Myślę, że nie ma nic bardziej przyziemnego niż Bukowski, albo Fante. Weźmy jednak "Z szynką raz" Bukowskiego, a dokładnie rozdział w którym jego olbrzymie ropnie, określone przez lekarzy jako Acne Vulgaris Supreme są przebijane olbrzymim wiertłem. I kiedy młody Bukowski, 'podziwiany' podczas zabiegu, przez kilkanaście osób, zaciekawionych owym przypadkiem, czuje się jak małpa w zoo, niespodziewanie znajduje pocieszenie. Podczas powrotu z zabandażowaną głową, spogląda bez przeszkód na wszystkie kobiety, ich kształty, walory i nie odczuwa w sobie żadnego zażenowania... Che, che, che... może kiedyś i WASZĄ głowę obandażują dokładnie od brody po sam czubek!

Myślę, że nie ma nic bardziej przyziemnego niż Bukowski, albo Fante. Weźmy jednak "Z szynką raz" Bukowskiego, a dokładnie rozdział w którym jego olbrzymie ropnie, określone przez lekarzy jako Acne Vulgaris Supreme są przebijane olbrzymim wiertłem. I kiedy młody Bukowski, 'podziwiany' podczas zabiegu, przez kilkanaście osób, zaciekawionych owym przypadkiem, czuje się jak...

Siedząc w poczekalni miałam okazję czytać Rywalki, nie czuję że rymuję. Książka jest bardzo magiczna, wciągająca. Raz się uśmiechałam a raz nawet musiałam ze złości mruknąć coś pod nosem, czując na sobie wzrok babć koczujących pod drzwiami raz po raz odchrząkiwałam udając że wszystko ze mną okej i na pewno nie pomyliłam lekarza. Uwaga, niestety tak wciąga że można nie usłyszeć swojego nazwiska, trzy razy gdy woła nas lekarz.

Siedząc w poczekalni miałam okazję czytać Rywalki, nie czuję że rymuję. Książka jest bardzo magiczna, wciągająca. Raz się uśmiechałam a raz nawet musiałam ze złości mruknąć coś pod nosem, czując na sobie wzrok babć koczujących pod drzwiami raz po raz odchrząkiwałam udając że wszystko ze mną okej i na pewno nie pomyliłam lekarza. Uwaga, niestety tak wciąga że można nie...

Chyba tylko raz czytałam z powodzeniem książkę w kolejce do lekarza pierwszego kontaktu, ponieważ jako osoba (jeszcze) niepełnoletnia, miałam nieprzyjemność spędzać czas w przychodni z chorymi dziećmi, które oprócz hałasowania klockami i innymi przedmiotami, kaszlały, krzyczały, płakały, więc trudno było mi się skupić.
Tą książką była "Oskar i pani Róża". Była bardzo wzruszająca, czytając ją, tych czterdzieści kilka minut minęło zaskakująco szybko. Odcięłam się całkowicie od nieprzyjemnej atmosfery panującej dookoła mnie, poczułam się jak bohaterka tej książki, jedna z anonimowych pacjentek spacerujących i przyglądających się sytuacji chorego chłopca z oddali.
Podsumowując; polecam ją, jeśli ktoś chce szybko coś przeczytać (bo wcale nie jest długa, a czyta się ją bardzo sprawnie), a ma dość niekomfortowe warunki czytania!

Chyba tylko raz czytałam z powodzeniem książkę w kolejce do lekarza pierwszego kontaktu, ponieważ jako osoba (jeszcze) niepełnoletnia, miałam nieprzyjemność spędzać czas w przychodni z chorymi dziećmi, które oprócz hałasowania klockami i innymi przedmiotami, kaszlały, krzyczały, płakały, więc trudno było mi się skupić.
Tą książką była "Oskar i pani Róża". Była bardzo...

Szczerze mówiąc to…. każda. Każdy z nas ma swoje ulubione gatunki, ulubionych autorów, po których chętnie sięga, coś, co po prostu lubi czytać. I tyle chyba wystarczy. Mając przy sobie książkę, którą się chce przeczytać, albo najnowszą pozycję ulubionego pisarza, można odsiedzieć swoje nawet w kolejce do lekarza.
Ja osobiście do lekarza chodzę bardzo rzadko, ale jeżeli już sytuacja mnie zmusi, to zazwyczaj w torebce mam książkę, bo dobrze wiem, że mimo zapisu teoretycznie na konkretny czas i tak wyrobię tam nadgodziny. A jak to w przychodniach bywa: każdy z kimś rozmawia, pacjenci między sobą, ktoś przez telefon, komuś ze słuchawek wypływa za głośna muzyka, z recepcji dobiega dzwonek telefonów, czasem ktoś przyjdzie z dzieckiem, które wrzeszczy, biega, ktoś się kłóci z rejestratorką, itp., itd. Wszystko skumulowane ze sobą powoduje, że oszaleć można! Dlatego nie ma jak się wyciszyć i odizolować od chorego tłumu w poczekalni do lekarza i zatopić się w lekturze i albo doczytywać dalsze losy bohaterów zaczętej książki, albo zacząć całkiem nową przygodę, z nowymi bohaterami, z nową pozycją, czekając przy tym spokojnie na swoją kolej do gabinetu :)

