-
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
-
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
-
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
-
Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Cytaty z tagiem "tolkien" [40]
[ + Dodaj cytat]Taki już mamy zwyczaj, że w chwilach wzruszenia uciekamy się do błahych słów i mniej mówimy, niż czujemy. Boimy się powiedzieć za dużo. Dlatego brak nam właściwych słów, gdy nie wypada żartować.
W każdej chwili liczy się to, kim jesteśmy i co robimy, a nie to, kim planujemy być i co planujemy robić.
Zbliża się spełnienie naszej nadziei albo kres wszelkiej nadziei świata.
Tłuczmy szklanki, spodki, miski,
Niech gospodarz żyje nasz!
A choć Bilbo płaczu bliski,
Niechaj drzazgi lecą z flasz!
Obrus w strzępy, dzbanek mleka
O podłogę!Trzask i huk!
Kości wkoło porozwlekać,
Butlę wina prask o próg!
Buch czerepy w garnek śmiało
Szkło na drobny tłuczmy piach
-A co jeszcze pozostało,
O podłogę bęc i trach!
Baczność! Bilbo płaczu bliski,
Zaraz usłyszycie jęk-
Więc uwaga tam na miski!-
Trach i prask, i bęc, i brzdęk!
W kwiatach utulał ją do snu i odział w srebrnolity strój, w przejrzystą biel, w Księżyca blask i cały świat jej oddał swój.
I nigdy księżyc, słońce, dzień, ni ludzkie nie ujrzy oko; Dziewczyny uwiedzionej w cień, ukrytej w nim głęboko. Lecz raz na rok, gdy pęka głaz, dziwne się dziwy bają. W świetle księżyca tańczą wraz i jeden cień rzucają.
Wyśnione obiady nie napełnią żołądków. Nie można się też nimi podzielić.
Lecz nigdy już, o żadnej z pór na Zachód nikt nie płynie. I nie zaśpiewa elfów chór, ich pieśń na zawsze zginie.
Za rokiem rok upływa znów, do siedmiu rzek odpływa. Dzień pełen słońca, noc bez snów; Chwieje się wierzba krzywa.
Tolkien i Lewis odrzucali to, co uważali za niespokojne i permanentne dążenie do oryginalności, które dostrzegali u autorów im współczesnych. Uważali, że aby powieść była świeża, nie należy próbować tworzyć jej z niczego, ale raczej starać się rozbudzić na nowo to, co już znajduje się w świecie wykreowanym przez Boga. W pewnym sensie mamy być jak dzieci, których nie nudzą doświadczenia, które już znają. Właśnie dziecięce spojrzenie na rzeczy jest właściwe. Dorośli mogą odbudować w sobie charakterystyczne dla dzieci poczucie świeżości i ciekawości wobec tego świata przez zanurzenie się w świecie powieści. Lewis wyjaśniał: "[Dziecko] nie gardzi prawdziwymi lasami dlatego, że czytało o lasach zaczarowanych, ale czytanie sprawia, że prawdziwe lasy są trochę zaczarowane". Według Tolkiena baśnie pomagają nam wyzdrowieć i "w tym sensie zasmakować tego, co one dla nas znaczą, lub utrzymać nas w dziecięctwie". Doceniając znaczenie dziecięcej ciekawości, czuł się zmuszony do stworzenia baśni dla dorosłych.