cytaty z książek autora "Charles Duhigg"
Jeśli wierzysz, że możesz się zmienić - jeśli uczynisz z tego nawyk - zmiana staje się realna. I na tym właśnie polega prawdziwa siła nawyków: wiedza, że twoje nawyki są takie, jakie sobie wybierasz.
Siła woli jest umiejętnością, której można się nauczyć, tak samo jak dzieci uczą się matematyki czy mówienia „dziękuję”.
Efektywność nie jest skutkiem wyczerpującej pracy i wylewania siódmych potów.(...) To przede wszystkim dokonywanie wyborów (...) konieczność codziennego podejmowania decyzji (...) Takie właśnie cechy odróżniają ludzi efektywnych od tych jedynie bardzo zapracowanych.
Dwie małe rybki sobie płyną i spotykają starszą rybę płynącą w odwrotnym kierunku, która kłania im się i mówi:
- Cześć chłopaki! Jaka woda?
I dwie małe rybki płyną dalej przez chwilę, w końcu jedna z nich patrzy na drugą i mówi:
- Co to, do diabła, jest woda?
Małe zwycięstwa są dokładnie tym, czym się wydają, i są częścią procesu, w którym kluczowe nawyki prowadzą do daleko idących zmian. Ogromna liczba badań wykazała, że małe zwycięstwa mają olbrzymią moc i wywierają wpływ zupełnie nieproporcjonalny do osiągnięć idących z nimi w parze. „Małe zwycięstwa są ciągłym stosowaniem małych przewag”, napisał jeden z profesorów z Cornell University w 1984 roku. „Kiedy udało się osiągnąć małe zwycięstwo, uruchamiamy siły sprzyjające osiągnięciu kolejnego”. Małe zwycięstwa napędzają zmiany, przekształcając małe przewagi we wzorce, przekonując ludzi, iż większe osiągnięcia są w ich zasięgu.
Ale wiara jest kluczowa. Nie musisz wierzyć w Boga, ale musisz umieć wierzyć, że będzie dobrze".
Kiedy widzi pani jedzenie, obszary które są powiązane z ochotą na jedzenie i głodem, są wciąż aktywne. Pani mózg wciąż wytwarza zachcianki, które dawniej sprawiały, że się pani objadała. Ale pojawiła się nowa aktywność w tym obszarze, gdzie swoje źródła ma hamowanie zachowań i samodyscyplina.
Moim pierwszym aktem wolnej woli, będzie uwierzenie w wolną wole.
Cały ten proces w naszym mózgu jest trzystopniową pętlą. Po pierwsze mamy wskazówkę, wyzwalacz, który mówi mózgowi, aby przeszedł w tryb automatyczny, i podpowiada, który nawyk należy wybrać. Potem jest zwyczaj, który może mieć charakter fizyczny, umysłowy czy emocjonalny. I na końcu mamy nagrodę, pomagającą mózgowi zdecydować, czy dana pętla jest warta zapamiętania na przyszłość. Z czasem ta pętla - wskazówka, zwyczaj, nagroda - staje się coraz bardziej zautomatyzowana.
Nawyki są potężne, ale delikatne.
Możemy zmieniać nawyki, jeżeli zrozumiemy, w jaki sposób działają.
Nigdy nie chcesz, żeby poważny kryzys wydarzył się na darmo.
(...) nawyki, nawet jeśli już zakorzenią się w naszych umysłach - nie są przeznaczeniem. Możemy wybierać nawyki, kiedy wiemy, jak to robić. Wszystko, co wiemy o nawykach - z badać neurologicznych nad cierpiącymi na amnezję czy obserwacji organizacyjnych ekspertów przekształcających firmy - wskazuje, że każdy z nich można zmienić, jeśli zrozumiemy ich działanie.
Nie możesz wyplenić złego nawyku, możesz go jedynie zastąpić przez inny nawyk.
Nawyki — nawet jeżeli już zakorzenią się w
naszych umysłach — nie są przeznaczeniem. Możemy wybierać nawyki, jeżeli wiemy, jak to robić.
Małe zwycięstwa są ciągłym stosowaniem małych przewag.
Czasami w środku poważnego kryzysu rodzi się właściwy nawyk.
Kluczowe nawyki oznaczają, że sukces nie zależy od tego, żeby zawsze i wszystko robić dobrze, ale od tego żeby zidentyfikować kilka priorytetów i przemodelować je w potężne dźwignie.
Ludzie wkładają więcej serca i rozumu w pracę, gdy mają swobodę dokonywania wyboru i gdy wierzą, że wszyscy pracownicy jednakowo kierują się dobrem firmy.
Poczucie kontroli może wzmocnić motywację, wyostrzyć wnikliwość oraz wzbudzić chęć tworzenia innowacji, ale żeby tak się stało, ludzie muszą wiedzieć, że ich propozycje będą brane pod uwagę, a ewentualne potknięcia nie zostaną wykorzystane przeciwko nim. Muszą też mieć świadomość, że są otoczeni ludźmi, na których mogą liczyć.
Konsumenci przeżywający jakąś poważną zmianę w swoim życiu często nie zauważają albo o to nie dbają, że ich zwyczaje związane z zakupami ulegają transformacji. Ale handel zauważa, i - nawet bardzo - o to dba.
Twój fartuch jest tarczą", powiedział. "Nic, co ktokolwiek do ciebie mówi, nie może cię zranić. Zawsze będziesz tak silna, jak chcesz być".
Jeśli rozłożysz nawyk na części, możesz zacząć się nim bawić.
Po pierwsze, znajdź prostą i oczywistą wskazówkę – coś, co wyzwoli nawyk. Po drugie, jasno zdefiniuj nagrodę.
Cóż więc takiego zrobił Hopkins? Wykreował pragnienie. A to pragnienie – pożądanie, zachcianka – jak się okazuje, sprawia, że wskazówki i nagrody działają. To pragnienie jest bowiem właśnie siłą napędową pętli nawyku.