cytaty z książek autora "Arturo Pérez-Reverte"
Książki są bramą, przez którą wychodzisz na ulicę, mówiła Patricia. Dzięki nim uczysz się, mądrzejesz, podróżujesz, marzysz, wyobrażasz sobie, przeżywasz losy innych, swoje życie mnożysz razy tysiąc. Ciekawe, czy ktoś da ci więcej za tak niewiele. Pomagają też odpędzić różne złe rzeczy - samotność, upiory i tym podobne gówna. Czasem się zastanawiam, jak możecie znieść to wszystko wy, które nie czytacie.
Gdy człowiek ma przy sobie książkę, nigdy nie jest sam, nieprawdaż?
Jeśli potrafisz czytać z pokorą, cierpliwością i chęcią uczenia się, nigdy się nie zawiedziesz. Nawet to czego się nie rozumie, utkwi ci w jakimś zakamarku głowy i czeka, żeby kiedyś w przyszłości nabrać sensu i zmienić się w rzeczy piękne i pożyteczne.
Nie lubię prezentów - mruknął Corso posępnie. - Już kiedyś byli tacy, co przyjęli w podarunku drewnianego konia. Na etykietce stało napisane: rzemiosło achajskie. Wyjątkowi debile.
Kiedyś odejdę, nadal cię nie znając. Wtedy wspomnisz moje duże ciemne oczy. Moje milczące wymówki. Moje żałosne jęki przy zasypianiu. Moje troski, których nie potrafisz odegnać. Przypomnisz sobie to wszystko, kiedy mnie już nie będzie.
(...) z pogardy bierze się arogancja, która prowadzi do błędów. Nadmierna pewność siebie zabija równie skutecznie jak kule.
Bary i cmentarze pękają w szwach od niezastąpionych przyjaciół.
(...) wojna jest jedna: jakieś nieboraki w rozmaitych mundurach strzelają do siebie, umierając ze strachu, w dziurach pełnych błota, a ważny sukinsyn siedzi i pali cygaro w klimatyzowanym biurze, gdzieś bardzo daleko, wymyśla flagi, hymny narodowe i pomniki nieznanego żołnierza, nie brudząc się krwią ani gównem. Wojna to biznes dla sprzedawców i generałów, drogie dzieci. Cała reszta to bałach.
Kobieta doskonale opanowała milczenie; może dlatego, że tym językiem posługuje się precyzyjnie od wieków. Posiada jasność umysłu i mądrość świetlistych poranków, czerwonych zachodów i kobaltowoniebieskich mórz, stoickie opanowanie, nieskończony smutek i zmęczenie, na zdobycie których nie wystarczyłoby jednego tylko życia.
Kiedy dzieli się poduszke dzieli sie też tajemnice.
Ci, których obchodzą tylko książki, nie potrzebują nikogo więcej, i to mnie przeraża.
Życie ma swoje bolesne strony, o których trzeba zapomnieć w cholerę.
Niewiedza jest matką mądrości i dobrego zdrowia.
Gdy w grę wchodzi ambicja, jedyny grzech, jaki można popełnić, to ponieść klęskę, zwycięstwo zaś automatycznie staje się cnotą.
człowiek jest niewolnikiem tego, co mówi, i panem tego, co przemilczy.
Pani spojrzenie budzi litość nad tymi mężczyznami, na których żadna kobieta nigdy tak nie patrzyła.
Życie to niebezpieczna przygoda w zamglonym pejzażu o ruchomej powierzchni i sztucznie wyznaczonych granicach
- Kobieta nigdy nie jest tylko kobietą[...]Jest też, a raczej przede wszystkim, mężczyznami,których miała, ma i mogłaby mieć. Żadnej nie da się rozumieć bez z nich... A ten, kto poznaje ich wykaz, dostaje klucz do sejfu. Wytrych do jej tajemnic.
Ktoś kiedyś powiedział że zdrada jest tylko kwestią czasu.
Wiedziałam, że masz bliznę, jeszcze zanim ją zobaczyłam(..)Niektórzy mężczyźni mają coś w spojrzeniu i w uśmiechu (..)Mężczyźni z niewidzialną walizką, wyładowaną rzeczami nieuchwytnymi.
Miny i gesty każdego człowieka odzwierciedlają to co przeczytał i co przeżył.
Jeśli jest zgodne z prawem, to nie jest graffiti.
Mało jest rzeczy równie tragicznych w życiu, jak odkryć coś poniewczasie.
Są tanga, żeby cierpieć, i takie, żeby zabić...
Graffiti to jedyna żywa sztuka. Dziś z internetem, kilka kresek zrobiony sprayem moze się stac światową ikoną w trzy godziny od chwili kiedy zostały sfotografowane na przedmieściach Los Angeles lub Nairobi... Graffiti jest najuczciwszym dziełem sztuki, bo ten, kto je tworzy, nie odnosi z niego korzyści. Graffiti nie poddaje sie perwersji rynku. Jest aspolecznym strzałem uderzającym w sam szpik. I choc później artysta moze się sprzedać, dzieło zrobione na ulicy tam zostaje i nigdy się nie sprzedaje. Można je zniszczyć, ale nie sprzedać.
A każdy czytelnik ma takiego diabła, na jakiego zasłużył”.
Bo w końcu każda kobieta w pewnym momencie swojego życia jest przejściowo ofiarą swojej macicy albo swojego serca.
Para rękawiczek to nie to samo co jedna.. Dwie można zapomnieć przypadkowo. Tymczasem jedną...
Kiedy fotografujesz ludzi, szukasz linii prostych i krzywych, które w przyszłości ich zabiją, powiedziała i nagle się roześmiała, po dłuższej chwili obserwowania go w milczeniu. Fotografujesz przedmioty i szukasz tego rogu, od którego zaczną się sypać. Polujesz na zwłoki i ruiny, których jeszcze nie ma.
- Prawda jest jak doskonałe zagranie szachowe: istnieje, ale trzeba ją znaleźć. Po upływie odpowiedniego czasu zawsze da się udowodnić. (...)
- Skłonny jestem raczej dopuścić,że doskonałe zagranie, jak pan to nazwał, czy po prostu prawda, być może istnieje. Ale nie zawsze da się przeprowadzić na to dowód. A każdy system, który podejmie się tego zadania, jest ograniczony i względny.