Insiles, dlaczego Pan/i powiela kłamstwa anonima?

Radzę obejrzeć film wklejony w moim poście powyżej i ten:
https://youtu.be/XJz-GRbApQE?t=1s

z którego jasno wynika, że bardzo dokładnie przeczytał Marksa.

Insiles, dlaczego Pan/i powiela kłamstwa anonima?

Radzę obejrzeć film wklejony w moim poście powyżej i ten:
https://youtu.be/XJz-GRbApQE?t=1s

z którego jasno wynika, że bardzo dokładnie przeczytał Marksa.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Autor tekstu później pokazuje korespondencje ze swoim nazwiskiem. Także ten.

Autor tekstu później pokazuje korespondencje ze swoim nazwiskiem. Także ten.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie mają w ogóle charakteru naukowego. Karoń serwuje lawinę faktów bez cytowań w nadziei, że czytelnik łyknie spiskową teorię dziejów jak pies tabletkę w plasterku szynki.

Nie mają w ogóle charakteru naukowego. Karoń serwuje lawinę faktów bez cytowań w nadziei, że czytelnik łyknie spiskową teorię dziejów jak pies tabletkę w plasterku szynki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W większości uniwersytety są "zmarksizowane" po tzw. marszu przez instytucje.

W większości uniwersytety są "zmarksizowane" po tzw. marszu przez instytucje.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Stary, Karoń nawet matury nie ma.

Stary, Karoń nawet matury nie ma.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pawel Wojczak, no i co z tego, że nie ma? Często ci co mają stopnie naukowe nie posiadają żadnej obiektywnej wiedzy na tematy które poruszają.

Pawel Wojczak, no i co z tego, że nie ma? Często ci co mają stopnie naukowe nie posiadają żadnej obiektywnej wiedzy na tematy które poruszają.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Pytanie, jaką wiedzę ma Karoń.
Jak powiada Gabriel Maciejewski :
„Zacząć od paleolitu i na 32 stronach doczołgać się do średniowiecza to jest moim zdaniem wyczyn. Tym większy, że Karoń nie mając żadnej styczności ze światem akademickim próbuje ten świat naśladować, a także poprawiać. Również w zakresie metodologii. (...) Do głowy by mi nie przyszło, żeby pisać historię antykultury i zaczynać od paleolitu, a po drodze wymądrzać się na temat relacji cesarstwo – Kościół, bo bym się bał, że zadzwoni któraś z koleżanek i powie – weź się Gabryś opanuj i nie kompromituj. No, ale może się mylę, może właśnie tak można i trzeba i Karoń przez używanie tego narzędzia zrobi sukces. Przypuszczam, że nie, ale niech mu tam.” Za:
http://gabriel-maciejewski.szkolanawigatorow.pl/tales-z-miletu-sedes-z-ebonitu-karon-z-neolitu
Wprawdzie, jak powiada Ebenezer, „Maciejewski jest ostatnim człowiekiem, który ma moralne prawo takie pomyłki wytykać” (wprawdzie dotyczy to czego innego http://kompromitacje.blogspot.com/2012/10/maciejewski07.html) ale niech mu tam...

Pytanie, jaką wiedzę ma Karoń.
Jak powiada Gabriel Maciejewski :
„Zacząć od paleolitu i na 32 stronach doczołgać się do średniowiecza to jest moim zdaniem wyczyn. Tym większy, że Karoń nie mając żadnej styczności ze światem akademickim próbuje ten świat naśladować, a także poprawiać. Również w zakresie metodologii. (...) Do głowy by mi nie przyszło, żeby pisać historię...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

ODPOWIEDŹ AUTORA NA KRYTYKĘ KSIĄŻKI
https://www.youtube.com/watch?v=J-JLXXjWXvY&t=1s

Skoro jest biel i czerń to istnieje również kultura i jej zaprzeczenie, czyli antykultura.
Ważnym wskazaniem, jakie poczynił p. Karoń jest to, że istnieją kultury zbrodnicze, niewolnicze...

ODPOWIEDŹ AUTORA NA KRYTYKĘ KSIĄŻKI
https://www.youtube.com/watch?v=J-JLXXjWXvY&t=1s

Skoro jest biel i czerń to istnieje również kultura i jej zaprzeczenie, czyli antykultura.
Ważnym wskazaniem, jakie poczynił p. Karoń jest to, że istnieją kultury zbrodnicze, niewolnicze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Kultura jest w myśli K. Karonia (tutaj moimi uproszczonymi słowami) pewnym wpojonym mechanizmem, która pozwala najpierw zmotywować człowieka do twórczego wysiłku, a potem skanalizować wysiłek człowieka w celu stworzenia jakiegoś nowego dobra, jakości. Przy przyjęciu tej definicji, która jest w książce wyraźnie wyartykułowana, możemy sobie wyobrazić biegun przeciwny: spontanicznego działania, nicnierobienia, a wreszcie destrukcji, nie tworzenia. Jest więc możliwa sytuacja, w której taki mechanizm w ogóle nie powstanie. Uparte trzymanie się czyichkolwiek definicji bez ich skonfrontowania z rzeczywistością jest tanie, a jak dotychczas w moich osobistych obserwacjach myśl K. Karonia znajduje potwierdzenie w rzeczywistości społecznej.

Zresztą, sam ostatnio byłem w Antycafe w Krakowie, która jednak w swej istocie była kawiarnią :) Przedstawiona w książce formacja intelektualna lubuje się w takich określeniach, więc: czemu nie "Historia antykultury"?

