Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jestem specjalnie wielką miłośniczką biografii, tę przeczytałam z racji mojego niesłabnącego zafascynowania twórczością jej bohatera. I ten mój podziw tylko się pogłębił po przeczytaniu pozycji pt. „Parweniusz z rodowodem. Biografia Tadeusza Dołęgi-Mostowicza" autorstwa Jarosława Górskiego. To pozycja naprawdę znakomita. Tadeusz Dołęga-Mostowicz był, rzeklibyśmy dziś, prekursorem literatury popularnej. Jego książki osiągały niebotyczne nakłady, a sam pisarz cieszył się ogromną popularnością. Przez lata bezlitośnie chłostany przez krytykę literacką, zwłaszcza mu współczesną, wyszydzany i zakazywany przez władze komunistyczne, kochany był przez czytelników, a zwłaszcza przez czytelniczki, niezależnie od czasów. Jarosław Górski w niezwykle ciekawej opowieści ukazuje postać nie tylko pisarza, publicysty o niezwykle ostrym piórze, ale i, fakt bardzo mało znany, człowieka niezwykle zaangażowanego w rozwijający się dopiero w Polsce świat filmowy. Te fragmenty książki są wyjątkowo ciekawe. Dołęga-Mostowicz to postać wokół której narosło wiele mitów, półprawd i nieprawd, które autor często dość umiejętnie, całkiem w stylu współczesnych celebrytów, podsycał. Górski stara się docierać do sedna tych legend i je obnażać, co łatwe dziś nie jest, ponieważ nie zachowały się właściwie żadne wiarygodne źródła o życiu Dołęgi-Mostowicza. Autor pokazuje też człowieka: z jego słabościami, lękami, ale też silnego marzeniami i celami, jakie sobie stawiał. I oczywiście silnego talentami, jakimi został obdarzony. Cenię twórczość Dołęgi-Mostowicza między innymi za niezwykły obraz ówczesnego świata, może czasem przejaskrawiony, czasem przesłodzony, świata fascynującego, bo bezpowrotnie zaginionego. O, dziwo, w biografii autorstwa Jarosława Górskiego ten specyficzny klimat tak charakterystyczny dla twórczości pisarza odnalazłam. To wielki walor książki, bo moje zastrzeżenia do biografii jako gatunku zwykle dotyczą nieumiejętności zajmującego opowiadania o wybitnym na ogół bohaterze. Jarosław Górski temu zadaniu sprostał, a od jego tekstu trudno się oderwać. Dodatkowym walorem książki są liczne, często nieznane, fotografie, z przyjemnością czyta się też fragmenty twórczości Dołęgi-Mostowicza: artykułów prasowych, powieści, czy ...wierszy oraz relacji o nim. Gorąco polecam i zapewniam, że po przeczytaniu „Parweniusza z rodowodem” nie sposób nie sięgnąć do twórczości bohatera biografii.