-
ArtykułyNie żyje Alice Munro – pisarka, noblistka i mistrzyni krótkiej formyEwa Cieślik3
-
ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać3
-
ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant2
-
ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
Cytaty z tagiem "obrażanie" [10]
[ + Dodaj cytat]Rodzimy się obrażeni na powietrze i światło, które razi nas po wyjściu z matczynego łona, a umieramy obrażeni na brak dopływu tlenu, zupełnie jakby ktoś zakręcił nam kurek. I przez całe życie wszystko nas drażni, słusznie czy bezpodstawnie. Ale nie obrażajmy się przynajmniej na siebie, dobrze?
Islandczycy rodzą się z talentem do obrażania innych i korzystają z niego od najmłodszych lat.
W gruncie rzeczy, jeżeli nawet czasem ludzie wariują albo umierają z miłości, to i tak zdarza się to rzadziej niż przez konspirację albo te głupstwa ze zbawieniem. Nie wierz w to, co pokazują w kinie. W prawdziwym życiu ludzie proszą o wiele rzeczy, ale nie robią tego jak należy. Potem przestają prosić i tylko obrażają i są obrażani. W końcu przywykają i przestają się starać, a wtedy nie ma już czasu. Życie przemija.
(...) Można obrażać kogoś bez ustanku, nie mówiąc przy tym nic sprawiedliwego. Jednakże trudno wyśmiewać człowieka bez potykania się czasem na własnym dowcipie.
To żadna frajda obrażać kogoś, kto nie daje się obrazić [s. 86].
- Kto obraża polskiego prezydenta - powiedział wzniosłym tonem - obraża cały naród. W takiej sytuacji nie wyobrażam sobie naszej dalszej rozmowy.
(...) wypowiedzenie najbardziej nawet przeklętego przez prawo i obyczaj słowa lub znaku nie jest tym samym, co fizyczna napaść. Słusznie jednak upieramy się, że pewne wypowiedzi robią to, co nazywają, w sposób prawdziwie i trwale groźny. I te należy zwalczać. (Ryszard Koziołek).
Nie krytykuj nikogo przy innych - błędne powtarzanie słów innych to jak zabawa w głuchy telefon.
Człowiek oszukuje samego siebie i innych ludzi wokół, gdyż nie potrafi zbudować najprostszych relacji z własną rodziną, z najbliższymi, trzyma do nich żale i pretensje, obwinia ich za swoje własne słabości i nie chce przyznać się do własnych błędów, pogłębiając spór i nakręcając spiralę konfliktu, obraża innych zamiast być im wdzięcznym za to, że po prostu są z nim razem.