Kultura jest w myśli K. Karonia (tutaj moimi uproszczonymi słowami) pewnym wpojonym mechanizmem, która pozwala najpierw zmotywować człowieka do twórczego wysiłku, a potem skanalizować wysiłek człowieka w celu stworzenia jakiegoś nowego dobra, jakości. Przy przyjęciu tej definicji, która jest w książce wyraźnie wyartykułowana, możemy sobie wyobrazić biegun przeciwny:...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kinga, nie, nie istnieje kultura i jej zaprzeczenie. Kultura ma wiele twarzy, można ją różnie interpretować i subiektywnie wartościować. Nie zmienia to jednak faktu, że jeśli coś jest dziełem człowieka, to staje się częścią kultury.
Stwierdzenie, że coś jest KULTURĄ zbrodniczą i niewolniczą, oznacza, że pan Karoń jakiś wycinek rzeczywistości społecznej kwalifikuje jednak do KULTURY, a nie do ANTYKULTURY (nie-kultury). W takim wypadku autor sobie zwyczajnie zaprzecza i nie potrafi myśleć w sposób logiczny.

Kuruc, kultura pochodzi od łacińskiego "colere", czyli "uprawiać", to była pierwotnie "uprawa ziemi", a więc zmieszanie stanu naturalnego (ziemia) z działalnością człowieka (uprawa). Kultura nie musi być więc w żadnym wypadku "twórcza" (zresztą, kto to może ocenić?). Destrukcja, o której piszesz, jest inherentnie związana z życiem człowieka, bo aby wyrosły nowe uprawy, najpierw trzeba zaorać ziemie. Nowe religie rosną na destrukcji poprzedzających je, nowe ideologie to wynik upadku starych. Nie da się tworzyć, bez destrukcji, a sama destrukcja jako działalność, jest częścią jakiejś już kultury, a nie nie-kultury.
Ja nie trzymam się uparcie "czyichś" definicji, tylko mówię o ogólnie przyjętej w środowisku naukowym i niekontrowersyjnej definicji wynikającej wprost z etymologii pojęcia.

Swoją drogą, tak na marginesie. Karoń w swoich "wykładach" bardzo często chcąc odciąć się od rzekomego "postmodernizmu" stosuje kategorie rodem z ewolucjonizmu w naukach społecznych, a więc z myślenia w paradygmatach marksistowskich (w skrócie dialmat: niewolnictwo<feudalizm<kapitalizm<socjalizm<komunizm) np. robi to gdy szereguje kultury, cywilizacje i religie na modłę F. Konecznego. Tylko, że jest niewykształcony i sam nie rozumie iż postmodernizm stoi w sprzeczności z marksizmem.

Kinga, nie, nie istnieje kultura i jej zaprzeczenie. Kultura ma wiele twarzy, można ją różnie interpretować i subiektywnie wartościować. Nie zmienia to jednak faktu, że jeśli coś jest dziełem człowieka, to staje się częścią kultury.
Stwierdzenie, że coś jest KULTURĄ zbrodniczą i niewolniczą, oznacza, że pan Karoń jakiś wycinek rzeczywistości społecznej kwalifikuje jednak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gruntu nie orze się dla samego orania, lecz po to, by spulchnić ziemie, a następnie uprawiać rośliny itd. itd. W dalszej perspektywie jest to więc działalność twórcza, od początku ukierunkowana na ten właśnie cel. Można natomiast wyobrazić sobie działalność ukierunkowaną na destrukcję dla samej destrukcji. W podanych przykładach nawet jeżeli etap pośredni sprowadza się do "destrukcji" (nie wiem, czy nazwać spulchnianie ziemi destrukcją), to celem jest tworzenie, a wreszcie ostatecznym celem: konsumpcja.

Gruntu nie orze się dla samego orania, lecz po to, by spulchnić ziemie, a następnie uprawiać rośliny itd. itd. W dalszej perspektywie jest to więc działalność twórcza, od początku ukierunkowana na ten właśnie cel. Można natomiast wyobrazić sobie działalność ukierunkowaną na destrukcję dla samej destrukcji. W podanych przykładach nawet jeżeli etap pośredni sprowadza się do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ponadto w żadnym z powyższych przykładów nie ma mowy o działaniu spontanicznym. By uprawiać pole trzeba być najpierw odpowiednio wdrożonym, a następnie tak skanalizować wysiłek, by z zgodnie z regułami uprawy wytworzyć pożądane dobro. Ideolog wygłaszający/przenoszący na papier swe poglądy, by trafić do odbiorców, też powinien przestrzegać niepisanych reguł wywodu. Bez odpowiedniego wdrożenia do działalności i bez uznawania reguł te działalności będą jedynie spontanicznym chaosem. Mechanizm kultury prowadzi do działalności planowej. Tymczasem destrukcja najczęściej nie wymaga od człowieka wdrożenia i postępowania zgodnie z regułami działania (wyjątkiem jest np. działanie profesjonalnych firm rozbiórkowych). Zatem spontaniczna, nieukierunkowana na żaden cel, niewymagająca od człowieka wcześniejszego przygotowania destrukcja nie przynależy do sfery działań kulturowych.