Szczerze mówiąc to…. każda. Każdy z nas ma swoje ulubione gatunki, ulubionych autorów, po których chętnie sięga, coś, co po prostu lubi czytać. I tyle chyba wystarczy. Mając przy sobie książkę, którą się chce przeczytać, albo najnowszą pozycję ulubionego pisarza, można odsiedzieć swoje nawet w kolejce do lekarza.
Ja osobiście do lekarza chodzę bardzo rzadko, ale jeżeli już...

Możliwe, że mój wybór wywoła falę buczenia, protestów i przewracania oczami, ale z doświadczenia wiem, że idealną książką do czytania w poczekalni u lekarza jest:

Pięćdziesiąt twarzy Greya[bookLink]146615|Pięćdziesiąt twarzy Greya[/bookLink]

Dlaczego? Ponieważ książka ta jest:
- MAŁO WYMAGAJĄCA – nie trzeba się jakoś specjalnie skupiać, aby przebrnąć przez Greya, więc pokasływanie i pociąganie nosem pacjentów siedzących obok z pewnością nie wybije was z rytmu
- ŁATWA W ODBIORZE – w Greyu nie znajdziecie żadnych trudnych pojęć, ani zwrotów, zdania są krótkie, a dialogi to przeważnie ochy i achy, więc na pewno nie będziecie musieli się nad niczym głębiej zastanawiać
- SZYBKA W CZYTANIU – ze względu na wyżej wspomniane ochy i achy, Greya czyta się szybko, więc przy dłuższej kolejce do specjalisty będziecie mieć już połowę książki "z głowy"
- POWSZECHNIE ZNANA – istnieje duże prawdopodobieństwo, że siedząca obok kobieta czytała Greya lub przynajmniej o nim słyszała, jest więc szansa, że oderwiecie się od lektury, wymieniając poglądy na jej temat z sąsiadką.

Życzę przyjemnej lektury i jak najkrótszej kolejki!

Możliwe, że mój wybór wywoła falę buczenia, protestów i przewracania oczami, ale z doświadczenia wiem, że idealną książką do czytania w poczekalni u lekarza jest:

Pięćdziesiąt twarzy Greya[bookLink]146615|Pięćdziesiąt twarzy Greya[/bookLink]

Dlaczego? Ponieważ książka ta jest:
- MAŁO WYMAGAJĄCA – nie trzeba się jakoś specjalnie skupiać, aby przebrnąć przez Greya, więc...

 [bookCover]146615|Pięćdziesiąt twarzy Greya[/bookCover]

Gdybym miała wybrać książkę, która będzie mi towarzyszyć w poczekalni to byłaby to powieść ,,Oskar i Pani Róża". Dlaczego?... ponieważ nie jest długa i opowiada o chorym chłopczyku. Opowiada, że nie ważne jaką chorobę byśmy mieli, wciąż możemy być szczęśliwi i weseli. Zawsze udając się do lekarza mam pewne wątpliwości co do mojego zdrowia. Ta książka podniosłaby mnie na duchu. Wybrałabym ją też za to, że jest przepełniona humorem i zabawnymi dialogami. :)

Gdybym miała wybrać książkę, która będzie mi towarzyszyć w poczekalni to byłaby to powieść ,,Oskar i Pani Róża". Dlaczego?... ponieważ nie jest długa i opowiada o chorym chłopczyku. Opowiada, że nie ważne jaką chorobę byśmy mieli, wciąż możemy być szczęśliwi i weseli. Zawsze udając się do lekarza mam pewne wątpliwości co do mojego zdrowia. Ta książka podniosłaby mnie na...

Ja chyba nie mam zbyt wygórowanych oczekiwań od książki i nie ma znaczenia gdzie idę czy gdzie pojadę by wybierać specjalnie książkę na daną okazję.Czytam książki po po prostu kocham to robić i nie ma znaczenia gdzie jestem.A taka kolejka do lekarza to na prawdę nie lada gratka by wziąć coś do poczytania.Ważne by zając czymś czas i głowę i nie wsłuchiwać się w zrzędzenia czekających ludzi,którzy chorują na wszystkie choroby świata..

