Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba przyznać katolikom, że Boże Narodzenie to najlepszy interes na świecie. Sklepy w parę dni zarabiają więcej niż normalnie w parę miesięcy. Od razu widać, że Jezus był Żydem.

Pracuję cały czas, wiec nie mam czasu zarabiać.

Najpierw kochamy rodziców. Potem ich oceniamy.
A na końcu czasem im wybaczamy".

- Teraz ważne, żebyś jeszcze nauczył się liczyć [...] Nauczył się też liczyć na siebie.

[...] mieć się dla kogo umalować jest prawie tak samo ważne, jak mieć dokąd pójść.

Najpierw kochamy rodziców. Potem ich oceniamy. A na końcu czasem im wybaczamy.

Co ten Kraków robi z ludźmi...

Umarli prawie w tym samym czasie - myślał. - Bardzo romantycznie z ich strony.

[...] lepiej powiedzieć za mało niż za dużo.

Człowiek nie da się zmienić. A jeszcze trudniej jest z samym sobą - myślała. - To nie do wygrania.

Każdy dzień to wrażenia, emocje, nadzieje.

jak masz kłopot i się nim martwisz (…) to masz dwa kłopoty.

to nie ja jestem inny! - krzyknął. - Tylko wy jesteście tacy sami!".

Śmierć w tańcu jest lepsza niż na polu bitwy.

Mówią rzeczy, których kilka lat temu nie odważyliby się nawet pomyśleć.

Komunizm zajmuje się masami ludzkimi a socjalizm pochyla nad każdym człowiekiem.

Jest dobrze, ale nie beznadziejnie".

Czasem, patrząc w lustrze na swoje długie, siwe włosy, łapała się na myśli: I już? To wszystko?
Dopiero co mama w Nisku zaplatała w warkocze jej czarne kręcone włosy. Mama od rana do wieczora wszędzie za nią chodziła z pytaniami: Dziecko, co robisz? Gdzie idziesz? Uważaj na...
Teraz Rywka zobaczyła jej spojrzenie w lustrze.

Gdyby można było się zamknąć w naszym małym mieszkaniu - myślała Rywka przy kuchni. Zamknąć okna, zasunąć zasłony i zapomnieć o całym bożym świecie.... Przeczekać.

Czy można obrazić się na siebie samego? [...] Przestać się do siebie odzywać, nie myśleć więcej w pierwszej osobie. Ostentacyjnie nie zauważać się w lustrach, nie odbierać telefonów, poczty, maili. Wyprowadzić się od siebie. Nie reagować na swoje potrzeby, przyzwyczajenia, imię. Unikać się, (na ile to możliwe) nie przyznawać do siebie w towarzystwie. [...] Przestać dla siebie istnieć, nie poniżając się do targania się na swoje życie. ("Znaczyłoby to, że ci zależy"). A przecież nie ma się już i tak ze sobą nic wspólnego.

Czy można być zazdrosnym o kogoś, kogo już nie ma?

Spóźniejąc się, pokazujesz, że nie szanujesz innych ludzi.

A może wystarczy po prostu zasnąć. "Jutro też będzie dzień" - mówiła mu często Astrid.

- Można być tylko w czasie. Nawet tobie, kochanie, nie uda się go wyprzedzić. [...] Czas zawsze będzie pierwszy.

Budował dom dla rodziny, której dawno nie miał.

Jest dobrze, ale nie beznadziejnie.

(…) co zrobić aby zostać komunistą?
- Upaść na głowę.

Po ciemku, bez spojrzeń na zegarek, czas uwalnia się, wymyka kontroli wskazówek.

Najpierw ludzie narzekają na czasy, w których się urodzili, a potem przez resztę życia za nimi tęsknią.

Tu się czeka na maski gazowe, a nie na Mesjasza!