Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Pierre Augustin Caron de Beaumarchais
5
6,9/10
Urodzony: 24.01.1732Zmarły: 18.05.1799
Francuski dramaturg i pisarz, zegarmistrz, harfista, śpiewak, kompozytor, dyplomata, finansista, wolnomularz, podejrzewany także o bycie szpiegiem. Był jednym z synów zegarmistrza, jednak mimo pewnych dokonań w tej dziedzinie (skonstruował miniaturowy zegarek w pierścionku),nie chciał wykonywać zawodu ojca. Zaczął pisać sztuki teatralne i zajmować się – według legend – iluzją i złodziejstwem. Po niefortunnej bójce trafił do więzienia, udało mu się uciec spod szafotu. Był członkiem tajnego wywiadu Ludwika XV i inspiratorem pomocy dla powstańców w koloniach brytyjskich w Ameryce. Ponadto uczył córki królewskie.
Nazwisko De Beaumarchais przybrał od nazwy folwarku swej pierwszej żony.
Z jego inicjatywy w 1777 roku powstała pierwsza w świecie organizacja chroniąca prawa autorskie (fr. Bureau de Legislation Dramatique). Po rewolucji doprowadził do uchwalenia pierwszego na świecie prawa pozwalającego na pobieranie tantiem za wystawianie dzieł scenicznych.
Pochowany został na Cmentarzu Père-Lachaise.
Najsłynniejszym jego dziełem jest komediowa „trylogia o Figarze". Cyrulik sewilski (wystawiony w 1775) oraz Wesele Figara (wystawione w 1784),nazwane były przez Napoleona „rewolucją w czynie”, a przez Marię Antoninę „okropną sztuką”. Obie komedie stały się tematami librett wielu słynnych kompozytorów, m.in. Mozarta – Wesele Figara (1786) i Rossiniego – Cyrulik sewilski (1816). Wesele Figara wywołało niespotykaną dotąd rewolucję w literaturze. Opowiada bowiem o starciu sługi-plebejusza z panem hrabią, co więcej – sługa właśnie okazuje się tu bardziej przebiegły i zaradny. Wywraca więc Beaumarchais cały ustrój społeczny ówczesnej Europy, pośrednio inspirując przy tym lud do wielkiej rewolucji francuskiej. Historia ujęta w dwóch sztukach znalazła kontynuację w późniejszej Występnej matce (wystawionej w 1792),generalnie uważanej za utwór znacznie słabszy od poprzednich.
Tytuł Cyrulika… w języku francuskim (Le Barbier de Séville) mógł być parodią hiszpańskiego tytułu sztuki Tirsa de Moliny (El burlador de Sevilla y convidado de piedra, tłum. na język polski jako Zwodziciel z Sewilli i kamienny gość).
Nazwisko De Beaumarchais przybrał od nazwy folwarku swej pierwszej żony.
Z jego inicjatywy w 1777 roku powstała pierwsza w świecie organizacja chroniąca prawa autorskie (fr. Bureau de Legislation Dramatique). Po rewolucji doprowadził do uchwalenia pierwszego na świecie prawa pozwalającego na pobieranie tantiem za wystawianie dzieł scenicznych.
Pochowany został na Cmentarzu Père-Lachaise.
Najsłynniejszym jego dziełem jest komediowa „trylogia o Figarze". Cyrulik sewilski (wystawiony w 1775) oraz Wesele Figara (wystawione w 1784),nazwane były przez Napoleona „rewolucją w czynie”, a przez Marię Antoninę „okropną sztuką”. Obie komedie stały się tematami librett wielu słynnych kompozytorów, m.in. Mozarta – Wesele Figara (1786) i Rossiniego – Cyrulik sewilski (1816). Wesele Figara wywołało niespotykaną dotąd rewolucję w literaturze. Opowiada bowiem o starciu sługi-plebejusza z panem hrabią, co więcej – sługa właśnie okazuje się tu bardziej przebiegły i zaradny. Wywraca więc Beaumarchais cały ustrój społeczny ówczesnej Europy, pośrednio inspirując przy tym lud do wielkiej rewolucji francuskiej. Historia ujęta w dwóch sztukach znalazła kontynuację w późniejszej Występnej matce (wystawionej w 1792),generalnie uważanej za utwór znacznie słabszy od poprzednich.
Tytuł Cyrulika… w języku francuskim (Le Barbier de Séville) mógł być parodią hiszpańskiego tytułu sztuki Tirsa de Moliny (El burlador de Sevilla y convidado de piedra, tłum. na język polski jako Zwodziciel z Sewilli i kamienny gość).
