Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie prowokuj osoby, która i tak nie ma nic do stracenia.

Moim zdaniem to straszne marnowanie czasu i energii: udowadniać całemu światu, że się jest lepszym od innych.

(...) wszyscy popełniamy błędy. Dorastanie polega na tym, że trzeba ponosić ich konsekwencje.

Kiedy coś jest słuszne, nie ma się czego wstydzić.

Małżeństwo zmusza wszystkich do kompromisu.

Jeśli gdzieś są drzwi, to jest i próg. Nawet igloo ma próg.

Zachowywali się tak głupio, że Heather powinna poczuć zażenowanie, tylko że sama też miała łzy w oczach, bo
lubiła szczęśliwe zakończenia.
I nagle zrozumiała, że to wcale nie koniec. Patrząc na wszystkich, których kochała, pojęła, że to dopiero
początek.

Seks to prosta sprawa, Daisy. Jest fajny i przyjemny. Nie trzeba tego komplikować.

Trafiłaś do piekła, skarbie. Im szybciej sobie to uświadomisz, tym lepiej.

Prawdziwy mężczyzna nie ma czasu na żarty i swawole; ciężko pracuje, zawsze ma się na baczności, a dumę przedkłada nade wszystko.

- Wiesz co jest w tym najzabawniejsze? Daisy by to zrobiła. Nawet by się nie zawahała. - Roześmiał się ponuro. - Klęczałaby przed tobą i błagała w mgnieniu oka, bo ma serce zdolne ogarnąć cały świat. Nie obchodzi jej honor czy duma, gdy stawką w grze są ci, których kocha.

Życie zwierząt też jest wartościowe!

(...) nie umie się dogadać z żadną kobietą, jeśli nie jest z nią w łóżku (...).

(...) seks bez zaangażowania uczuciowego jest wysoce niemoralny.

Alex chichotał pod strumieniem ciepłej wody. Śliczna mała trzpiotka rozbawiła go w ciągu jednego dnia bardziej niż inni przez cały rok, albo i dłużej. Jego zdaniem życie to poważna sprawa, a śmiech to luksus, na który w dzieciństwie nie było go stać, dlatego i dzisiaj przychodził mu z trudem.

Cyrk rządzi się własnymi prawami.

- Daisy, ty dorastałaś w puchu, a ja na kamieniach. Było mi ciężej, niż jesteś sobie w stanie wyobrazić. Gdybyś wiedziała, przez co przeszedłem, może byś zrozumiała, że musisz mieć coś, czego się nie wyrzekniesz za żadne skarby, coś, co czyni z ciebie człowieka, nie zwierzę. Dla mnie to moja duma. Nie wyrzeknę się jej za nic. Nigdy.
- Przecież nie możesz budować całego życia na takim fundamencie. Duma jest nieistotna w porównaniu z innymi rzeczami.

(...) dobra żona odgaduje wszystkie życzenia męża.

(...) im mniej przestrzegała tradycji, tym mocniej uświadamiała sobie, że szarga świętości.

Kiedy był młodszy, myślał, że rodzina zdoła zapełnić pustkę w jego sercu, zaleczy starą, a przecież wciąż bolesną ranę. Jedyne jednak, co udało mu się osiągnąć w poszukiwaniu trwałego związku, to krzywdzenie tych wspaniałych kobiet. Uwierzył, że niektórzy tracą zdolność do miłości, zanim na dobre się w nich wykształci.

Ludzie cyrku nie zadają niepotrzebnych pytań.

Złapała się na tym, że obawia się go w inny sposób, który wykraczał poza zagrożenie fizyczne. Nie, to bardziej ulotne. Nagle zrozumiała: bała się, że Alex zniszczy jej duszę.

(...) nie ma sensu zaczynać meczu z mistrzynią gry.

- Seks jest święty.
- Seks jest nieprzyzwoity, ostry i fajny.
- To też. Ale święty.

- Słonie nawiązują silne więzi uczuciowe, a Tater wybrał ciebie.
- Jest trochę za duży na domowego pieszczocha.
- Dobrze, że jesteś tego zdania, bo nie zgodzę się, by spał w naszym łóżku, Daisy, choćbyś błagała ze łzami w oczach.

Wędrowne cyrki zachowały niektóre obyczaje Dzikiego Zachodu – na przykład same wymierzają sprawiedliwość i załatwiają swoje sprawy we własnym gronie. Wystarczył sam widok pejcza, by stygły rozpalone głowy, a dawne urazy znowu szły w zapomnienie.

Cyrk to ciężkie życie (...).

- Występowanie w skąpym kostiumie ku uciesze tłumu to wyzysk kobiety w najgorszej postaci.
- I zbawienny wpływ do kasy.

- Nie kocham cię już - szepnęła - Wcale cię nie kocham. Ścisnęło mu się gardło.
- Nie szkodzi skarbie. Mojej miłości starczy za nas dwoje.

Duma dała jej dach nad głową, pozwalała odkładać pieniądze na przyszłość. Miłość ją zawiodła, ale duma pomogła przetrwać.