Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(..) mężczyźni są ślepi, ale kobiety widzą w ciemności!

Tak, miłość i ból, to nadzwyczajne, ale jak nadać życiu sens, gdy ich tutaj nie ma, jak spełniać się w tym, co się robi, czego się pragnie, kim się jest?

- (..) Nie wiem, czy jesteś po prostu odważniejszy ode mnie, Richard, czy może masz więcej szczęścia niż ja. Tak czy inaczej zazdroszczę ci.
- Zazdrościsz mi? Ty?
- Masz swoje miejsce na świecie, Richard. Miejsce, w którym chcesz być.

to było coś, co mógł zrobić sam, coś, czym sam mógł się stać, to był jego wybór! (..) nikt nie mógł obudzić go brutalnie i powiedzieć, że to był tylko sen.

Wszystko jest przypadkiem, a my nie chcemy tego zauważyć, bo nas to niepokoi, drażni, nie moglibyśmy żyć spokojnie, nie okłamując się, że wszystkim rządzą przyczyny i skutki.

Więc wszyscy chcemy tylko ojców i matek - powiedział Marcel ze wstrętem - błądzimy w ciemnościach zagubieni. Moja matka chce martwego ojca, którego zostawiła zwisającego na haku w Saint-Domingue, więc zawsze kładzie głowę na piersi mojego ojca. To ojca szuka Marie, gdy patrzy na Richarda, i to ojca chcę, gdy patrzę na ciebie.

Kolejna porażka w serii jego osobistych porażek, które na swój sposób stanowiły prawdziwy dramat jego życia: to, że gdy odkrył muzykę tego pierwszego wieczora w operze, sam nic nie mógł w muzyce zrobić: albo to że uwielbiał sztukę i szkicował coś cały czas w swoich szkicownikach, a jednak na polu sztuki też niczego nie mógł dokonać; a teraz to samo z talentem literackim, jego namiętność do książek nie sprawiała, że sam nabrał jakiegokolwiek daru pisania.

Ludzie zawsze mówią nam, czego pragną.

(..) miłość może być bardzo samolubna, Marcel, miłość może służyć sama sobie.

(..) najgorsza nienawiść to nienawiść rasowa, najgorsze wojny to wojny rasowe (..)