Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński28
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Anat Berko
1
6,1/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
51 przeczytało książki autora
68 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Droga do raju. Świat wewnętrzny zamachowców samobójców
Anat Berko
6,1 z 40 ocen
116 czytelników 9 opinii
2010
Najnowsze opinie o książkach autora
Droga do raju. Świat wewnętrzny zamachowców samobójców Anat Berko
6,1
Na tę książkę polowałam od jakiegoś czasu. Ludzka ciekawość, chęć poznania najmroczniejszych zakamarków ludzkiej psychiki oraz zrozumienie dlaczego ktoś poświęca swoje życie i życie zebranych wokół niewinnych osób, to tylko niektóre powody dla których chciałam zagłębić się w tę książkę. Bardzo się cieszę, ze w końcu mogłam ją przeczytać i z pewnością będę do niej wracać nie raz.
Anat Berko znany i ceniony ekspert w dziedzinie terroryzmu w swej książce stara się przekazać nam prawdę o niedoszłych zamachowcach samobójcach. W tym celu wybrała się do izraelskiego więzienia, w którym odsiadują wyrok i mimo ogromnego niebezpieczeństwa, stara się nam przekazać prawdę o tych ludziach. Większość z nich skazana jest na wielokrotne dożywocie, więc nie mają nic do stracenia. Kobiety i mężczyźni. Starsi czy młodsi. Tu nie ma reguły…
Autorka z detektywistyczną dociekliwością starała się zrozumieć dlaczego człowiek decyduje się na tak ostateczny krok. Większości z nas zamachowcy samobójcy kojarzą się z fanatykami religijnymi. Nie jest to jednak takie proste. Gorszy jest wstyd, utrata godności czy próba zmycia hańby, które często stają się zalążkiem myśli o wysadzeniu się. Kobiety często decydują się na taki krok np. po gwałcie czy też będąc w depresji. Czasami zamach jest formą zemsty na rodzinie, która wydała je w ręce mężczyzn, z którymi nie chcieli żyć lub którzy je krzywdzili. Ile ludzie tyle historii, a każda niezwykła i fascynująca, bo prawdziwa, opowiedziana bez zbędnych ozdobników, sztuczności czy koloryzowania.
Autorka rozmawia także z organizatorami takich zamachów. Ukazuje do czego są zdolni i jak manipulują ludźmi, wmawiają im wzniosłe idee czy też zmuszają do przypięcia sobie pasa z ładunkiem wybuchowym. Bez skrupułów, bez emocji skazują na śmierć wiele istnień ludzkich.
Kim są zamachowcy? Jakie pobudki pchają ich do odebrania życia sobie i wielu ludziom. Anat Berko w niezwykle interesujący sposób przybliża nam sylwetki kontrowersyjnych, niebezpiecznych zamachowców oraz rysuje przed nami ich portret psychologiczny. Pozwala nam z zupełnie innej perspektywy spojrzeć na osoby, o których co jakiś czas słyszymy w telewizji. Intrygująca i jednocześnie przerażająca książka, którą warto przeczytać. Polecam!!!
Moja ocena: 5/6
Droga do raju. Świat wewnętrzny zamachowców samobójców Anat Berko
6,1
W sumie chyba w skrócie powiem tylko, że przeczytałam raz i więcej chyba bym nie chciała chociaż dla tych, co to chcą dowiedzieć się o umyśle osadzonych mężczyzn i kobiet może się spodobać. Ludzie którzy chcąc popełnić samobójstwo w imię Allaha i własnych poglądów i idei, widok ludzi, którzy chętnie by popełnili jeszcze raz ten czyn lub "udają" (?) zagubionych bo nie wiedzieli co robią? Hmm Bardzo fajnie opisane sa niektóre kobiety, co to bronią się słowami, że one naprawdę nie chciały się wysadzać itp. Ta, jasne. Umiałam sobie nawet wyobrazić jak w swoim języku mówią reporterce wyniosłym tonem swoja historię. I jakoś nawet w książce można było odczuć kto potrafi do siebie przekonać a kto od razu wzbudza moja niechęć do danej kultury. Poznając kolejny raz dana kulturę, tym razem od mocniejszej strony stwierdzam, że nie chciałabym już o niej więcej czytać i pewnie tak to pozostawię :D