Ponadto w żadnym z powyższych przykładów nie ma mowy o działaniu spontanicznym. By uprawiać pole trzeba być najpierw odpowiednio wdrożonym, a następnie tak skanalizować wysiłek, by z zgodnie z regułami uprawy wytworzyć pożądane dobro. Ideolog wygłaszający/przenoszący na papier swe poglądy, by trafić do odbiorców, też powinien przestrzegać niepisanych reguł wywodu. Bez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kuruc,
> Gruntu nie orze się dla samego orania, lecz po to, by spulchnić ziemie, a następnie uprawiać rośliny (...) Można natomiast wyobrazić sobie działalność ukierunkowaną na destrukcję dla samej destrukcji
wyobraź sobie, że tzw. "marksizm kulturowy" o którym tak chętnie się Karoń wypowiada, zakłada również swój własny "program pozytywny" ergo "działalność twórcza". Tak samo jak w każdym innym (oprócz nihilistycznym) przypadku. Można sobie wyobrazić destrukcję dla destrukcji, ale w dzisiejszym świecie jest to wyjątkowo marginalne zjawisko. Te wszystkie środowiska, które Karoń krytykuje, od liberałów po skrajną lewicę, mają jakiś tam swój program pozytywny, więc nie jest to destrukcja dla destrukcji.

Możesz równie skutecznie uprawiać pole w sposób absolutnie spontaniczny. Nie ma znaczenia, czy planujesz, czy tego nie robisz, ważny jest sam efekt, a wiec uprawa, czyli jakaś DZIAŁALNOŚĆ PRZEKSZTAŁCAJĄCA STAN NATURY, czyli kultura.

>Mechanizm kultury prowadzi do działalności planowej
w żadnym wypadku, większość kultur narodowych wynika z przygodnych zjawisk, które w swojej masie złożyły się na powstanie kultury. Powstania nikt nie "planował". Znam chyba tylko jeden przypadek nowoczesnej kultury, który w jakimś stopniu był planem i to była nowoczesna kultura narodu baskijskiego, gdzie Sabino Arana faktycznie w jakiś tam sposób to wszystko przemyślał. Ale nawet on musiał się opierać na pewnych historycznych wzorcach, które już powstały przygodnie, tak samo jak twórca jedynego ludzkiego sztucznego języka esperanto - Zamenhof, musiał się powoływać na istniejące już i stworzone spontanicznie języki typu hiszpański. Poza tym wyjątkiem Sabino Arany, kultura polska, francuska, czy nawet amerykańska, nie była odgórnie planowana.

>destrukcja najczęściej nie wymaga od człowieka wdrożenia i postępowania zgodnie z regułami działania
przecież w przypadku na który Karoń się powołuje, a więc "marksizm kulturowy" to rzekoma "destrukcja kultury" jest całkowicie zaplanowana, więc Karoń sobie w tym miejscu przeczy :D

>spontaniczna, nieukierunkowana na żaden cel, niewymagająca od człowieka wcześniejszego przygotowania destrukcja nie przynależy do sfery działań kulturowych.
oczywiście, że przynależy, bo tworzenie się kultury jest zjawiskiem przygodnym i spontanicznym.

Kuruc,
> Gruntu nie orze się dla samego orania, lecz po to, by spulchnić ziemie, a następnie uprawiać rośliny (...) Można natomiast wyobrazić sobie działalność ukierunkowaną na destrukcję dla samej destrukcji
wyobraź sobie, że tzw. "marksizm kulturowy" o którym tak chętnie się Karoń wypowiada, zakłada również swój własny "program pozytywny" ergo "działalność twórcza"....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kultura powstała dopiero wtedy gdy łącznie:
-człowiek działając zauważył pewne prawidłowości i dostrzegł ich praktyczną doniosłość,
-stosując szeroko pojęty przymus (w tym regułę autorytetu) doprowadził do tego, że inne osobniki przyswoiły sobie ten mechanizm. Gdyby ten mechanizm nie powstał wszystkie odkrycia ludzkości (w tym te spontaniczne) zostałyby zaprzepaszczone. Innym słowem kultura ani nie powstaje spontanicznie, ani nie jest dowolnym przekształceniem natury. Gdyby tak było, to po co antykultura miałaby ją z taką determinacjq zwalczać?

Uprawianie pola w sposób spontaniczny kończy się śmiercią głodową (chyba, że mieszkasz w korzystnej strefie klimatycznej przy małej gęstości zaludnienia). Właśnie dzięki kulturze nie cierpimy na niedostatek dóbr (twórczy charakter kultury).

W centrum każdego marksizmu jest zjawisko alienacji, wyobcowania, które można wykorzenić tylko za pomocą zniszczenia mistyfikacji, w której rzekomo człowiek żyje. Metodą walki może być kontestacja (vide Wielka odmowa lat 60.) lub właśnie destrukcja (w przypadku współczesnych ludzi krytycznych). Programy pozytywne jakieś istnieją, ale wobec mitycznej wolności, którą ma być osiągnięta po zniszczeniu wszystkiego, co ogranicza (alienuje), są niekonsekwencją ideologiczną.

W przypadku antykultury nawet przy uznaniu definicji "dowolne przekształcenie natury", nie możemy jej uznać za kulturę. Otóż przy założeniu, że język jest rzeczywistoscią i jednocześnie narzędziem jej zmiany (vide marksizm magiczny w książce i performatywizm) nie dochodzi do przekształcenia natury. Zatem możemy wyrzucić antykulturę z obszaru kultury. Ponadto do rzucania magicznych formułek "przekształcających rzeczywistość" nie potrzebujemy jakiegoś szczególnego przygotowania i podporządkowania jakimkolwiek regułom (poza umiejętnością artykułowania życzeń).

Podobnie ekspresja siebie w sztuce współczesnej nie wymaga żadnego wdrożenia i postępowania zgodnie z choćby regułami warsztatu. Jest zabawą, spontaniczna ekspresją.

