Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W dzieciństwie Rudy panicznie bał się porażki i wszystkich ludzi. Teraz dopiero – zbyt późno – uświadomił sobie, że lęk przed życiem zrobił z niego kalekę. Mógł dokonać niesamowitych rzeczy, może nawet zostać wielkim człowiekiem – a nie osiągnął nic. Jako dziecko modlił się, żeby mógł być bezpieczny, szczęśliwy, kochany. I teraz dopiero widział – za późno, niestety – że otrzymał w życiu to wszystko, o co się modlił. Zanim skończył dwadzieścia jeden lat, był bezpieczny, szczęśliwy i kochany. Ale wtedy przestało mu to wystarczać. A czym się odwdzięczył za otrzymane dary? Niczym. (...) Nie był zdolny do miłości, bo rządził nim lęk

Bo życie w ogóle nie ma być łatwe, człowiek musi je łapać i szarpać za gardło jak pies - a jak powali człowieka na łopatki, to nie ma co się wahać, wszystkie chwyty dozwolone, bo życie też nigdy nie walczy czysto.

W życiu człowiekowi wszystko wolno − z wyjątkiem sięgania po luksus bycia innym

Ruszyli dalej, nie pojmując, jak to się dzieje, że zło i ciemność wkrada się podstępnie w to, co dobre i wzniosłe, aby zniszczyć w człowieku wolę życia.

- Myślę, że zawiodłaś się na mnie, nie umiem się poruszać po świecie, nigdy nie umiałem. Nie wiem, dlaczego. Taki zawsze byłem. Zwracam się do ludzi nie w przekonaniu, że nie wiedzą pewnych rzeczy, ale że właśnie wiedzą - i dlatego że wiedzą, potwierdzą moją wiedzę. A kiedy spostrzegam, jak bardzo się myliłem - milknę. Zawsze mi się wydawało, że to dobra metoda. Nie jestem zbyt rozgarnięty.