Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Im człowiek głupszy, tym mniej zdaje sobie sprawę z własnej głupoty.

W wyklętej rodzinie pojawiła się rysa, która z każdym dniem, tygodniem i miesiącem coraz bardziej się pogłębiała, aby w końcu przeobrazić się w rów wypełniony ludzką niegodziwością, bezeceństwem i podłością.

Zdecydowanie wolał towarzystwo zwierząt niż ludzi. Gdy tylko o tym pomyślał, usłyszał z oddali hałaśliwe szczekanie. Znał je doskonale i nigdy nie zwiastowało niczego dobrego. Kundle sąsiada tak witały wszystkich przybyszy, a ci, pogonieni przez niego w diabły, zwykle ruszali w kierunku chałupy Brudnego. Tym razem tradycji również musiało stać się zadość. Podniósł wzrok znad paśnika i spojrzał w stronę otoczonego wysoką palisadą wypału węgla, skąd pospiesznie umykały dwie postaci.

Każdy w sobie nosi ziarno zła, ale tylko od człowieka zależy, czy pozwoli mu wykiełkować.

W przeciwieństwie do sąsiada w nim wciąż tliły się jakieś ludzkie odruchy, sumienie zaś nie pozwalało wywalić ludzi w potrzebie na zbity pysk. Poza tym nie chciał brać odpowiedzialności za obcych, którzy przez jego niechęć do jakichkolwiek wizyt zamarzliby gdzieś na szlaku.