Albo mija się Pan z prawdą, albo nie wie, co pisze. Karoń zawsze twierdził, że formację te stworzyli ludzie kulturowi (obudzono w mechanizm kultury) dla "motłochu". Natomiast sami ich akolici (również ci tego nieświadomi) mają być tego mechanizmu pozbawieni. To fenomen, że jest taka ideologia, którą można wyznawać nie będąc świadomym i nie robiąc nic (oprócz ewentualnie niszczenia). Ekspresja siebie, językowe czary-mary, czy nawet aktywna destrukcja nie wymagają żadnej planowej działalności.

Kultura powstała dopiero wtedy gdy łącznie:
-człowiek działając zauważył pewne prawidłowości i dostrzegł ich praktyczną doniosłość,
-stosując szeroko pojęty przymus (w tym regułę autorytetu) doprowadził do tego, że inne osobniki przyswoiły sobie ten mechanizm. Gdyby ten mechanizm nie powstał wszystkie odkrycia ludzkości (w tym te spontaniczne) zostałyby zaprzepaszczone....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

>kultura powstała gdy człowiek działając zauważył pewne prawidłowości i dostrzegł ich praktyczną doniosłość
Nic bardziej mylnego. Kultura powstaje niezależnie od tego, czy człowiek ją tworzący, jest o tym świadomy. Chyba ci się pomyliła kultura z kulturoznawstwem.

>Innym słowem kultura ani nie powstaje spontanicznie, ani nie jest dowolnym przekształceniem natury
No nie, kultura jest ogółem działalności człowieka na tym świecie. Nie wiem jak mam ci to prościej wytłumaczyć.

>Gdyby tak było, to po co antykultura miałaby ją z taką determinacjq zwalczać?
nie istnieje coś takiego jak "antykultura", więc niczego ten nieistniejący byt nie może zwalczać. Stworzyłeś sobie chochoła w postaci antykultury i teraz zamiast zweryfikować, czy ten chochoł ma jakieś racjonalne podstawy, szukasz mu wrogów, których rzekomo "zwalcza". Nie tędy droga.

>Uprawianie pola w sposób spontaniczny kończy się śmiercią głodową
niby dlaczego? Zresztą są też kultury zbiorowości ludzkich, które rozwój rozumieją w innych matrycach niż człowiek zachodu. zabronisz im?

>Właśnie dzięki kulturze nie cierpimy na niedostatek dóbr
a ja myślałem, że dzięki rozwojowi technik rolniczych (które też swoją drogą są częścią kultury, bo wynikają z przekształcania stanu natury).

>W centrum każdego marksizmu jest zjawisko alienacji, wyobcowania
w centrum marksizmu jest dialektyka walki klas

>które można wykorzenić tylko za pomocą zniszczenia mistyfikacji, w której rzekomo człowiek żyje
Marks pisał o tym, że rewolucja komunistyczna będzie naturalną konsekwencją narastających sprzeczności wewnętrznych w kapitalizmie i dojdzie do skutku w najbardziej "rozwiniętych" krajach świata. Myli ci się marksizm z marksizmem-leninizme, a więc postulatem "zawodowych rewolucjonistów" i partii - organizacji klasy robotniczej, która przeprowadza rewolucję w społeczeństwie agrarnym, jeszcze przed fazą kapitalistyczną.

>Programy pozytywne jakieś istnieją, ale wobec mitycznej wolności, którą ma być osiągnięta po zniszczeniu wszystkiego, co ogranicza (alienuje), są niekonsekwencją ideologiczną
nie widzę tu żadnej niekonsekwencji. Skoro wspólnie doszliśmy do wniosku, że rzekome "siły destrukcji" nie robią chaosu autotelicznie, to zwyczajnie uznaj, że teza o "destrukcji dla destrukcji" jest błędna.

>przy założeniu, że język jest rzeczywistoscią i jednocześnie narzędziem jej zmiany (vide marksizm magiczny w książce i performatywizm) nie dochodzi do przekształcenia natury
język jest częścią kultury, a nie natury. Naturalnie to ci gęga niemowlak, a języka się dopiero UCZY w procesie SOCJALIZACJI. Gdyby niemowlak rodził się ze znajomością języka polskiego, to byś mógł uznać, że język nie należy do kultury. To całkiem prosta sprawa. Nie wiem jak możesz jej nie rozumieć.

>ekspresja siebie w sztuce współczesnej nie wymaga żadnego wdrożenia i postępowania zgodnie z choćby regułami warsztatu
Interpretacja sztuki współczesnej wymaga tzw. "kapitału kulturowego". Więc wymaga "wdrożenia", bez nie go potem wyrastają tabuny kontestatorów owej sztuki, których ona dziwi. Co tu więcej rzec, sztuka współczesna uznała, że ma być zaangażowana społecznie i swoje zaangażowanie rozumie tak jak rzeczywistość społeczną postrzegają jej autorzy. To, że Karoniowi nie podoba się "przekaz" sztuki współczesnej, nie oznacza, że nie jest to sztuka. To tak jakby powiedzieć, że komuś nie podobają się obrazy Jerzego Duda-Gracz, bo są zbyt pesymistyczne, więc nie są sztuką, bo jedynie obrazki pogodne są sztuką. No absurd.

>Karoń zawsze twierdził, że formację te stworzyli ludzie kulturowi
Wszyscy ludzie są ludźmi "kulturowymi", bo wszyscy funkcjonują w jakiejś kulturze i tę kulturę tworzą. Stwierdzenie, że ktoś "nie ma kultury" jest określeniem potocznym i w kontrze do nauki, jest zwyczajnym nieporozumieniem i Karoń jak widać posługuje się taką potoczną "definicją" kultury, bo nigdy o kulturze żadnej książki nie przeczytał. Smutne, że wydałeś 60 złotych na radosną twórczość dyletanta.

