Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W książce Brigid Pasulki rysują się dwie linie czasowe: pierwsza historia, Anielicy i Gołębia, toczy się w czasach II wojny światowej, zaś druga w czasach PRL-u i opisuje losy ich wnuczki, Baby-Jagi. Autorka wykonała ogromną pracę, by jak najwierniej oddać realia życia codziennego w obu opisywanych okresach. Doskonale też poradziła sobie z topografią Krakowa i okolic. Przypadł mi do gustu język powieści - nieco baśniowy, ale jednocześnie dialogi brzmią bardzo naturalnie. Wyraźny jest też kontrast między pełnymi nadziei opisami przyszłości, które snuli dziadkowie, oraz szarą, brutalną codziennością peerelowskich realiów. Jednak to, co w literaturze pięknej jest najważniejsze, czyli opowiadana historia, zupełnie mnie nie porwało. Znacznie ciekawsze były perypetie Anielicy i Gołębia, niestety rozdziały im poświęcone są bardzo krótkie. Losy Baby-Jagi były po prostu nudne, a sama bohaterka wydawała mi się kompletnie nijaka. Byłam rozczarowana tą opowieścią - ani mnie nie oczarowała, ani nie wzruszyła. Doczytałam tę książkę z nadzieją, że historie się rozwiną, ale zakończenie było według mnie na siłę pozytywne.