Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Był rok 2001 albo 2002, Mały BombArt w Jeleniej Górze. Na jednej ze scen młoda dziewczyna, której nazwiska teraz nie pamiętam, ale na pewno odnajdę na karcie informacyjnej, którą do tej pory gdzieś zachowałam. No więc młoda dziewczyna w białej, prostej sukience, z gliną, aktorka, przedstawiała monodram. Camille Claudel. Kobita. Do tej pory pamiętam tą pasję i szaleństwo zarazem. Przez rok szukałam książki, na podstawie której wystawiany był monodram. Dzięki pomocy przyjaciół (Kacper, zawsze będę Ci za to wdzięczna) udało się. Teraz, po latach, wróciłam do niej z tą samą co wtedy zachłannością. A biografia jest niezwykła, jak sama Camille, idealnie oddająca to, co w artystce. Szalona, dynamiczna, często trudna do zrozumienia, ale finalnie zawsze zrozumiała. I jak Paul, brat Camille - poetycka. Camille Claudel, urodzona 8 grudnia 1864 roku, rzeźbiarka. Uczennica Rodina, i często przez jego pryzmat postrzegana, mimo, że wielu jego dziełom przypisuje się jej autorstwo. Camille Caludel, która 30 lat swojego życia spędziła zamknięta w zakładzie dla obłąkanych, zapomniana przez wszystkich. Genialna rzeźbiarka.