cytaty z książki "Francuskie lato"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Nie jesteśmy rodziną. Jesteśmy dwiema połówkami nieudanej pary, sklejonej za pomocą najpiękniejszej pomyłki, jaka nam się w życiu przydarzyła.
[...] mój stosunek do własnego ciała był taki jak u większości ludzi. Wychodzimy z założenia, że zdrowie to nasze święte prawo, coś zupełnie oczywistego, i że będzie trwało wiecznie. Poważne choroby to coś, co zdarza się innym ludziom. Tym, którzy w gazetach i na Facebooku dzielą się opowieściami o swojej heroicznej walce. Ale bywa, że z dnia na dzień to my stajemy się tymi ludźmi.
Żyję tak, jakby każdy dzień miał być ostatnim. I dopóki nie jest jeszcze całkiem źle, mam zamiar żyć tak dalej. Myśleć o całym dobru, które mnie otacza, a nie o tym, co będzie kiedyś. Robić wszystko, co sprawi mi radość, tak po prostu, bo czemu nie?
Już nie idę przez życie przerażona tym, co nastąpi, ponieważ byłaby to strata czasu, a tego mam mało. [...] Czasem trzeba poznać mrok, żeby dostrzec bijące od nas światło.
Żaden człowiek nie wie, jak będzie wyglądać jego przyszłość. Większość z nas nie zaprząta sobie głowy myślą, że następnego dnia możemy wpaść pod autobus. Brniemy przez życie, biorąc je za pewnik.