>To fenomen, że jest taka ideologia, którą można wyznawać nie będąc świadomym i nie robiąc nic (oprócz ewentualnie niszczenia).
Nie wiem gdzie tu widzisz jakiś fenomen. Większość ideologii tak funkcjonuje.

>kultura powstała gdy człowiek działając zauważył pewne prawidłowości i dostrzegł ich praktyczną doniosłość
Nic bardziej mylnego. Kultura powstaje niezależnie od tego, czy człowiek ją tworzący, jest o tym świadomy. Chyba ci się pomyliła kultura z kulturoznawstwem.

>Innym słowem kultura ani nie powstaje spontanicznie, ani nie jest dowolnym przekształceniem natury
No nie,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeżeli kultura jest zbiorem wzorców zachęcających do podejmowania twórczego wysiłku premiowanego satysfakcją, to:

antykultura to zbiór wzorców zniechęcających do podejmowania twórczego wysiłku premiowanego satysfakcją i zastępujących tę satysfakcję fizjologicznie uwarunkowaną przyjemnością.

Jeżeli kultura jest zbiorem wzorców zachęcających do podejmowania twórczego wysiłku premiowanego satysfakcją, to:

antykultura to zbiór wzorców zniechęcających do podejmowania twórczego wysiłku premiowanego satysfakcją i zastępujących tę satysfakcję fizjologicznie uwarunkowaną przyjemnością.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Kultura nie jest żadnym "zbiorem wzorców zachęcających". Kultura jest OGÓŁEM działalności człowieka.

Kultura nie jest żadnym "zbiorem wzorców zachęcających". Kultura jest OGÓŁEM działalności człowieka.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

tworzenie się kultury jest zjawiskiem przygodnym i spontanicznym

Oczywiście, że jest przygodnym i spontanicznym, ale zawsze w wyniku "wcześniejszego spulchnienia gleby". Akurat kultura zawsze była i jest kreowana przez tę opcję, która jest w danym momencie najgłośniejsza. Negowanie bądź ukrywanie jakiegoś nurtu myślowego i w jego miejsce zaszczepianie "nowinek", nawet w żółwim tempie kiedyś przyniesie zamierzony efekt. Indoktrynacja na siłę nic nie daje, dlatego urabianie społeczeństw w myśl marksizmu tak długo trwa. Zaszczepiający robią krok w przód, następnie dwa w tył i ich działanie rozmydla się w czasie. Dlatego dziś na obwarowaną tomiszczami regulacji UE mówi się - liberalna. Dlatego na kogoś przywiązanego do swej narodowości mówi się nazista. itp. I tak "spulchniona gleba" będzie spontanicznie, ad hoc masowo tworzyć filmy, książki, piosenki, happeningi przeciw myśleniu innemu niż marksistowskie. I jeszcze dodatkowo można na tym dobrze zarobić, bo "spulchnianie gleby" w odpowiednim kierunku jest zajęciem dobrze płatnym.

tworzenie się kultury jest zjawiskiem przygodnym i spontanicznym

Oczywiście, że jest przygodnym i spontanicznym, ale zawsze w wyniku "wcześniejszego spulchnienia gleby". Akurat kultura zawsze była i jest kreowana przez tę opcję, która jest w danym momencie najgłośniejsza. Negowanie bądź ukrywanie jakiegoś nurtu myślowego i w jego miejsce zaszczepianie "nowinek", nawet w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Autor ma prawo rozumieć pojęcie kultury na swój sposób. Jeśli w książce wyjaśnia swoje rozumienie tego pojęcia i w tym znaczeniu nim się posługuję, nie widzę żadnego problemu, tym bardziej, że nasz język ewoluuje. To, że Ty (PawelWojczak) posługujesz się takim pojęciem, nie oznacza tego, że ktoś po uprzednim wyjaśnieniu swojego rozumienia tego pojęcia, nie może się nim posługiwać w takim właśnie znaczeniu. Przecież w tym wszystkim chodzi o istotę pewnych zjawisk, a nie rozstrzyganie znaczenia pojęć.

Autor ma prawo rozumieć pojęcie kultury na swój sposób. Jeśli w książce wyjaśnia swoje rozumienie tego pojęcia i w tym znaczeniu nim się posługuję, nie widzę żadnego problemu, tym bardziej, że nasz język ewoluuje. To, że Ty (PawelWojczak) posługujesz się takim pojęciem, nie oznacza tego, że ktoś po uprzednim wyjaśnieniu swojego rozumienia tego pojęcia, nie może się nim...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Treści zawarte w książce są również na kanale i stronie pana Karonia historiasztuki.com.pl, a z tymi miałem okazję się zapoznać. W książce te treści są zebrane do kupy, więc mogłem domyślać się co jest w środku, tym bardziej, że sam Pan Karoń o niej mówił, zaznaczając co jest w środku zanim została wydana. Także moja opinia nie była na wyrost, co mi zarzuciłaś.
Dziękuję i pozdrawiam

Treści zawarte w książce są również na kanale i stronie pana Karonia historiasztuki.com.pl, a z tymi miałem okazję się zapoznać. W książce te treści są zebrane do kupy, więc mogłem domyślać się co jest w środku, tym bardziej, że sam Pan Karoń o niej mówił, zaznaczając co jest w środku zanim została wydana. Także moja opinia nie była na wyrost, co mi zarzuciłaś.
Dziękuję i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Aha, no i w mojej "recenzji" książki nie odniosłem się do jej treści, bo pisząc ją jej nie przeczytałem, więc nie rozumiem o co chodzi? a 10 dałem za to, co znalazłem na stronie pana Karonia, o czym napisałem odpowiedź wyżej.

