-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "odbicie" [28]
[ + Dodaj cytat]Pomyliłeś niebo z gwiazdami odbitymi nocą na powierzchni stawu.
Nadzieja przypomina odbicie w wodzie. Raz jest i nagle znika, przykryta migotaniem coraz to nowych wydarzeń.
Kłapouchy, poczciwy bury Osioł, stał nad brzegiem strumienia i patrzył na swoje odbicie w wodzie.
- Imponujące – mówił. – To jest właśnie to słowo. Imponujące.
Obrócił się i powoli poszedł w dół strumienia. Potem z pluskiem przebrnął w bród wodę i zaczął iść z powrotem drugim brzegiem strumienia. I znowu spojrzał na swoje odbicie w wodzie.
- Tak, jak przewidywałem – powiedział. – Wcale nie lepsze z tej strony. Ale mniejsza o to. Co komu do tego? Imponujące i basta.
Święty Paweł, kiedy mówił o zwierciadle, nie miał na myśli szklanego lustra, bo takich wtedy jeszcze nie było, ale swoje odbicie, kiedy patrzył w wypolerowane dno metalowego naczynia. Powiedział mu o tym kiedyś Luckman, który czytał teologiczne książki. Nie chodzi o teleskop czy układ soczewek, które nie odwracają obrazu; nie o świat widziany przez coś, ale o własną twarz w odibiu, w odwróceniu - przeciągniętą przez nie skończoność. To tak, jak mi właśnie powiedzieli. Nie patrzy się przez lustro, ale widzi się obraz odbity w lustrze. Obraz, który do ciebie wraca: to ty, twoja twarz, ale jednocześnie ktoś inny. Wtedy nie było jeszcze kamer, więc człowiek mógł zobaczyć samego siebie tylko tak: w lustrzanym odbiciu.
Zobaczyłem siebie w lustrzanym odbiciu.
W pewnym sensie zacząłem nawet widzieć w ten sposób cały wszechświat. Drugą stroną mózgu!
Nasz świat jest odbiciem ludzi, którzy go tworzą.
Dzieci są zwierciadłami. Kiedy znajdują się w obecności miłości, to ją odbijają. Kiedy miłości nie ma, nie mają czego odbijać.
Zajrzała teraz w tę otchłań bądź morze, gdzie wszystko znajduje swe odbicie - w istocie niektórzy mówią, że wszystkie nasze najburzliwsze namiętności, jak również sztuka i religia, to odbicia postrzegane w mrocznej jamie na dnie głowy, gdy świat widzialny jest chwilowo przesłonięty.
Czasami to, co jest nam najtrudniej znieść u innych, jest naszym odbiciem. s.181.
Nieraz stawałem przed lusterkiem w przedpokoju i patrzyłem głęboko w odbicie mych smutnych niebieskich oczu, starając się przeniknąć tajemnicę mojego życia.
Woda sama w sobie nie ma koloru, to świat wokół nadaje jej barwę, odbicie nieba, odbicie otoczenia; woda nigdy nie jest jedynie wodą.
Woda zabiera ze sobą i kotłując się, obraca wszystkim, na co natrafi.
Woda jest humusem, piaskiem, gliną, planktonem.
Woda jest zabarwiana przez dno, które pokrywa.
Woda jest odbiciem świata.