Ujrzałem wszechświat w całym jego pięknie. Być świadomym, myśleć, czuć, postrzegać! Mój umysł szybował, wdychając planety, smakując gwiazd, dotykając galaktyk... przyćmione i rozmyte formy, odkrywanie przez czujniki bezustannie skierowane na zewnątrz, odsłaniające nieskończenie tajemnicze, niezwykłe, pradawne królestwo. Jakże cudowne jest żyć; ileż radości daje przetrwanie!

Ujrzałem wszechświat w całym jego pięknie. Być świadomym, myśleć, czuć, postrzegać! Mój umysł szybował, wdychając planety, smakując gwiazd, ...

Nie ciemność, gdyż to sugeruje rozumienie światła. Nie cisza, gdyż to sugeruje rozumienie dźwięku. Nie samotność, gdyż to wymaga wiedzy o istnieniu innych. NIemniej jednak słaba, tak wątła, że gdyby choć trochę jej ubyło, przestałaby istnieć: świadomość. Nic ponad to. Tylko świadomość - mgliste eteryczne poczucie istnienia. Istnienia, ale nie stawania się. Bez upływu czasy, bez przeszłości i przyszłości... tylko nieskończone, pozbawione wyrazu teraz araz niemal niedostrzegalne w tej niezmierzonej chwili, niesprecyzowane i surowe, narodziny precepcji...

Nie ciemność, gdyż to sugeruje rozumienie światła. Nie cisza, gdyż to sugeruje rozumienie dźwięku. Nie samotność, gdyż to wymaga wiedzy o is...