Aha, no i w mojej "recenzji" książki nie odniosłem się do jej treści, bo pisząc ją jej nie przeczytałem, więc nie rozumiem o co chodzi? a 10 dałem za to, co znalazłem na stronie pana Karonia, o czym napisałem odpowiedź wyżej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Brawo! Czyli jeśli ktoś gdzieś się wypowiada do rzeczy, jeśli gdzieś coś do rzeczy napisał, jeśli twierdzi, że jego książka jest o tym samym, o czym wypowiadał się dotąd innymi kanałami, to automatycznie zakładasz, że książka na pewno jest tak dobra, jak dotychczasowe inne wypowiedzi autora, więcej nawet, od razu masz pewność, że książka jest, cytuję: "kompendium wiedzy"! A skąd to niby wiesz? Bo nawet jeśli masz pełne zaufanie do autora w kwestii tego, na jaki temat pisze, czy jest w tym temacie kompetentny i jakie poglądy prezentuje, to skąd wiesz, jak wiele w książce się znalazło, czy jest to rzeczywiście kompendium, czy może pozycja poświęcona jakiemuś jednemu aspektowi tematu, jakiemuś jednemu czy kilku problemom, ale niekoniecznie całości? Skąd wiesz, nie czytając, czy jest to, znów cytuję: "książka, której brakuje na rynku" i czy "każdy powinien przeczytać", a nie, na przykład, wtórne zestawienie tekstów, które wcześniej były publikowane tu i tam, nieudolnie napisana książka na bardzo ważny i zaniedbany na rynku temat albo nawet książka, którą można przeczytać, ale nie warto, jeśli zna się inne teksty autora, bo nie napisał tu nic nowego - skąd możesz to wszystko wiedzieć przed przeczytaniem książki, nawet przed wzięciem jej w rękę i pobieżnym przejrzeniem zawartości?

Mogę zrozumieć, choć nie popieram, nie poprzedzone czytaniem ocenianie negatywne - bo jeśli zna się autora, jeśli zna się jego poglądy i styl wypowiedzi, to można założyć, że książka będzie na podobnym poziomie - jeśli wszystko, co dotąd autor pisał, zasługuje w oczach czytelnika na ocenę negatywną, to książka po przeczytaniu niemal na pewno dostała by taką samą ocenę, a zatem da się wytłumaczyć przedwczesne jej ocenienie przed przeczytaniem.

Nie rozumiem jednak oceniania bez czytania na maksymalną ocenę. Bo nawet znając autora nie można mieć pewności, że książki nie spieprzył, że nie spieprzyli czegoś w wydawnictwie lub w drukarni. Najlepszy nawet autor może czasem napisać jakąś gorszą od swoich pozostałych książkę, a co dopiero autor debiutujący, o którym nawet nie wiadomo, czy w ogóle podoła napisaniu całej spójnej książki, nie tylko, na przykład, zbioru luźno powiązanych i powtarzających się tekstów. A co dopiero czy podoła napisaniu jakiegokolwiek kompendium?! Dopóki nie przeczytam, nie przejrzę nawet, nie mam możliwości stwierdzić, że książka jest choćby dobra, jak więc mogłabym w ciemno ocenić ją jako arcydzieło???

Dać 10 gwiazdek za informacje odautorskie? Każdego reklamowanego gniota trzeba by na 10 oceniać - bo przecież na stronie każdego autora czy wydawnictwa jest napisane, że to książka jakiej jeszcze nie było, że potrzebna, niezbędna nawet i że równie dobra lub lepsza od [tu wstaw kilka znanych tytułów lub wielkich nazwisk]. Jeśli nie jesteś autorem lub jego kumplem, to współczuję, że na podstawie zawartości strony bez zastrzeżeń i bez jednego choćby rzutu oka na książkę z góry wierzysz w wysoką jakość dzieła debiutanta. Pogratulować!

Brawo! Czyli jeśli ktoś gdzieś się wypowiada do rzeczy, jeśli gdzieś coś do rzeczy napisał, jeśli twierdzi, że jego książka jest o tym samym, o czym wypowiadał się dotąd innymi kanałami, to automatycznie zakładasz, że książka na pewno jest tak dobra, jak dotychczasowe inne wypowiedzi autora, więcej nawet, od razu masz pewność, że książka jest, cytuję: "kompendium...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A czym ma być ta książka? zaprzeczeniem tego co Autor wcześniej mówił, na ten temat? z góry mam zakładać, że będzie czym innym? Z jakiego powodu Autor miałby pisać rzeczy sprzeczne z tym, co na ten temat mówił wcześniej.
Sama sobie przeczysz w swojej wypowiedzi. Skoro ja nie mogę dać danej książce przed przeczytaniem oceny maksymalnej, a ktoś może dać minimalną, to widzę tu brak logiki w Twoim rozumowaniu. Po drugie, przed zakupem tej książki miałem możliwość wglądu w to co ona hasłowo będzie zawierała. Jeśli chodzi o omawianą kwestię, nie skupia się ona na samym marksizmie, ale również na tym co go poprzedziło. Omówiony został cały proces, który doprowadził do upadku kultury w rozumieniu Autora, stąd moje stwierdzenie, że jest to kompendium (ze względu na szerokie spojrzenie na omawiany temat).
Pisząc, że jest to pozycja potrzebna myślałem o wszystkich osobach, które przeczytają moją opinię, czyli także tych, którzy nie znają wypowiedzi na ten temat K. Karonia. Tym bardziej, że jego wcześniejsze wypowiedzi nie były w formie książki (a ja przecież pisałem, że książka jest potrzebna, a nie wypowiedzi).
Widzę zatem w Twoich odpowiedziach próbę nieudolnego rozkładania mojej wypowiedzi na czynniki pierwsze w celu "złapania mnie za słówko".
Proszę przeczytaj swoją wypowiedź jeszcze raz. Może zauważysz, że krytykujesz moją za coś co sama robisz (czyli popieranie wypowiedzi kogoś, kto również nie miał książki w ręku, nie przejrzał jej nawet pobieżnie, a z góry ocenia ją jako bezwartościową).
Gratuluję również logicznego myślenia.

