziewczyny mnie nie obchodzą. Co prawda nie są obiektem mych westchnień, nie sypiam z nimi, ale jak już mnie zaakceptują jakim jestem to potrafią dać mi to co mają do zaoferowania – swoją kobiecą przyjaźń.
Zaczęło się jeszcze kilka lat temu z Klaudią kiedy wydawało mi się, że jestem innym człowiekiem....

Wkurzająca, pyskata, roztrzepana, pełna sprzeczności... czasami mam ochotę ją ukatrupić i zakopać gdzieś głęboko i daleko, gdzie nikt jej nie znajdzie. Problem w tym, że kiedy pomyślę, kto mógłby pomóc mi w tym przedsięwzięciu (co jak co, ale trudno wywieźć ciało bez zwrócenia na siebie uwagi) to właśnie tylko ONA przychodzi mi na myśl. To jest prawdziwa przyjaźń... i nie... nie chodzi mi o zamordowanie kogoś, tylko o to, że znajdując się w trudnej dla mnie sytuacji, wiem że mogę na nią liczyć. Przyjedzie, pocieszy, zrozumie...wydrze się i walnie w twarz kiedy trzeba... będzie. Wszystko kręci się przy tym, aby przyjaciółka nie opuściła ważnej dla niej osoby. Sama po sobie wiem, że może na mnie liczyć tak jak ja na nią. Wydaje mi się, że właśnie tym charakteryzuje się kobieca przyjaźń – zrozumieniem.

Wkurzająca, pyskata, roztrzepana, pełna sprzeczności... czasami mam ochotę ją ukatrupić i zakopać gdzieś głęboko i daleko, gdzie nikt jej nie znajdzie. Problem w tym, że kiedy pomyślę, kto mógłby pomóc mi w tym przedsięwzięciu (co jak co, ale trudno wywieźć ciało bez zwrócenia na siebie uwagi) to właśnie tylko ONA przychodzi mi na myśl. To jest prawdziwa przyjaźń... i...

Wydawać by się mogło, że nie istnieją ludzie idealni, że nikt w stu procentach nie będzie spełniał naszych oczekiwań. Każdy mężczyzna będzie miał w sobie coś, co powoduje naszą irytację i dezaprobatę. Jednak dla kobiet jest jedna osoba na świecie, która będzie w jej oczach prawie idealna. O kim mowa? O Przyjaciółce. Siłą tego „związku” jest właśnie ta nie-idealność. Jest to ktoś z kim możemy się pokłócić, wykrzyczeć swoje „ale”, z drugiej strony jednak to jedyna osoba do której zadzwonimy w środku nocy, bez obawy odrzucenia połączenia. Jaka powinna być owa przyjaciółka? Na pewno wyrozumiała, między innymi wtedy, gdy właśnie jesteśmy zauroczone swoim nowym chłopakiem i nie mamy dla niej tyle czasu. Odważna- żeby powiedzieć nam prosto w oczy „nie dramatyzuj, nie jesteś już dzieckiem”. Zdolna do poświęceń, kiedy musi zarwać noc, wysłuchując naszych problemów. Jaka jeszcze? To zależy tylko i wyłącznie od nas samych, czego potrzebujemy, jakie same jesteśmy. Generalnie idealna przyjaciółka to taka, która po prostu jest.

Wydawać by się mogło, że nie istnieją ludzie idealni, że nikt w stu procentach nie będzie spełniał naszych oczekiwań. Każdy mężczyzna będzie miał w sobie coś, co powoduje naszą irytację i dezaprobatę. Jednak dla kobiet jest jedna osoba na świecie, która będzie w jej oczach prawie idealna. O kim mowa? O Przyjaciółce. Siłą tego „związku” jest właśnie ta nie-idealność. Jest to...

Idealna przyjaciółka? Nie ma osób idealnych, ale przyjaciółka - ta prawdziwa - powinna mieć dystans do siebie, być szczera (chyba każda dziewczyna wolałaby usłyszeć od przyjaciółki, że źle wygląda, niż później słuchać szeptów obcych osób), lojalna (osobiście nie znoszę, kiedy ktoś ze mną rozmawia, a zaraz potem odwraca się i obrabia mi tyłek), pomocna (kiedy chłopak, który mi się podoba jest tak olśniewający, że aż mnie zatyka, ona powinna mnie kopnąć w cztery litery, żebym się otrząsnęła). No i najważniejsze, żeby nadawała na tych samych falach, co ja (Wyszła nowa książka ulubionego autora? Świetnie! Od razu biegniemy do księgarni! A wszystkie inne premiery mamy zaznaczone w kalendarzu).

