Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lepiej prosić o wybaczenie, niż o pozwolenie.

Zbyt długie oglądanie się w przeszłość nikomu nie służy. Zapominamy wtedy, że przyszłość jest wciąż przed nami.

Niektórym światłom nigdy nie było pisane długo płonąć.

Wiara nie polega na tym, że nigdy się nie ma wątpliwości, tylko na tym, że robi się to, co konieczne, by te wątpliwości przezwyciężyć.

Ludzie składają się z różnych kawałków, pomyślała - zabawnych, romantycznych, samolubnych, odważnych. Czasem dostrzegamy tylko niektóre z nich. Może dopiero ujrzawszy wszystkie, zdajemy sobie sprawę, że naprawdę dobrze kogoś poznaliśmy.

Czasem trzeba chronić ludzi przed tym, czego pragną, w takim samym stopniu, jak przed tym, czego się boją.

Czasem największej odwagi wymaga stawienie czoła własnym klęskom.

Jedyne, co leczy smutek, to czas i miłość ludzi, którym na tobie zależy.

Na tym właśnie polega dorastanie, prawda? Na odkrywaniu, że dorośli to też ludzie, którzy mają swoje problemy i tajemnice.

Niektóre potwory to ludzie.

Czasem jednak patrzymy wstecz i zastanawiamy się nad tym, jak wiele rzeczy minęło bezpowrotnie, z których zniknięcia nie zdawaliśmy sobie sprawy.

Tak jak wszyscy mamy nieograniczoną zdolność do popełniania błędów, tak też wszyscy mamy nieskończoną zdolność do wybaczania.

Tak to jest, gdy się ma duszę, Kieranie. I serce. Wszyscy potykamy się w ciemności i sprawiamy innym ból, a potem staramy się to im wynagrodzić. Wszyscy przeżywamy konsternację.

Wydaje mi się, że na każdego z nas przychodzi czas, kiedy musi podjąć decyzję; kiedy musi wybierać, czy podejmie wyzwanie, czy nie.

Nie możesz przemilczeć tego, czego chcesz, bo inaczej nigdy tego nie dostaniesz.

Żałoba potrafi dławić w gardle, ale na tym właśnie polega bycie człowiekiem: tracimy, cierpimy, ale musimy żyć dalej.

Póki ty istniejesz i ja istnieję, będę cię kochać.

Czasem musimy odłożyć na bok to, czego chcemy, przez wzgląd na coś większego.

Świadomość, jaki dokładnie kształt ma pustka po kimś w twoim sercu, to coś rzadkiego.

(...) zdała sobie sprawę, że nawet odrętwiałe serce może boleć.

Żałoba nie czyni nas słabymi (...). Sprawia, że jesteśmy ludźmi.

Czasem trzeba pozwolić ludziom, żeby mieli pretensje. Kiedy alternatywą jest dopuszczenie, żeby wydarzyło się coś złego, nie ma znaczenia, co ludzie sobie pomyślą.

- No dobrze - powiedział Alec [...]. - Ponieważ jestem teraz Konsulem, to ja tu rządzę
[...]
- Czy ty ze mną flirtujesz? - spytał Magnus. - Bo jeśli tak, to muszę ci powiedzieć, ze wzięło mnie bardziej niż się spodziewałem.

- Nie ruszaj się z miejsca, Jaime Rosalesie.
- Dlaczego? - zapytał podejrzliwie Jaime.
Mark podszedł do niego.
- Żebym mógł spuścić na ciebie grad ciosów.

Może sam z siebie nie świecisz, ale jesteś doskonałym przewodnikiem światła.

Być może bycie parabatai było słabością i mogło stać się pułapką - ale to samo można powiedzieć o każdej miłości. A jeśli miłość jest słabością, to jest także siłą.

Rodzina to więcej niż tylko związki krwi.

- Dane Larkspear na kelpie – wymamrotał Julian. - Co to ma być?
- Jeśli zobaczę Zarę Dearborn na potworze z Loch Ness, to wracamy do domu.

Na twarzy Dane’a malował się strach. - Jak się domyśliłeś?
- Jestem mądrzejszy od ciebie. Podobnie jak trociny.

Możliwe, że człowiek wyrasta też z marzeń, kiedy jego świat się rozszerza.