Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książeczka z kocim motywem. Chłopiec (Robert Wilkins),który bardzo chce mieć kota i dokarmia bezimiennego, wielkiego kocura. Kot jest "nieoswojony" jak tłumaczy Robertowi ojciec, nie mogą go więc wziąć pod dach. Ale ścieżki losu bywają kręte. Książka została po raz pierwszy wydana w 1954, chcociaż nie czuć tego jakoś bardzo w fabule. Ciekawostką dla mnie było wspomnienie Amerykańskiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu Wobec Zwierząt (The American Society for the Prevention of Cruelty to Animals) (w książce błędnie przetłumaczone jako Amerykańskie Towarzystwo do Walki z Okrucieństwem wobec Zwierząt). Organizacja ta powstała w 1866 roku, założona przez miłośnika zwierząt Henry'ego Bergha. W tej książce członkowie towarzystwa wychodzą nieco na szwarccharaktery. Historyjka jest krótka i prosto napisana, można ja przeczytać w jeden wieczór. W dzieciach na pewno wzbudzi emocje. U takiego starego kon... to znaczy lisa, jak ja, przyjemnie rozgrzało serduszko. Książkę ilustrowała Teresa Wilbik, jedna z najwspanialszych ilustratorek książek dla dzieci. Tym razem zupełnie w innej odsłonie bo w monochromie: ilustracje malowane jedynie czarnym tuszem, czasami na wzorzystym deseniu. Wygląda to bardzo surowo i niesamowicie. Już sama okładka jest świetna. Dlatego ocenę podbijam o jedną *.