Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są zbrodnie, które godzą w całość świata, w jego głęboką spoistość; wtedy człowiek o naturze artysty nie może poświęcić się pięknu, musi poświęcić się wolności.

Między nami, mężczyznami. Pośród dwóch kobiet nasze położenie może przypominać sytuację sędziego wydającego Salomonowy wyrok – ale my zarazem jesteśmy dzieckiem. Musimy przyznać siebie tej, która nie chce nas rozciąć na dwoje.

Pośród tych mas, które wyrzekły się wolności, człowiek się czuje co raz bardziej obco, a nie raz nawet wydaje mu się wręcz, że one w ogóle nie istnieją albo że są to tylko mary, dostrzegane wokół siebie w na pół demonicznych, na pół mechanicznych powiązaniach.