cytaty z książek autora "Katarzyna Kebernik"
Pierwsza nić miłość, druga nić śmierć. Dwie główne nici tego świata. Wszystko kocha i wszystko umiera. Chce miłości, bardzo nie chcąc śmierci, a dostaje śmierć zawsze i miłość tylko czasami.
Wiem, obiecywałem rzucić to wszystko, bo nie ma gorszej choroby niż nadzieje i marzenia, które nie mają szans urzeczywistnienia.
Jesień to najpiękniejsza pora roku. Powolna, przymglona pieśń pogrzebowa. Wszystko co żywe, wie, że umiera i właśnie o tym swoim umieraniu śpiewa. Jesienią, kiedy idę ulicą, to aż mi serce rozdziera..
Walcz póki jeszcze możesz, przeciw wszystkiemu, nie łaź tam gdzie wszyscy, jak wszyscy coś robią, rób na odwrót, bo oni nigdy nie mają racji. Pozostań człowiekiem, błagam kurwa, chociaż ty.
Wszyscy jesteśmy bogami. W momencie kiedy człowiek używa wyobraźni i własnej myśli, aby stworzyć swój jedyny, niepowtarzalny, mniej lub bardziej udany wiersz, obraz, piosenkę, to gdzieś tam daleko, poza obszarem jego wszechświata i bez jego wiedzy materializuje się nowy świat. To myśl jest niematerialną, sprawczą siłą, odpowiedzialną za powstawanie światów!
Teraz zaśnie. Na pewno. Wziął szybki prysznic, umył zęby i poszedł spać - ale sen nie poszedł spać z nim.