-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant2
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński9
Cytaty z tagiem "wiatr" [171]
[ + Dodaj cytat]- Przepraszam Cię, Danielu - wyszeptała modląc się, aby wiatr pochwycił jej słowa i zaniósł mu pocieszenie.
Jego gabinet znajduje się na drugim piętrze gmachu ministerstwa. Tu hierarchii stanowisk odpowiada drabina pięter. Im wyższa osobistość, tym wyższe piętro. Bo na górze jest przewiew, a w dole powietrze kamienne, nieruchome.
Między ciałem a dziką przyrodą jest bardzo ścisły związek. Jakby na to nie patrzeć, ciało jest najbliższym nam kawałkiem dzikiej przyrody. Łączy nas z całym wszechświatem, bowiem składa się z materii, tej samej, co gwiazdy, drzewa, rzeki, zwierzęta i kamienie. Mało tego – przez nasze ciało nieustannie przepływa cała ta materia. To, co jest chmurą za chwilę będzie moimi łzami, krwią. To, co jest promieniem słońca za chwilę będzie moim wewnętrznym ciepłem i energią. To, co jest wiatrem za chwilę będzie moim oddechem, a gleba wkrótce zamieni się w moje tkanki.
Ostatnie kwiaty wiśni. Na drzewie stają się jeszcze bardziej idealne. A kiedy osiągają doskonałość, spadają. Oczywiście później, na ziemi, przemieniają się w papkę. Są więc absolutnie doskonałe tylko przez króciutką chwilę, w locie, niesione wiatrem... Chyba tylko my, Japończycy, naprawdę potrafimy to zrozumieć, nie sądzisz?
Ktoś pyta, co ma robić i co będzie, i że to jest okropne, a ty odpowiadasz, że będzie śnieg albo wiatr, albo coś w tym rodzaju, albo chcesz jeszcze cukru...
Nikt nie rzuca pieniędzy na wiatr, jeśli wiatr nie wieje a jego stronę.
Piasek nie wie, gdzie był wczoraj, i nie wie, gdzie będzie jutro. Gdyby było inaczej, gdyby piasek pamiętał wszystkie miejsca, w których był, uczyniłoby go to tak ciężkim, że żaden wiatr nie zdołałby go unieść donikąd.
Niech droga sama wyjdzie ci na spotkanie,
niech wiatr zawsze wieje ci w plecy.
Delikatną roślinę zginął lekki podmuch, a pomysł odejścia (z celi) pochwycil ogarnietego przez acedię. Drzewem mocno stojącym nie zachwiała siła wiatrów, a miezachwianej duszy nie ugieła acedia.