Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze zostawało mu dużo dodatkowych śrubek i zabezpieczeń. Oficjalnie uważał, ze to bardzo oszczędne z jego strony. Nieoficjalnie zwyczajnie nie miał zielonego pojęcia, gdzie należało je wkręcić.

Zjednoczona Armia Gwiezdna Ziemi miała już dość jego pijackich wyskoków. Komandor nie zgadzał się z oskarżeniami, które kierowano pod jego adresem. Połowy występków, które usiłowano mu wmówić, nie pamiętał.

Obawiał się tylko wpływu, jaki miało na niego promieniowanie. Do dzisiaj sikał na zielono.

- A co to w zasadzie jest, komandorze? - zapytał
- Nie mam zielonego pojęcia - wyznał w odpowiedzi. - Ale jest bardzo ładne.

Kilkadziesiąt lat temu, tuż po Wielkiej Wojnie Religijnej, ludzkość opanowała szaleńcza moda na życie w kosmosie. Mogło mieć to związek ze zniszczeniem siedemdziesięciu ośmiu procent powierzchni planety, jednak do dzisiaj psycholodzy i naukowcy się spierają.

Czasami zdarzało się Misianowskiemu zabrać coś, co do niego nie należało. Przeważnie były to długopisy, śrubki, a kiedyś niechcący zabrał do domu czyjś samochód.

Gdy coś sobie postanowił, szedł do celu po trupach. Tak naprawdę do trupów miał stosunek bardzo liberalny. Gdyby to tylko było dozwolone, sam zamieniłby w umarlaki większość z otaczających go osób, które nie były mu do niczego potrzebne.

Wieko kapsuły zasyczało i odskoczyło z chrzęstem. Wszystkich zgromadzonych dookoła niej uderzył zapach alkoholu.
-O Boże, czy on się rozkłada? - jęknęła Sandra
"Nie - pomyślał Jerzy. - Chlejus, znalazł moją wódę kupioną na Sateli".

Robert zmarszczył brwi, ale nic nie powiedział.Ne było wiadomo, o czym teraz pomyślał. Możliwe, ze o niczym.

Władca Księstwa Macrosoft znany był z tego, że w chwilach złości rzucał trzymanym w dłoni jedzeniem.
A teraz niczym berło dzierżył w prawej dłoni udko z kurczaka.

W całym swoim życiu nie zrobiłam nic ważnego, Jose.
Całymi dniami leżę, pachnę i daję się adorować…
Ja nie mam nic przeciwko takiemu życiu – westchnął Jose.