Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie do końca tego się spodziewałam, gdy zaczęłam czytać tę książkę. Jest historia rolnictwa, hodowli, przetwarzania, handlu, do tego trochę o tym, czym są kuchnie narodów, trochę o głodzie. Ogólnie, to podczas lektury zamiast fascynacji, jak to się działo, dlaczego, to czułam przygnębienie. Bo rolnictwo, myślistwo, handel jedzeniem - wszystko to prowadzi do wytrzebienia zasobów, zniszczenia bioróżnorodności, degradacji środowiska. Myślę, że nawet wegetarianie, którzy uważają, że jedzą zdrowo i troszczą się o planetę, po lekturze tej książki czuliby się winni. Najgorsze jest to, że to wszystko co tu jest napisane, to prawda. Tylko, tak, jak napisałam wcześniej - spodziewałam się czegoś innego. To zamiast podtytułu :"Jak żywność zmieniała świat", powinno mieć podtytuł "Jak żywność niszczyła świat". Bardzo naukowo, mało polotu, temat bardzo ciekawy, a dyskutowałabym, czy autor potrafił czytelnika zafascynować. Poruszone mnóstwo zagadnień, chyba aż za dużo, bo wiele rzeczy było omówione "po łebkach". Z sobie tylko znanych powodów autor opisywał szerzej pewne przykłady np. na wczesne przedłużanie terminu do spożycia (przygotowywanie masi, czy sosu rybnego),czasem taki opis był dłuższy niż cały podrozdział na jakiś temat. Bardzo po łebkach zostały opisane kuchnie narodowe, zaledwie kilka państw i kilka zdań. W opracowaniu pojawia się kilka map i rysunków. Map jest zdecydowanie za mało (jak na książkę, która opisuje jak jedzenie, jego transport i handel nim zmieniał świat). Rysunki, ilustracje - jest ich bardzo mało i nie wiadomo dlaczego pokazują akurat dany przykład (ani on jakoś bardziej reprezentatywny, ważniejszy od innych, ciekawszy); - często odczuwałam brak ilustracji tego, o czym pisze autor. Podsumowując - taka sobie lektura.