Idealna przyjaciółka? Nie ma osób idealnych, ale przyjaciółka - ta prawdziwa - powinna mieć dystans do siebie, być szczera (chyba każda dziewczyna wolałaby usłyszeć od przyjaciółki, że źle wygląda, niż później słuchać szeptów obcych osób), lojalna (osobiście nie znoszę, kiedy ktoś ze mną rozmawia, a zaraz potem odwraca się i obrabia mi tyłek), pomocna (kiedy chłopak, który...

To zależy czego oczekujemy od przyjaciela. Dla mnie ważna jest niezależność, lubię być sama.Idealna przyjaźń jest wtedy gdy nie widzimy się na przykład pół roku i nie robimy z tego dramatu, mamy podobny punkt widzenia na wiele spraw, lubimy rozmawiać, pośmiać się, spędzać razem czas. Myślę, że mam kogoś takiego. Rozumiemy się i dajemy sobie maksimum niezależności.Wiemy,że możemy na sobie polegać.Gdy jest mi źle wiem do kogo mogę zadzwonić, na kogo zawsze mogę liczyć. Taka przyjaźń to skarb, jest na całe życie

To zależy czego oczekujemy od przyjaciela. Dla mnie ważna jest niezależność, lubię być sama.Idealna przyjaźń jest wtedy gdy nie widzimy się na przykład pół roku i nie robimy z tego dramatu, mamy podobny punkt widzenia na wiele spraw, lubimy rozmawiać, pośmiać się, spędzać razem czas. Myślę, że mam kogoś takiego. Rozumiemy się i dajemy sobie maksimum niezależności.Wiemy,że...

Przyjaźń to coś wielkiego a zarazem wspaniałego. Przyjaźń to bezwzględna szczerość i zaufanie. To związek pełen wzajemnego rozumienia się, gdzie nie ma tam tematów tabu. Przyjaciel to ktoś kto nigdy nas nie zostawi, nie zawiedzie, kto nigdy nie powie, że nie ma dla nas czasu. Przyjaciel to ktoś, kto potrafi usłyszeć krzyk ciszy naszej samotności, ktoś kto potrafi mówić, kiedy my chcemy słuchać i ktoś, kto milczy kiedy my mówimy. Przyjaciel bez słów odgadnie, kiedy szukamy pocieszenia, a kiedy chcemy pozostać sami. Przyjaźń jest bardzo cennym skarbem, którego musimy solidnie pielęgnować. Ja przyjaźnią nie szastam, dla mnie przyjaciel jest tylko jeden, a znajomych można mieć wielu (ale nie można nazwać ich prawdziwym przyjacielem). I najważniejsze: przyjaciel to człowiek, który o tobie wie wszystko i mimo to cię lubi. Dla mnie takim przyjacielem na całe życie jest moja MAMA. Jako córka czuję potrzebę zwierzania się, dzielenia swoimi emocjami, szukania u mamy akceptacji, rady i wsparcia, albo po prostu takiego przytulenia.

Przyjaźń to coś wielkiego a zarazem wspaniałego. Przyjaźń to bezwzględna szczerość i zaufanie. To związek pełen wzajemnego rozumienia się, gdzie nie ma tam tematów tabu. Przyjaciel to ktoś kto nigdy nas nie zostawi, nie zawiedzie, kto nigdy nie powie, że nie ma dla nas czasu. Przyjaciel to ktoś, kto potrafi usłyszeć krzyk ciszy naszej samotności, ktoś kto potrafi mówić,...

Powszechnie wiadomo, że nie ma osób idealnych. Wiadomo również, że idealne przyjaciółki istnieją. Wiem, bo sama taką mam. Nigdy nie zawiedzie, pocieszy w smutkach, wyśmieje krzywdzące komentarze rozmaitego rodzaju idiotów. Nie zostawi mnie samej. Przełoży ważne spotkanie, kiedy przeżywam jakąś żałobę. Nie ocenia mnie jeszcze przed wysłuchaniem. Wybacza błędy, pokazuje którędy łatwiej dojść do celu. Wie o wszystkich moich wadach, sekretach i nadal przy mnie jest. Zdaje się znać mnie lepiej niż ktokolwiek inny. Czasem mam wrażenie, że ta relacja jest niesprawiedliwa wobec niej i, że jeśli ona odejdzie, to już nigdy nie spotkam tak dobrej i wartościowej osoby.
Nikt nie jest idealny, ale czy to przeszkadza w byciu perfekcyjnym przyjacielem? Nie, zupełnie nie. To właśnie te niedoskonałości sprawiają, że ludzie mogą się "dopełniać". Ja nie potrafiłabym wytrzymać z osobą "perfekcyjną", w instagramowym znaczeniu tego słowa. Ciągle przypominałaby mi jak bardzo niedoskonała jestem. Ludzie to urodzeni egoiści, a zawiść często towarzyszy im na co dzień, nawet jeśli tego nie chcą - jest to wrodzone. A ja lubię moje wady i zdaje się, że Ona też je lubi. Najlepszym dowodem na to jest fakt, że nasza przyjaźń ciągle trwa i raczej nie zapowiada się na jej koniec.

