Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielu mężczyzn odreagowuje swoje dziecięce upokorzenia w relacji z żoną i dziećmi. Mają władzę, więc już nie czują się bezradni. Ale to oszustwo. Są bezradni wobec swojego gniewu, z którym nic nie zrobili. Teraz oni stają się oprawcami. Jeśli mężczyzna był w dzieciństwie upokarzany, teraz demonstruje przed dzieckiem swoją siłę. Wykazuje swoją przewagę. W każdej sytuacji udowadnia, że jest lepszy. Spełnia swoje marzenie ofiary, by być po drugiej stronie. I staje się katem dla swoich dzieci.

Polski mężczyzna to nadal samotny bohater, który nie zauważył, że świat się zmienił. Z trudem adaptuje się do nowych sytuacji, bo nie umie oderwać się od przeszłości. Kobiety lepiej odnajdują się w dynamicznej rzeczywistości, bo chcą się zmieniać. Rozbrajają swój własny stereotyp, rozwijają nowe umiejętności, głośno mówią o swoich problemach i szukają dla nich rozwiązań. Mężczyźni czują się zagubieni, zdezorientowani, ale nie przyznają się do tego, bo to niemęskie. Przywiązanie do stereotypu nie pozwala im ruszyć na poszukiwanie samych siebie, ale zmiany i tak zachodzą, nawet jeśli mężczyźni świadomie w nich nie uczestniczą.

Mężczyźni bardzo mało uczestniczą emocjonalnie nie tylko w życiu innych, ale i w swoim własnym".