A czym ma być ta książka? zaprzeczeniem tego co Autor wcześniej mówił, na ten temat? z góry mam zakładać, że będzie czym innym? Z jakiego powodu Autor miałby pisać rzeczy sprzeczne z tym, co na ten temat mówił wcześniej.
Sama sobie przeczysz w swojej wypowiedzi. Skoro ja nie mogę dać danej książce przed przeczytaniem oceny maksymalnej, a ktoś może dać minimalną, to widzę tu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z jakiego powodu Autor miałby pisać rzeczy sprzeczne z tym, co na ten temat mówił wcześniej.
Nie sugerowałam założenia, że będzie pisał coś sprzecznego. Wystarczy, że przedstawiając dokładnie te same poglądy, które prezentował dotychczas, napisze marną książkę. Nie potrafisz sobie wyobrazić czegoś takiego? Facet, który nigdy wcześniej nie napisał żadnej książki, siada do klawiatury i zaczyna tworzyć. Napisał kilkadziesiąt, kilkaset stron tekstu. Skąd wiesz, skąd możesz wiedzieć, że jest to tekst dobry? Możesz zaufać, że poglądy będą takie same, jak we wcześniejszych wypowiedziach tego człowieka. Ale czy tekst będzie miał sens? Czy zdania, akapity, rozdziały będą spójnymi i zrozumiałymi wypowiedziami czy chaotycznymi zlepkami myśli? Czy kolejne rozdziały będą kontynuacjami poprzednich, czy odrębnymi, niezależnymi całościami, czy powtórzeniami tego samego z niewielkim nowym dodatkiem zależnym od głównego tematu rozdziału? Czy kolejne rozdziały będą logicznie się uzupełniać i stopniowo, systematycznie poszerzać wiedzę czytelnika, czy może będą powtarzającym się w kółko bełkotem, który bez powtórzeń zająłby ułamek objętości książki? Czy temat przedstawiony jest całościowo, czy potraktowany "po łebkach"?
Tego wszystkiego nie wie i nie może wiedzieć czytelnik przed choćby przejrzeniem książki. A już zwłaszcza pierwszej i jak dotąd jedynej książki debiutanta, bo o autorze nie wiadomo jeszcze nawet tyle, czy w ogóle potrafi podołać napisaniu książki. I nie, mówienie z sensem nie gwarantuje umiejętności pisania z sensem, pisanie krótkich tekstów, wpisów na blogu lub nawet obszernych artykułów nie gwarantuje zdolności do napisania całej spójnej książki. Autor zwyczajnie nie został jeszcze sprawdzony jako pisarz długodystansowy, a zatem nie wiadomo nic na temat tego, jak sobie z tym poradził. Bez sprawdzenia nie ma żadnych podstaw do zaufania, że poradził sobie choćby dobrze, a co dopiero, że dzieło jego jest arcydziełem.

Nawet będąc pewnym poglądów autora i całkowicie je popierając nie można być pewnym jakości napisanej przez niego książki, a zatem nie ma podstaw, by taką niesprawdzoną książkę oceniać 10/10.

Trochę co innego oceniać negatywnie. Bo mając te same dane co entuzjasta, tak samo będąc pewnym tego, jakie autor poglądy wyznaje i przedstawia, ale mając o tych poglądach zdanie negatywne, można książkę skreślić z racji tych poglądów właśnie, zupełnie bez względu na to, czy ich przedstawienie jest dobrze napisane, czy beznadziejnie i niezrozumiale.

Książka może być:
a) słuszna (dla dowolnie przyjętej "słuszności") i dobrze napisana;
b) słuszna, lecz napisana gorzej, aż do nędznie, dennie i beznadziejnie;
c) obojętna światopoglądowo;
d) niesłuszna i dobrze napisana;
e) niesłuszna i gorzej napisana.
Jeśli jesteś czytelnikiem, który uznaje "słuszność" książki, to zanim ją ocenisz, jesteś zobowiązany sprawdzić, czy ta słuszność została dobrze i sensownie opisana, czy książka naprawdę jest dobra, czy tylko jest wyrazem dobrych intencji, ale niezbyt dobrze autorowi wyszła.
Jeśli natomiast jesteś czytelnikiem przekonanym o "niesłuszności" książki, to nie musisz przejmować się jakością tekstu, już samą niesłuszność możesz oceniać tak nisko, że żadne walory literackie czy sensowność argumentacji z dna jej nie podniosą.
Rozumiesz różnicę? Żeby skrytykować, wystarczy znaleźć coś, nawet tylko jedno coś, byle odpowiednio mocne, co książkę pogrąża. Żeby pochwalić, ale nie pochwalić za jedno dobre coś, a pochwalić całościowo, nie wystarczy znaleźć jednego dobrego cosia, nie wystarczy nawet znaleźć ich więcej, ale trzeba się przekonać, że nie ma nic, co mogłoby przeważyć szalę na drugą stronę, co zniweluje czy choćby osłabi dobre wrażenie, jakie zrobiły na czytelniku te pozytywne cechy książki. Nie ma równowagi, inne są wymagania dla pochwały, a inne dla krytyki, tak jak inaczej się twierdzenia dowodzi, a inaczej je obala.


