-
Artykuły„Smak szczęścia”: w poszukiwaniu idealnego życiaSonia Miniewicz1
-
ArtykułyNigdy nie jest za późno na spełnianie marzeń? 100-letnia pisarka właśnie wydała dwie książkiAnna Sierant3
-
Artykuły„Chłopcy z ulicy Pawła”. Spacer po Budapeszcie śladami bohaterów kultowej książki z dzieciństwaDaniel Warmuz7
-
ArtykułyNajlepszy kryminał roku wybrany. Nagroda Wielkiego Kalibru 2024 dla debiutantkiKonrad Wrzesiński8
Cytaty z tagiem "doczesność" [6]
[ + Dodaj cytat]Doczesność to wszystko, która upływa, przemija — i nic się po niej nie zostaje.
Nie jest bogatym, kto posiada to, co może mu być wydartem lada chwila przemocą.
Gdy mamusia umarła, płakałem tak jakoś do wewnątrz, ale nie uroniłem ni
jednej łzy. Kiedy wyszedłem z krematorium, widziałem, jak dym z komina unosi się
do nieba, moja mamusia pięknie wstępowała do nieba ... i ... patrzyłem na ostateczne rzeczy człowieka i widziałem, jak pracownik wybierał kości, a potem mełł je w ręcznym
młynku, w ręcznym młynku ześrutował również moją mamusię i dopiero wtedy włożył
doczesne szczątki mamusi do blaszanki, a ja nic, tylko stałem i patrzyłem, całkiem tak
samo jak wtedy, gdy oddalał się pociąg wiozący przepiękne biblioteki do Szwajcarii i Austrii, kilogram za jedną dewizową koronę. Myślałem jedynie o urywkach wierszy
Sandburga, że z człowieka pozostanie na koniec ździebko fosforu, którego starczyłoby
na pudełko zapałek, i nie więcej żelaza niż tyle, by wykuć hak, na którym mógłby
dorosły osobnik się powiesić.
A jak zgubną jest dla nas ustawiczna pamięć o śmierci, jaką ludziom narzuca wojna. Jeden z najlepszych naszych oręży - zadowolenie się doczesnością - staje się nieprzydatny. W czasie wojny nikt nie sądzi, że żyć będzie wiecznie.
Zło i dobro jest wieczne, lecz nie może być wieczny Babilon!
Ustanowienie oficjalnej religii z całą tą bezsensowną paplaniną i rytualnym wystrojem może być smarem, którego potrzebują tryby ludzkiej psychiki. Religia państwowa jest jedynie kijem, rozwiązaniem pozbawionym marchewki. Rodzi beznamiętne posłuszeństwo władzy, ale to nadzieja jest najpotężniejszym z czynników porządkujących społeczeństwo. Daj ludziom nadzieję, a zrobią wszystko, co zechcesz. Nie jakąś przeciętną, zwyczajną nadzieję - na jedzenie, ubranie i brak bólu, dobre szkoły i niskie raty połączone z łatwym finansowaniem. Ludzie potrzebują nadziei sięgającej poza widzialny świat, poza materialną rzeczywistość i jej ograniczenia, poza życie będące nudnym korowodem rzeczy. Nadziei, że wszystko jest inne, niż się wydaje.