Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno było wystawić ocenę. To książka, o której trudno powiedzieć, że człowiek się łapał za głowę, bo w praktyce trzymał tę głowę cały czas. "Lata" to niezawodne źródło najgorszych cytatów fińskich modernistów, z historią o bułce na czele. Czasem chce się tą książką rzucić o ścianę, czasem się prawie płacze ze złości i bezsilności naraz. Ale nie sądzę, żeby dało się ją przeczytać obojętnie. I taki, jak sądzę, był zamysł autora, zwłaszcza, jeśli przypomnimy sobie, że pierwotnie ją wydano w 1962 roku.