Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mądrość i szczęście! - rzekł posępnie Kosmopolita. - Mniemasz, iż oboje w jednej piersi śmiertelnej obrać mogą mieszkanie! - Ty zapomnij o mądrości, a idź drogą do szczęścia, możesz być jeszcze szczęśliwym. Porzuć nauki, o które się kusisz, a które ci tylko hańbę lub zgryzotę zniszczonego na próżno żywota dać mogą! I o mnie zapomnij, jak o śnie rannym...

Piękność i dobroć łączą się wszędzie w naturze i tworzą prawdę – a tylko prawda jest naturą, nie fałsze, które głosiłeś. Bez tej harmonii nic nie istnieje i istnieć nie może; a czyż nie wiesz, że piękność duszy jest wiara? Wiara, która jest tym dla serca, czym ideał piękności dla artysty. Jedna wiara zdolna nas natchnąć spokojną ufnością w sobie samych, ufnością w naszą przyszłość. A ty, niewolniku chwilowego popędu, chciałeś być bez wiary dobrym i cnotliwym. Ty wszystko widziałeś zeszpecone własną niewiadomością.