Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten świat został stworzony nie tylko dla zuchwałych i nieustraszonych, głośnych i asertywnych, nie, jest na nim miejsce również dla nieśmiałych, cichych, dziwacznych i upartych. Bez nich nie byłoby odcieni, błękitnych akwareli, niewypowiedzianych słów, pozwalających rozwinąć się fantazji. I czy przypadkiem to właśnie nie marzyciele wiedzą, że największe i prawdziwe przygody rozgrywają się w sercu?

Lata nic nie znaczą. Tylko to, co się w nich dzieje.

W bólu człowiek robi się filozoficzny.

Pycha przed upadkiem chodzi.

Dobra książka jest dobra na każdej stronie.

Smutek, to kraina, w której zawsze pada i pada, a mimo to nic nie rośnie.

Coś jest w świętach Bożego Narodzenia, co raz po raz każe zajrzeć nam w głąb siebie, w nasze wspomnienia i pragnienia, w naszą dziecięcą duszę. Ona wciąż jeszcze otwiera szeroko oczy ze zdumienia, stojąc przed tajemniczymi drzwiami, za którymi czeka cud.
Szeleszczący papier, szeptane słowa, płonące świece, ozdobione okna, zapach cynamonu i goździków, życzenia napisane na karteczce lub wypowiedziane prosto do nieba, w nadziei, że może się spełnią - Boże Narodzenie, czy się tego chce, czy się nie chce, budzi to wieczne pragnienie cudowności. A cudowność ta nie jest niczym, co można by zdobyć lub zatrzymać, do nikogo nie należy, ale co roku się pojawia, jak coś, co dostaje się w prezencie.

Coś jest w świętach Bożego Narodzenia,co raz po raz każe zajrzeć nam w głąb siebie,w nasze wspomnienia i pragnienia,w naszą dziecięcą duszę.
Ona wciąż jeszcze otwiera szeroko oczy ze zdumienia,stając przed tajemniczymi drzwiami,za którymi czeka cud.

W moja ojczyzna jest przysłowie: tylko kto idzie powoli, widzi to co ważne.

To po prostu niewiarygodne, że po tych wszystkich tysiącleciach, podczas których świat kręcił się wokół własnej osi, miłość nadal jest czymś najcudowniejszym, co może spotkać dwoje ludzi. I wciąż jest tym uczuciem, które pozwala zacząć od nowa i oczekiwać wielkich rzeczy.

Miłość, kiedy przeminie, jest zawsze smutna.
Rzadko jest wielkoduszna.
Ten, kto porzuca ma nieczyste sumienie.
Ten, kto jest porzucony liże rany.
Doznanie klęski prawie zawsze boli jeszcze bardziej niż rozstanie.
Na koniec jednak każdy jest tym, kim zawsze był.
A czasami pozostaje piosenka, kartka z dwoma sercami,
czułe wspomnienie letniego dnia.

Miłość - to pierwsza zieleń wiosny, ćwierkający ptak, kamyk, którym puszcza się kaczki, błękitne niebo z białymi chmurkami, kręta droga prowadząca wzdłuż pachnącego żywopłotu z janowca, ciepły wiatr muskający pagórki, dłoń, która wtula się w drugą dłoń.
Miłość jest obietnicą naszego życia. Na początku wszystkiego zawsze stają mężczyzna i kobieta.

T e r a z.. to zawsze dobra pora do działania, bo to jedyna pora.

Czasami człowiek wychodzi, aby dokądś dojść. A czasami wychodzi ot tak, po prostu, żeby iść coraz dalej i dalej, aż mgły się rozproszą, rozpacz ustąpi albo domyśli jakąś myśl do końca.

Smutek to kraina, w której zawsze pada i pada, a mimo to nic nie rośnie.

Ludzie, których się kocha, zawsze umierają za wcześnie... obojętnie jaki wiek osiągają.

Życie stało się tak cholernie trudne. Wierz mi, naprawdę się staram. Próbuję być silny, tak jak mówiłaś, i żyć dalej – bez Ciebie.

Kiedy kłamiesz, pozostań tak bliski prawdzie, jak tylko się da.

Większość ludzi oduczyła się oglądania filmów w skupieniu, nie umie wyłączyć się na dwie godziny, w trakcie których poruszone zostaną istotne w życiu sprawy, niezależnie od tego , czy są poważne czy zabawne. Wyłączyć się bez jedzenia, picia, żucia i siorbania przez słomkę.

Dziewczyna w czerwonym płaszczu pozostanie słodką raną w mojej biografii. Obietnicą, która nigdy nie została spełniona. Tajemnicą, której nie rozwikłam. A mimo to niczego nie żałowałem.

W grudniu Paryż zmienił się jak co roku w morze lśniących świateł.Dosłownie miało się wrażenie,że nad miastem przeleciała jakaś wróżka,oprószając domy gwiezdnym pyłem.A kiedy popołudniem i wieczorem jechało się przez Paryż,świątecznie udekorowane ulice jaśniały w ciemnościach jak srebrno-biała bajka.

Straciłam męża i także byłam bardzo nieszczęśliwa z tego powodu, dobrze o tym wiesz. Ale mogę cię zapewnić, że pielęgnowanie wspomnień nie przynosi pocieszenia. Wspomnienia sprawiają, że robisz się sentymentalny, a kto jest sentymentalny, ten nie może iść naprzód, żyje w przeszłości.

Kiedy się czegoś chce, to trzeba chcieć tego naprawdę.

Życia bez książek nie umiałabym sobie nawet wyobrazić.

Wszystko, co sprawiało przyjemność, stawało się w pewnym momencie niezdrowe lub tuczyło.

Większe katastrofy zawsze poprzedza jakiś zwiastun. Jednak dość często można go przeoczyć.

Szczęście trzeba tylko czasami lekko popchnąć we właściwym kierunku.

Kiedy człowiek popełni błąd, powinien go naprawić najszybciej jak to możliwe.

Przecież mam dopiero cztery lata – szlochał i patrzył na mnie w panice wielkimi oczami. – Przecież mam dopiero cztery lata! – Nieszczęśliwy wyciągał rączkę do góry, pokazując mi cztery paluszki. – Nie mogę przecież być sam.