Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmuszony byłem zachowywać się jako tako przyzwoicie, choć zupełnie nie wiedziałem, co z siedzącą obok kobietą - znów piła wielkimi haustami - mógłbym począć i czego w ogóle miałbym od niej chcieć, gdybym nie zachowywał się nieprzyzwoicie; jedynie świństwo i nic innego mogło usprawiedliwiać pobyt tu z nią.

Mowa ma przeklętą tendencję do ujawniania prawdy.

Słowa wyciekały z niego ciągliwe, zimne i lepkie.

Na co dzień zbyt często zapominamy o tej możliwości, każde pytanie nas fascynuje i natychmiast staramy się na nie odpowiedzieć. A przecież mamy zupełną swobodę, aby wedle własnego uznania odpowiadać lub nie odpowiadać.

Człowiek wciąż od nowa ulega złudzeniom, że potrafi periodyzować sobie życie według własnego uznania: przez zewnętrzną aranżację i moralne skanalizowanie.

Wyglądała jak wrak swojej córki, jednakże wrak ten porośnięty był wszędzie świeżą zielenią.