Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A któż to napisał? Jakiś kibol zboczeniec. A cóż za wulgarny język i pretensje, nienawiść do całego świata. Czytając ostatnio współczesnych polskich pisarzy zauważam taką swoistą tendencję. Wykrzyczeć wszystkim w twarz, wszystkie ich wady. Tym samym siebie stawiając wyżej. Ale kiedyś już sobie powiedziałem - każdy autor i każda książka zasługuje na doczytanie do końca. I może wcale nie jest tak jak sądzę. Czemu mam zakładać, że autor pisze od siebie, a nawet o sobie. Że prezentuje własne zdanie. Nie, to jego bohater ma takie zdanie o świecie. Książka opowiada o mieszkańcach dzielnicy Prokocim, gdzie ja sam spędziłem swoje najlepsze niemalże 15 lat życia. Ta dzielnica mnie też ukształtowała w jakiś sposób. Tu akurat Nowy Prokocim, ja mieszkałem w starym. Ale chodziliśmy tymi samymi ulicami i w tym samym parku spotykaliśmy się z dziewczynami. Ja dziesięć lat wcześniej niż on. Miałem kolegów z Nowego Prokocimia. Dobrze oddaje ducha i poczucie przynależności moich niektórych kolegów. Właściwie prezentuje proste ich poglądy na świat, na porządek rzeczy. Że przytoczę światopogląd bohatera. Jak facet pracuje to aż furczy. Facet to powinien porządnie jeść, nie jakieś warzywa, te są dla ciot. Najlepiej kotleta. Nawet jak sra, to aż kibel trzeszczy. A kobieta, to powinna mieć cycki, duże cycki i włosy, długie włosy i... i już nie powiem dalej bo to strasznie wulgarne jest. Cała ta książka aż kipi od nienawiści i wulgarności, kobiety traktując przedmiotowo. Niemalże prezentując postawy faszystowskie. Ale tacy są właśnie ziomale z małych dzielnic, dzielnic takich jak Prokocim.