Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są tacy ludzie, których po prostu nie da się nie lubić. Ludzie, którzy samą swoją obecnością sprawiają, że życie od razu wydaje się lżejsze.

Babcia jest już bardzo, bardzo zmęczona i widzisz, chyba przyszedł na nią czas … Ale to dobrze, prawda? Dobrze … Odpocznie sobie w końcu. Zapomni o wszystkim, co złe, odleci gdzieś daleko, bardzo daleko … Muszę do niej jechać, bo ona czeka. Ten powiew wiatru, który ją tu przygnał z odległych Kresów … ten powiew wiatru chce ją nam zabrać, a ja muszę zdążyć, zanim babcia odejdzie na zawsze.

Kiedy wyrwie się człowieka z korzeniami z jednego miejsca, nigdy już nie będzie u siebie. Nie mam tożsamości, nie wiem, kim jestem. Kresowianką? Kresy nie istnieją. Pomorzanką, ustronianką? Nie tutaj spoczywają prochy moich przodków. Wiatr wciąż wieje tak obco … .

To zadziwiające - człowiek przetrwa wszystko, najazd Sowietów, wywózki, wywłaszczenia, okupację niemiecką, atak banderowców, przesiedlenia, gwałt, śmierć najbliższych... a pokonuje go starość.