Ja chyba nie mam zbyt wygórowanych oczekiwań od książki i nie ma znaczenia gdzie idę czy gdzie pojadę by wybierać specjalnie książkę na daną okazję.Czytam książki po po prostu kocham to robić i nie ma znaczenia gdzie jestem.A taka kolejka do lekarza to na prawdę nie lada gratka by wziąć coś do poczytania.Ważne by zając czymś czas i głowę i nie wsłuchiwać się w zrzędzenia...

Mam za sobą ciężką chorobę, która nie raz kazała mi czekać w kolejkach do różnych lekarzy. Wtedy nie miałam ochoty na czytanie, byłam za bardzo zestresowana, aby móc się skupić na lekturze czegokolwiek. Jedyne, co wtedy czytałam, to wyniki badań, wypisy ze szpitala... ale to raczej średnio przyjemna lektura... Zdarzało mi się jeszcze "czytać" z twarzy ludzi, którzy razem ze mną czekali... czasem na wyrok śmierci... Na szczęście ten trudny czas mam za sobą i wróciła mi chęć do czytania, zresztą nie tylko do tego :-)
Jestem świeżo po lekturze "O czym nigdy nie powiedziała ci matka" O. Lichtenstein. Książkę nabyłam w tzw. promocji, która polegała na tym, że przy zakupie dwóch książek trzecia była za grosz. Nie zachęciły mnie ani tytuł, ani okładka, ale stwierdziłam, że za grosz mogę tę książkę nabyć. Jakże się miło rozczarowałam... Jest rewelacyjna. Przeczytałam ją w jedno popołudnie i gdybym czytała ją, czekając w kolejce do lekarza, z pewnością czas minąłby mi szybko i bardzo przyjemnie!
PS Poczekalnia w przychodni to nie do końca idealne miejsce na czytanie... Nie do końca mogę się wtedy skupić, bo jednym uchem zawsze słucham, czy "już" mnie nie woła lekarz...

Mam za sobą ciężką chorobę, która nie raz kazała mi czekać w kolejkach do różnych lekarzy. Wtedy nie miałam ochoty na czytanie, byłam za bardzo zestresowana, aby móc się skupić na lekturze czegokolwiek. Jedyne, co wtedy czytałam, to wyniki badań, wypisy ze szpitala... ale to raczej średnio przyjemna lektura... Zdarzało mi się jeszcze "czytać" z twarzy ludzi, którzy razem ze...

Nie byłaby to książkowa wersja ustawy o prawach pacjenta- choć bez wątpienia przydałaby się nam większa świadomość tego co nam przysługuje. Książka która by mnie pochłonęła musiałaby być lekka, śmieszna( przecież nie mogę wejść tam zapłakana i zdołowana) a do tego tak ciekawa, że nie czułabym godzin oczekiwania. No chyba znalazłam swój typ: Fangirl[bookLink]189500|Fangirl[/bookLink].

Nie byłaby to książkowa wersja ustawy o prawach pacjenta- choć bez wątpienia przydałaby się nam większa świadomość tego co nam przysługuje. Książka która by mnie pochłonęła musiałaby być lekka, śmieszna( przecież nie mogę wejść tam zapłakana i zdołowana) a do tego tak ciekawa, że nie czułabym godzin oczekiwania. No chyba znalazłam swój typ: Fangirl...

 [bookCover]189500|Fangirl[/bookCover]

Coś, co wciąga i pozwala zabić czas. Myślę, że jakiś kryminał byłby najlepszy. Może nie klasyczne, bo jednak bariera języku i stylu istnieje, a poczekalnia to nie miejsce, gdzie łatwo się skupić (ani miejsce, gdzie dobrze zapomnieć o bożym świecie - w końcu trzeba uważać, kogo wywołują do lekarza).
Ale któryś z najnowszych bestsellerów kryminalnych - czy to Katarzyny Gondy, czy to Krajewskiego, czy to seria o Kurcie Wallenderze, czy to o Lisbeth - powinien idealnie spełnić swoje zadanie.
Równie dobra byłaby klasyka powieści akcji - McLean, Clancy, Forbes, Follet. Szybko się czyta, akcja wartka, język przeźroczysty.

Coś, co wciąga i pozwala zabić czas. Myślę, że jakiś kryminał byłby najlepszy. Może nie klasyczne, bo jednak bariera języku i stylu istnieje, a poczekalnia to nie miejsce, gdzie łatwo się skupić (ani miejsce, gdzie dobrze zapomnieć o bożym świecie - w końcu trzeba uważać, kogo wywołują do lekarza).
Ale któryś z najnowszych bestsellerów kryminalnych - czy to Katarzyny Gondy,...