6,9/10średnia ocena książek autora
322 przeczytało książki autora
380 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
La Folle Journée ou Le Mariage de Figaro. Edition avec analyse dramaturgique par Jacques Scherer
Pierre Augustin Caron de Beaumarchais
8,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1966
Obraz literatury powszechnej w streszczeniach i przykładach. Tom II. Czasy nowożytne
7,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
1895
Występna matka czyli Domowe troski familii Almawiwa : drama w pięciu aktach
Pierre Augustin Caron de Beaumarchais
6,0 z 1 ocen
8 czytelników 0 opinii
1827
Powiązane treści
Aktualności
2
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
ZUZANNA Kiedyż przestaniesz, nudziarzu, mówić mi o miłości od rana do wieczora? FIGARO Kiedy będę mógł ci jej dowodzić od wieczora do rana.
ZUZANNA Kiedyż przestaniesz, nudziarzu, mówić mi o miłości od rana do wieczora? FIGARO Kiedy będę mógł ci jej dowodzić od wieczora do rana.
8 osób to lubi
- (...) Nuda zabija mnie. - Bardzo wierzę; tuczy jedynie głupców.
1 osoba to lubiFIGARO O kobieto, kobieto, kobieto! Słaba i zwodnicza istoto!... Żadne żyjące stworzenie nie może chybiać swojemu instynktowi: twoim jest os...
FIGARO O kobieto, kobieto, kobieto! Słaba i zwodnicza istoto!... Żadne żyjące stworzenie nie może chybiać swojemu instynktowi: twoim jest oszukiwać!
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Cyrulik sewilski Pierre Augustin Caron de Beaumarchais
6,7
Błyskotliwa barokowo operowa komedia romantyczna.
Historia o uwięzieniu młodej kobiecej cnoty
i daremnej przezorności w jej utrzymaniu.
O ludziach uczciwych tylko na tyle , ile trzeba, aby uniknąć znajomości ze stryczkiem. przytłoczonych długami, goniących resztką pieniędzy, śmiejących się skwapliwie, z obawy by nie musieć płakać.
Czyta się jak powieść, didiskalia autor umieszcił w dialogach
Znakomity background tłumacza BoyaŻeleńskiego we wstępie i must-read glossa autora do Króla.
Byłem zachwycony.
Cyrulik sewilski Pierre Augustin Caron de Beaumarchais
6,7
Przezorny zawsze ubezpieczony?
Oj, nie... Podtytuł utworu brzmi: "Daremna przezorność". I nie bez powodu...
Sewilla. Hrabia Almawiwa kocha piękną Rozynę. Konkury nie są łatwe, bowiem kobieta nie może wychodzić z domu ani przyjmować gości. Pilnuje jej Bartolo, który ma wobec niej pewne plany. Almawiwa jednak nie zamierza się poddawać - w zdobyciu ukochanej pomaga mu dawny sługa, nieoceniony Figaro...
Komedia Beaumarchais'go skrzy się błyskotliwym dowcipem. Niedościgniony jest w nim tytułowy cyrulik, który naśmiewa się ze wszystkiego i wszystkich. Jego filozofia życiowa nakazująca mu śmianie się z obawy, by nie musiał płakać, jest genialna. Figaro, choć niekiedy posługuje się ironią, jest sympatyczny i chętnie pomaga innym osiągnąć szczęście. To właśnie on, choć pochodzi z niskiej warstwy społecznej, pociąga za sznurki i sprawuje nad wszystkim kontrolę.
Bartolo, ten "zły", również wzbudza sympatię, głównie ze względu na swą "daremną przezorność".
"Cyrulik sewilski", podobnie jak kolejne dwie części trylogii o Figarze, swego czasu wzbudził sporo kontrowersji z powodu zanegowania występującego w XVIII - wiecznej Francji porządku społecznego. W utworze to Figaro jest najważniejszą postacią; arystokrata uzależniony jest od jego pomocy, a Bartolo, przedstawiciel mieszczaństwa, zostaje przez niego wystrychnięty na dudka.
Komedia Beaumarchais'go to bardzo przyjemna lektura, pełna humoru, optymizmu i mądrości życiowych Figara. Głównym atutem utworu jest właśnie tytułowy bohater, którego nie można nie lubić.
Warto też zapoznać się z "Umiarkowanym listem o upadku i krytyce Cyrulika sewilskiego", w którym autor z dużą dozą humoru i z dystansem opowiada o złym przyjęciu jego komedii. Słusznie zauważa, że: "Tacy są ludzie: powiodło ci się, przyjmują cię, obnoszą, pieszczą, szczycą się tobą; ale strzeż się potknąć: za najmniejszym złym stąpnięciem, < o, moi przyjaciele! pamiętajcie, że nie ma przyjaciół!>".
Polecam!