Polecam taką na przykład recenzję tej książki:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4864201/historia-antykultury/opinia/48958318...
Pięknie pokazuje, co w książce jest nie tak, jak w "potrzebnym na rynku kompendium" być powinno. A zatem książka, co by nie sądzić o zamyśle i poglądach autora, dobra nie jest i nie do końca jest tym, czym być miała, jak była zapowiadana. A Ty, bez namysłu, bezkrytycznie i bez sprawdzenia, dajesz jej 10 gwiazdek. I jeszcze krytykujesz kogoś, kto, tak samo jak Ty, ocenił książkę bez czytania, mimo że miał po temu lepsze niż Ty uzasadnienie (nie twierdzę, że bardzo dobre, ale od Twojego lepsze). I to mi się nie podoba, takiej postawy nie rozumiem i nie popieram.

Z jakiego powodu Autor miałby pisać rzeczy sprzeczne z tym, co na ten temat mówił wcześniej.
Nie sugerowałam założenia, że będzie pisał coś sprzecznego. Wystarczy, że przedstawiając dokładnie te same poglądy, które prezentował dotychczas, napisze marną książkę. Nie potrafisz sobie wyobrazić czegoś takiego? Facet, który nigdy wcześniej nie napisał żadnej książki, siada do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Według Twojego mniemania podstawa do krytyki jest zasadna w tym przypadku, a według mojego mniemania nie. I tu jest problem. Próbujesz przekonać mnie do swojego sposobu myślenia.
Ja dalej jednak twierdzę, że danie 1 gwiazdki bez przeczytania książki jest bezzasadne. Dlaczego? Dlatego, że autor mógł lepiej sformułować swoje myśli niż w wypowiedziach dotąd znanych. Między wypowiedziami znanymi z internetu mógł skorygować pewne błędy, które były obecne w jego wypowiedziach.
Ja chcę tylko pokazać absurdalność Twojego rozumowania, a także oceny Antagonisty.
Nie wiem czy już to pisałem, ale napiszę najwyżej jeszcze raz- czepiasz się tych dziesięciu gwiazdek, nie odnosisz się do mojego komentarza zamieszczonego pod tymi gwiazdkami. Moje dziesięć gwiazdek było odpowiedzią na ocenę (w mojej ocenie niesprawiedliwą) Antagonisty, jako równowaga. Ważniejsza dla mnie była treść jaką zamieściłem w komentarzu. Po prostu wkurzyło mnie to, że ktoś od razu w taki sposób ocenia coś co nie widział, więc w odpowiedzi na tę ocenę zrobiłem to samo. I zrobiłem to celowo, a miałem takie samo prawo jak Antagonista, pomimo Twojego pokrętnego tłumaczenia mówiącego, że takiego prawa nie miałem.
I żeby nie było, nie zgadzam się ze wszystkim co napisał Autor, ale ogólna myśl w tej książce i zakres informacji dotyczący tego tematu jest bardzo dobry.

Według Twojego mniemania podstawa do krytyki jest zasadna w tym przypadku, a według mojego mniemania nie. I tu jest problem. Próbujesz przekonać mnie do swojego sposobu myślenia.
Ja dalej jednak twierdzę, że danie 1 gwiazdki bez przeczytania książki jest bezzasadne. Dlaczego? Dlatego, że autor mógł lepiej sformułować swoje myśli niż w wypowiedziach dotąd znanych. Między...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

ODPOWIEDŹ AUTORA NA KRYTYKĘ KSIĄŻKI
https://www.youtube.com/watch?v=J-JLXXjWXvY&t=1s

Antagonista Esklaważu nie mógł jej przeczytać bo dodał swoją recenzję w dn 3 października, czyli w dniu, w którym dopiero został aktywowany link do internetowej księgarni:
http://www.historiasztuki.com.pl

Większość ludzi pierwsze książki dostała kurierem dopiero w piątek (5 października).

ODPOWIEDŹ AUTORA NA KRYTYKĘ KSIĄŻKI
https://www.youtube.com/watch?v=J-JLXXjWXvY&t=1s

Antagonista Esklaważu nie mógł jej przeczytać bo dodał swoją recenzję w dn 3 października, czyli w dniu, w którym dopiero został aktywowany link do internetowej księgarni:
http://www.historiasztuki.com.pl

Większość ludzi pierwsze książki dostała kurierem dopiero w piątek (5...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Też się nad tym zastanawiam. Niestety przegapiłem dzień premiery i muszę poczekać na nową partię. Niemniej jednak wiem czego się spodziewać po tej książce. Znam wykłady autora na różnych kanałach YT. Według mnie pierwsze zdanie opinii Antagonisty pokazuje jakie ma on nastawienie do autora i książki.

Też się nad tym zastanawiam. Niestety przegapiłem dzień premiery i muszę poczekać na nową partię. Niemniej jednak wiem czego się spodziewać po tej książce. Znam wykłady autora na różnych kanałach YT. Według mnie pierwsze zdanie opinii Antagonisty pokazuje jakie ma on nastawienie do autora i książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeszcze polecam wszystkim książkę Dariusza Rozwadowskiego- Marksizm kulturowy http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4862489/marksizm-kulturowy, napisana prostym językiem. Również wydana w 2018 roku, w podobnym duchu do pana Karonia.

Jeszcze polecam wszystkim książkę Dariusza Rozwadowskiego- Marksizm kulturowy http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4862489/marksizm-kulturowy, napisana prostym językiem. Również wydana w 2018 roku, w podobnym duchu do pana Karonia.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post