Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W miejscu, które wydaje się nieistotne, regularnie parkują radiowozy i wtedy widać, jak na siedzeniu kierowcy porusza się w górę i w dół kobieca głowa. Jestem wstrząśnięta tym widokiem i odkryciem, że mieszkamy w mieście, w którym policjanci robią takie dziwne rzeczy podczas przerwy na kawę. Kiedy wracam do domu ze szkoły, staram się nie patrzeć na to, co mam przed oczami. Czasem, gdy chcę, by świat znów stracił ostrość, gdy mijam tego rodzaju scenki, ściągam okulary. Tym samym uczę się widzieć i ślepnąć na zawołanie.

Kiedy swoją postawą próbujesz zrekompensować sobie wszystkie cechy, których odmawia ci świat, niektórzy mówią, że jesteś elegancka. I owszem, taka była babka, ale czasem elegancja to po prostu siła woli i wdzięk, sposób na utrzymanie w ryzach wszystkich wierzgających cech własnej osobowości.

Jesteśmy właścicielami rzeczy, które do nad należą, bez względu na to, czy się do nich przyznamy, czy nie. Można by powiedzieć, że gdy dom runął, coś się we mnie otworzyło(...) Domy stanowią naszą podporę, podtrzymują nas. Bez tego fizycznego wsparcia stajemy się domem, który sam musi się podtrzymywać. Teraz sama byłam domem.

Świat mojego dzieciństwa zawiera się w pięciu punktach na mapie, które są niczym pięć palców rozwartej dłoni.