Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łatwo jest ukryć nienawiść, trudno miłość, ale najtrudniej obojętność.

(...) za kilka godzin przecież Wigilia! Jedyna taka na świecie, polska. Rodzinna, pełna bliskości, solidarności, harmonii, dobroci, przebaczenia, pojednania. za kilka godzin ci złorzeczący mu z kolejki ludzie zasiądą do stołów i poczują w sobie jakąś nieprawdopodobną odmianę. Porzucą zawiść, zapomną o pysze, odepchną od siebie nienawiść. Wszystkich wokół będą - przez kilka godzin - kochać i szanować. Wszystkim będą życzyć dobrze, wszystkim, na kilka godzin, przebaczą, we wszystkich dojrzą jakąś dobroć i szlachetność. Na kilka godzin.

Zdrada polega głównie na niepamięci złożonych przyrzeczeń.

Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy, aby rozstać się z jakimś bólem, trzeba go wyrazić.

Pierwszej miłości się nie zapomina. Gdy pierwszy raz kochamy, nie potrafimy sobie wyobrazić, że to się może kiedyś skończyć. I na tym właśnie polega jej niezapomniany urok. Dzisiaj jednak wie, że to ostatnia miłość jest najważniejsza. I to ją należy pielęgnować.

Pamięta też, iż w tej krótkiej chwili na autostradzie z betonowych płyt poczuł bardzo mocno i bardzo wyraźnie swoją przynależność do nich wszystkich. Do Polaków. Do całego tego polskiego świata pełnego paradoksów. Dziwactw, kłótni, megalomanii, koterii, zaścianka, odpustowej religijności, cwaniactwa na krótkich nogach, jadowitej zawiści z jednej strony, ale odwagi, wrażliwości, umiłowania wolności, patriotyzmu i honoru z drugiej.

Przecież to świadomość jest tym, co się najbardziej w życiu liczy. Ten cały bezgraniczny kosmos w naszej głowie. Wspomnienia, obrazy, pragnienia, uczucia, myśli, szczęście, ale także nieszczęście. Tego się nie da nikomu dalej przekazać, nawet gdyby napisać sto tomów swoich pamiętników. To świat w naszej głowie tak naprawdę jest naszym życiem. (...) Człowiek żyje nie dlatego, że bije jego serce. Człowiek żyje tylko wtedy, kiedy ma świadomość swojego życia.

Ludzie, którzy się kochają bardzo łatwo się ranią. To jest z natury wpisane w miłość.

Można bardzo sprawnie i spektakularnie zburzyć mur w Berlinie, można szybko wykopać słupy graniczne pomiędzy podzielonymi Niemcami, można przebrać ludzi w nowe uniformy, ale do usunięcia mentalnych krat w więzieniach ludzkich stereotypów potrzeba o wiele więcej mozolnego trudu, a przede wszystkim o wiele więcej czasu.

Od zazdrości gorsza jest tylko zemsta, albo nadmierna religijność.