Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawda 20: Szczęście to sposób patrzenia na świat.

A z emocjami jest jak z kolorami, trudno je opisać.

Był sobie raz młody psychiatra, który nazywał się Hektor i nie był z siebie zbytnio zadowolony. (...) Nie był z siebie zadowolony, ponieważ zdawał sobie sprawę, że nie potrafi ludzi uszczęśliwiać.

Doszedł bowiem do wniosku, że jeśli istnieje gdzieś recepta na szczęście, to w końcu ją odkryje.

Prawda 21: Prawdziwą trucizną dla szczęścia jest rywalizacja.

Im częściej człowiek o czymś rozmyśla, tym mniej się tego boi.

Nie chcę, żeby moje dzieci wychowywała telewizja albo gry wideo. A tak się dzieje w krajach bogatych, zresztą w biednych też. Wszyscy się strasznie przejmują skażeniem powietrza, a nikt nie myśli o skażeniu dziecięcych umysłów.

Tutaj problem polega na tym, że nie wiesz, czy tak naprawdę kochają ciebie czy twój paszport. (...) Jestem wystarczająco stary, żeby zadawać sobie to pytanie, ale nie na tyle, żeby nie przejmować się odpowiedzią.

Prawda 7: Błędem jest sądzić, że szczęście to cel.

-Chodziło mi o to, że w waszej cywilizacji stale wytyczacie sobie cele, dzięki czemu zresztą macie tyle ciekawych dokonań. ALe szczęście to zupełnie inna kategoria. Jeśli staje się celem samym w sobie, rosną szanse na to, że je przegapimy.

- Prawdziwie mądry jest ten - rzekł w pewnym momencie mnich - kto może się obejść bez takich widoków i nawet na dnie studni pozostanie taki sam. Ale trzeba przyznać, że to najtrudniejsze.

(...) Co innego domyślać się, a co innego wiedzieć.

(...) Marzenia psychiatrów wcale nie są trudniejsze do rozszyfrowania niż marzenia reszty ludzi.

Należy zachować ostrożność pytając ludzi, czy są szczęśliwi, takie pytanie bowiem może człowiekiem naprawdę wstrząsnąć.