Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W dzisiejszych czasach fałszuje się nie tylko perfumy […] fałszuje się także literaturę, muzykę, sztukę […] życie.

Możliwe, że ludziom nie mógłby pomóc nawet Bóg rodzaju żeńskiego.

Być samotnym w pojedynkę jest lepiej niż samotnym w towarzystwie.

Jak przed wynalezieniem druku istniała Biblia Pauperum, która w prostych obrazkach ukazywała niepiśmiennym masom opowieści biblijne, tak i dziś istnieje jej swoista odmiana: książki, które ”czyta się lekko”, ponieważ za pomocą liter opowiadają prostym duszom nieskomplikowane historie. To bestsellery.

Zycie wieczne” to perwersyjna chrześcijańska obietnica. Musi być koszmarne.

Prawdziwy dramat jest zawsze ubogi w słowa.

Fala literackiej tandety zalewa wszystko, trudno coś wyłowić z gej masy spadkowej po intelekcie.

Przypominam sobie tych, co odeszli. Z głębokiej przeszłości, z lat młodości, z czasów wieku męskiego ledwie już kto się odzywa. Niektórzy odwiedzają mnie jeszcze we śnie czy w momentach zamyślenia, ale jest ich niewielu. W takich chwilach widać, jak rzadki był w ciągu długiego życia człowiek, z którym w rzeczywistości mieliśmy coś wspólnego.

Z długiego życia nie pozostaje żadne dające się podsumować doświadczenie - tylko chwile, wspomnienia chwil uzupełniających się dialektycznie albo też irracjonalnie sprzecznych ze sobą.

W ciągu swego życia człowiek nie tylko działa, mówi, myśli i marzy, lecz także milczy - przez całe życie milczymy o kimś, kim jesteśmy, kogo tylko my znamy, ale o kim nie możemy nikomu powiedzieć. I wiemy, że tylko ten o kim milczymy, jest "prawdziwy" - to my jesteśmy tym, o kim milczymy.

Pustka, która otwarła się we mnie z chwilą jej śmierci i której nic nie jest w stanie wypełnić, jest pustką doskonałą.

Autobiografia ma rację bytu jedynie wtedy, gdy pisarz odczuwa swoje osobiste istnienie jako mikrokosmos uzupełniający w organiczny sposób istnienie uniwersalne. A więc opowiada nie o tym, co się działo z nim i wokół niego, lecz zapisuje, jak świat dział się w nim.

Podróż ma sens tylko wtedy, gdy człowiek wraz ze zmianą miejsca jednocześnie podróżuje do swego wnętrza.

Salerno. W tym mieście, w tutejszym życiu jest coś godzącego człowieka ze światem. Jakaś szczególna wytworność, spokojne piękno, które już się nie obawia, że się zestarzeje i wyjdzie z mody.

Cisza, która nieustannie mówi, gdy milczy.

Po raz pierwszy od dłuższego czasu wreszcie sensowna informacja w radiu: parlament Kuwejtu, państwa bliskowschodniego wydobywającego ropę, przyjął uchwałę zabraniającą kobietom udziału w wyborach.

Majowe (1982) demonstracje w Polsce wyprowadziły na ulice tłumy ludzi, ale może to być również rosyjska reżyseria, by mieć pretekst do zbrojnej interwencji.

Spokój, kiedy myślę o śmierci. Niepokój, kiedy myślę o umieraniu.

W Los Angeles odbyła się uroczystość otwarcia domu starców dla homoseksualistów – starców-pederastów i lesbijskich matron - w których gays, kobiety i mężczyźni powyżej 65. roku życia będą mogli za przystępną cenę otrzymać dach nad głową i wyżywienie, by móc się dalej spokojnie homoseksić.

Czekam na wezwanie, nie ponaglam, ale i nie ociągam się. Już pora.

Umieranie zaczyna się w chwili, gdy człowiek już nie uważa za niemożliwe tego, że umrze.

Starzy ludzie w lobby hotelowym. Starzy widoczni wszędzie, w lobby wszystkich hoteli. Rupiecie, których jeszcze nie uprzątnięto. Odejść w odpowiedniej chwili, nie czekać, by człowieka uprzątnięto.

Żałoba, ta prawdziwa, jest cicha, niema.

Istnieją mądrzy ludzie, którzy nie są zdolni. Istnieją też ludzie zdolni, którzy nie są mądrzy. A oprócz nich istnieją całe tłumy ludzi niezdolnych i niemądrych, ale sprytnych i wygadanych. I oni zawsze zwyciężają.

Energia muzyki przenika wszystko jak promień laserowy. I działa na umysł niczym odkurzacz, wysysa ze świadomości nieczyste szmery dnia.

Szekspir pojął rolę zła w uniwersum, pogodził się z tym odkryciem.

W dzisiejszych czasach fałszuje się nie tylko perfumy i farby do włosów i nie tylko we Włoszech: fałszuje się także literaturę. Muzykę, sztukę … Życie.

Księga Rodzaju realnie opowiada historię Stworzenia. Jest tylko jedno słowo, na którym rozum się potyka: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemie”. To możliwe, jeśli Bóg był i stwarzał – ale co z tym: „Na początku”? Co było przed Początkiem? Bóg, bez świata? W tym punkcie załamuje się chrześcijańsko-żydowska wizja stworzenia.

Nie ustaje zalew autobiografii: mężczyźni i kobiety najrozmaitszego pochodzenia i rangi uważają za konieczne opowiedzieć, że żyli na tym świecie i jakie to było cudowne (…). Ale to, co sprzedają pod nazwą autobiografii, bynajmniej nie jest cudowne, to najczęściej tylko zwykłe plotkowanie, wysilone i głupie albo prześmiewcze czy prostackie i ordynarne.

To nieprawda, że na starość człowiek ”wie więcej”. Tylko inaczej pamięta.