Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.

Przyglądaliśmy się poczciwym ludziom siedzącym na progach domów i obgadujących poczciwych ludzi przed kościołem. Cudowne widowisko.

Skoro nie chcecie niczego słuchać, nie można nic powiedzieć, skoro nikt nigdy nic nie mówi, jesteście nietykalni.

Ona boi się swojego cienia, ja mam go gdzieś. Ona przepisuje sonety, ja ściągam muzykę. Ona podziwia malarzy, ja wolę fotografików. Ona nie mówi nigdy, co jej leży na sercu, ja mówię wszystko, co myślę. Ona nie lubi konfliktów, ja lubię, żeby sprawy były postawione jasno. Ona lubi być na lekkim rauszu, ja wolę pić naprawdę. Ona nie lubi wychodzić, ja nie lubię wracać. Ona nie umie się bawić, ja nie umiem kłaść się spać. Ona nie lubi grać, ja nie lubię przegrywać. Ona ma zawsze szeroko otwarte ramiona, ja czasem wybuchy dobroci. Ona nie denerwuje się nigdy, ja wpadam w szał. Ona mówi, że świat należy do tych, którzy wstają wcześnie, ja błagam ją, żeby mówiła ciszej. Ona jest romantyczna, ja jestem pragmatyczna. Ona jest mężatką, ja skaczę z kwiatka na kwiatek. Ona nie może pójść z facetem do łóżka bez miłości, ja nie mogę iść z facetem do łóżka bez prezerwatywy. Ona... Ona mnie potrzebuje, a ja potrzebuję jej.