Powszechnie wiadomo, że nie ma osób idealnych. Wiadomo również, że idealne przyjaciółki istnieją. Wiem, bo sama taką mam. Nigdy nie zawiedzie, pocieszy w smutkach, wyśmieje krzywdzące komentarze rozmaitego rodzaju idiotów. Nie zostawi mnie samej. Przełoży ważne spotkanie, kiedy przeżywam jakąś żałobę. Nie ocenia mnie jeszcze przed wysłuchaniem. Wybacza błędy, pokazuje...

Jestem szczęściarą, ponieważ mam dwie wspaniałe przyjaciółki, z którymi przyjaźnię się od kilkunastu lat. Zawsze możemy na siebie liczyć, w każdej sytuacji. Jesteśmy lojalne wobec siebie. Nie zazdrościmy sobie wzajemnych sukcesów, tylko się nimi cieszymy. Wspieramy się w trudnych sytuacjach życiowych. Dzwonimy do siebie po radę, pomoc o każdej porze dnia lub nocy ( jeśli jest taka potrzeba ). Ale często telefonujemy do siebie, aby po prostu zapytać co słychać, jak minął dzień. Mobilizujemy siebie nawzajem do osiągania wyznaczonych celów. Mówimy sobie prawdę, nawet gdy jest bolesna. Jesteśmy szczere wobec siebie. Jednak najważniejsza jest świadomość, że mamy siebie nawzajem. Czasami nawet bardzo pomaga sama myśl, że zaraz możemy do siebie zadzwonić, porozmawiać, poradzić się. I od razu czujemy się lepiej... :)

Jestem szczęściarą, ponieważ mam dwie wspaniałe przyjaciółki, z którymi przyjaźnię się od kilkunastu lat. Zawsze możemy na siebie liczyć, w każdej sytuacji. Jesteśmy lojalne wobec siebie. Nie zazdrościmy sobie wzajemnych sukcesów, tylko się nimi cieszymy. Wspieramy się w trudnych sytuacjach życiowych. Dzwonimy do siebie po radę, pomoc o każdej porze dnia lub nocy ( jeśli...

Siła kobiecej przyjaźni – siłą samą w sobie jest to, że jesteśmy kobietami.
Nie ma ludzi idealnych. Nie ma idealnej przyjaźni. Dlatego nie ma też idealnej przyjaciółki.
Nie chodzi o to żeby być idealnym, tylko o to żeby w tej przyjaźni być sobą.
Zamiast nazywać przyjaciółkę „idealną” powinno nazwać się ją „prawdziwą”.
Dlatego nie napiszę cech przyjaciółki „idealnej”, a „prawdziwej”.
„Prawdziwa” przyjaciółka jest osobą, która niezależnie od pory roku, miesiąca, tygodnia, dnia, godziny czy sekundy po prostu JEST.

Siła kobiecej przyjaźni – siłą samą w sobie jest to, że jesteśmy kobietami.
Nie ma ludzi idealnych. Nie ma idealnej przyjaźni. Dlatego nie ma też idealnej przyjaciółki.
Nie chodzi o to żeby być idealnym, tylko o to żeby w tej przyjaźni być sobą.
Zamiast nazywać przyjaciółkę „idealną” powinno nazwać się ją „prawdziwą”.
Dlatego nie napiszę cech przyjaciółki „idealnej”, a...

Moim zdaniem nie istnieje ktoś taki jak "idealna przyjaciółka". Każdy człowiek ma swoje wady i chwile słabości. Ważne jest, by ta druga osoba znalazła w sobie wystarczająco dużo wyrozumiałości by zrozumieć, że przyjaciel również przeżywa swoje załamania.
Niemniej jednak najbardziej zbliżone do ideału są osoby, które swoją obecnością będzie nas wspierać w trudnych chwilach, pocieszać w smutnych momentach oraz po prostu będzie, gdy wszystko dobrze się układa.

Moim zdaniem nie istnieje ktoś taki jak "idealna przyjaciółka". Każdy człowiek ma swoje wady i chwile słabości. Ważne jest, by ta druga osoba znalazła w sobie wystarczająco dużo wyrozumiałości by zrozumieć, że przyjaciel również przeżywa swoje załamania.
Niemniej jednak najbardziej zbliżone do ideału są osoby, które swoją obecnością będzie nas wspierać w trudnych chwilach,...