Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant1
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński27
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać406
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Hanna Muszyńska-Hoffmannowa
Źródło: http://www.genus.boo.pl/albumh/slides/104h.html
26
6,5/10
Urodzona: 26.01.1913Zmarła: 06.05.1995
Polska pisarka i eseistka.
Ukończyła Wyższą Szkołę Dziennikarską, studiowała też na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutowała jako prozaik w 1933 na łamach dziennika "Kurier Warszawski". W latach 1946-1953 mieszkała we Wrocławiu, gdzie była współpracowniczką miejscowej prasy. W latach 1953-1963 przebywała w Białymstoku, gdzie była redaktorką Polskiego Radia. Od 1963 roku mieszkała w Warszawie.
Ukończyła Wyższą Szkołę Dziennikarską, studiowała też na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutowała jako prozaik w 1933 na łamach dziennika "Kurier Warszawski". W latach 1946-1953 mieszkała we Wrocławiu, gdzie była współpracowniczką miejscowej prasy. W latach 1953-1963 przebywała w Białymstoku, gdzie była redaktorką Polskiego Radia. Od 1963 roku mieszkała w Warszawie.
6,5/10średnia ocena książek autora
124 przeczytało książki autora
327 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czupiradełko
Hanna Muszyńska-Hoffmannowa
Cykl: Czupiradełko (tom 1)
7,0 z 1 ocen
12 czytelników 0 opinii
1962
Najnowsze opinie o książkach autora
Panny z kamienicy "Pod Fortuną" Hanna Muszyńska-Hoffmannowa
7,7
Dość ciężko mi się czytało tą książkę, musiałam to zrobić z przerwami na inne lektury, z racji języka, którym książka została napisana. Jednak rozumiem, że kiedyś tak się mówiło.
Ciekawe dla mnie było czytanie o dawnej Warszawie i nazwiskach, które bez problemu kojarzyłam. Szczególnie o Klementynie z Tańskich, którą zaczęłam ostatnio kojarzyć.
Panny z kamienicy "Pod Fortuną" Hanna Muszyńska-Hoffmannowa
7,7
Hannę Muszyńską-Hoffmannową odkryłam, gdy byłam nastolatką i zakochałam się w jej książkach historycznych. Autorka pisała książki historyczne o sławnych kobietach żyjących w XVIII i XIX wieku. Głównie o kobietach z wyższych sfer, wykształconych, o szerokich horyzontach, podporządkowanych swojej epoce, ale często torujących drogę Polkom w kolejnych pokoleniach. I co najważniejsze nie są to suche fakty, ale historia zbeletryzowana, pisana staropolskim językiem, ale w wersji zrozumiałej współczesnym czytelnikom, wplatająca w treść ważne wydarzenia z dziejów Polski i świata, smaczki kulturalne i obyczajowe. Panny z kamienicy "Pod Fortuną", to mieszkanki tej znanej warszawskiej kamienicy ze Starego Miasta. Zaczyna się od dziejów małżonki i córek Jana Baptysty Czempińskiego, konsyliarza (czyli lekarza) króla Stasia, który został nagrodzony przez króla tytułem szlacheckim za swoje zasługi (wykonał pierwsze szczepienie przeciwko ospie prawdziwej w Polsce). Jedna z dziewcząt, Marianna Czempińska, poślubiła poetę - Ignacego Tańskiego, później sekretarza księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego w Puławach. Jedną z ich córek była pierwsza polska pisarka, która zdobyła sławę na świecie, czyli Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, autorka "Pamiątki po dobrej matce", czy "Dziennika Franciszki Krasińskiej". Ale ta książka, to nie sucha historia, tylko ciekawa opowieść snuta przez Kunegundę, krewną - rezydentkę rodziny Czempińskich, Tańskich i Hoffmanów, która im towarzyszyła w chwilach szczęścia, radości, a także smutków i żałoby. Można poznać wiele ciekawostek obyczajowych w życiu ówczesnej arystokracji, modę, zwyczaje i przesądy itd. Naprawdę polecam. Również inne książki Hanny Muszyńskiej-Hoffmannowej, czyli np. "Joanna, moja miłość" - opowieść o Joannie Grudzińskiej, małżonce księcia Konstantego, albo "O paniach z krainy szczęścia" - opowieść o mieszkańcach i tajemnicach Nieborowa i Arkadii, albo "Panie na Wilanowie" itp. Polecam. Sama chętnie je ponownie przeczytam.