Najnowsze artykuły
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać1
- ArtykułyBracia Grimm w Poznaniu. Rozmawiamy z autorkami najważniejszego literackiego odkrycia tego rokuKonrad Wrzesiński2
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Klementyna Sołonowicz-Olbrychska
Źródło: http://www.drohiczyn.pl/art,744,patronka-biblioteki.html
18
6,5/10
Urodzona: 16.09.1909Zmarła: 04.02.1995
Polska pisarka, autorka utworów dla młodzieży i słuchowisk radiowych.
Studiowała na WSD w Warszawie. Debiutowała w 1935 na łamach dziennika „Czas” jako reportażystka. W latach 1946–1956 pracowała jako nauczycielka w Drohiczynie. Od 1955 była współpracowniczką Polskiego Radia. W 1979 otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Była żoną dziennikarza i publicysty Franciszka Olbrychskiego oraz matką aktora Daniela Olbrychskiego. W 2007 ukazała się biografia Słoneczna dziewczyna. Opowieść o Klementynie Sołonowicz-Olbrychskiej autorstwa Ewy Bagłaj (Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2007).
Studiowała na WSD w Warszawie. Debiutowała w 1935 na łamach dziennika „Czas” jako reportażystka. W latach 1946–1956 pracowała jako nauczycielka w Drohiczynie. Od 1955 była współpracowniczką Polskiego Radia. W 1979 otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Była żoną dziennikarza i publicysty Franciszka Olbrychskiego oraz matką aktora Daniela Olbrychskiego. W 2007 ukazała się biografia Słoneczna dziewczyna. Opowieść o Klementynie Sołonowicz-Olbrychskiej autorstwa Ewy Bagłaj (Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2007).
6,5/10średnia ocena książek autora
313 przeczytało książki autora
174 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Życzę ci dobrej drogi Edmund Niziurski
6,3
Zbiór jedenastu opowiadań o młodzieży w najgłupszym wieku: kiedy już nie jest się dzieckiem, ale jeszcze nie jest się dorosłym; kiedy wciąż popełnia się durne błędy, ale już umie się wyciągać z nich wnioski i naukę na przyszłość. O takich właśnie zmaganiach z życiem, wchodzeniu w dorosłość, dojrzewaniu, przekraczaniu własnych granic i łapczywym chwytaniu pierwszych oddechów dorosłości są te opowiadania. Bohaterami są głównie harcerze, choć nie tylko. Świat przedstawiony nie jest czarno-biały, nic nie jest tu tendencyjne i przewidywalne. A przede wszystkim każde z opowiadań jest mądre i daje czytelnikowi dobry przykład.
Kwiaty dla Pietrusa Klementyna Sołonowicz-Olbrychska
6,0
Biblioteka Błękitnych Tarcz 36/62
Tytułowy Pietrus to Aleksander Brodek, uczeń klasy VII. Jego historia jest niezwykła. Otóż pozornie skryty, małomówny, tajemniczy, średni w nauce uczeń okazuje się bohaterem, choć cała klasa drwi z niego i szydzi. Ma bowiem pseudonim Pietrus Łamaga. Pietrus od pietra, jakiego miał podczas ustawionej walki z Michałem, a Łamaga - ponieważ podczas marcowych roztopów wszedł na jezioro i wpadł do lodowatej wody, co okupił długą chorobą. Jak się później okazuje, nie bił Michała, bo ten był poparzony, a kaleki się nie bije, a incydent na jeziorze to ratowanie chłopca, który się topił. Tytułowe kwiaty zostały Olkowi wręczone na specjalnej akademii szkolnej.
Morał z tej książeczki jest taki, żeby nie oceniać innych po pozorach. Olek był odmienny od reszty klasy, bardziej skryty i zamknięty. Za to go nie lubili. Nie każdy, kto jest inny, jest gorszy. I tego właśnie uczy ten tomik serii BBT.